JustPaste.it

Życie obrazu

Obraz nabiera pełni dzięki widzowi, który go rozumie, podziwia i wzbogaca się o myśli i uczucia jakie w nim wzbudza oglądane dzieło. Popatrzmy na życie obrazu, poczynając od tego w jaki sposób trafia do odbiorcy i na jego współegzystencję.

Tradycyjna forma obrazów chińskich znacznie różni się od europejskiej i to jeżeli chodzi o rozmiary jak i kształt powierzchni. W przeciwieństwie do naszych europejskich form obrazów najczęstszym w Chinach kształtem obrazu jest mocno wydłużony prostokąt. Do tego ramy nie są twarde i sztywne lecz płaskie i miękkie (zwykle wykonane z jedwabiu). Na dalekim wschodzie (chiny, japonia, korea, wietnam, tybet, itp.) dominują obrazy w formie zwojów - juan. Nawiązują do starej tradycji świętych ksiąg - Shoujuan, takich jakie obowiązywały na przestrzeni ostatnich kilku stuleci. W rezultacie na dzień dzisiejszy księgi - zwoje wyparły książki o przewracanych stronicach tzw. "skrzydła motyla". Dawna księga była często kształtu poziomej wstęgi, gdzie znaki pisma zaczynały się od prawej strony i biegły do lewej z góry do dołu. Do dzisiaj w Chinach książki czyta się "od tyłu" z prawej do lewej - tam gdzie w naszych książkach jest koniec, Chińczyk rozpoczyna czytanie. Zwój miał zwykle 20-30 cm. szerokości, a jego długość wyznaczała zawartość w treść. Taki sam kształt miały również pierwsze obrazy namalowane głównie na papierze lub jedwabiu. Były to zwykle ilustracje dzieł literackich z naprzemiennym tekstem. Forma zwojów pionowych prawdopodobnie jest pochodną starych świątynnych chorągwi na których często przedstawiano stojące postacie.

Same obrazy, oraz ilustracje tekstów kaligraficznych były początkowo małych rozmiarów. Zwój pionowy - Guafu, częsta forma przedstawiająca pejzaże, był wysokości dwa lub trzy razy większej niż jego szerokość. Zwój poziomy natomiast był podzielony na fragmenty przypominające ilustracje i przedstawiał epizody opowiadania zapisane od prawej strony. Dłuższe opowieści były przedstawiane od góry do dołu w kilku kolumnach. Z czasem popularny stał się "zwój horyzontalny", na takim właśnie zwoju przedstawiono "Panoramę z podróży", która pochodzi z epoki Song. przykładem może być tutaj dzieło "Rzeka Jangcy długa na dziesięć tysięcy li" ilustrujące bieg rzeki od źródła aż po ujście.

 

Źródło: Adam Topor

Licencja: Creative Commons - użycie niekomercyjne - bez utworów zależnych