Historia Koszykówki Ulicznej
Rucker Park w Nowym Jorku jest uważany za dom najlepszych graczy ulicznej koszykówki w USA. To tutaj swoich początków sięgają Rucker Tournament i Pro League i to właśnie on był gospodarzem Entertainer's Basketball Classic (EBC) od 1980r. To tu po latach grali tacy zawodnicy jak: Kareem, Wilt, Erving, Pee Wee Kirkland, Monroe, Marbury, Joe "The Destroyer" Hammond, the Goat, Brand, Artest, Tinsley.
Koszykówka uliczna albo inaczej mówiąc Czarna Koszykówka ma swoje korzenie w Waszyngtonie i Nowym Jorku. Talent i wytrwałość graczy z tych dwóch miast zaowocowało założeniem amatorskich lig, takich jak: Black Basketball League, Washington's Interscholastic Athletic Association i Colored Intercollegiate Athletic Association.
Koszykówka nie była jedyną rozrywką, gdy streetball stawał się popularny, ale media często prezentowały hale koszykarskie i pokazywały na żywo drużyny, które za sprawą swoich niezwykłych umięjętności rządziły trybunami. Organizatorzy meczów wkrótce spostrzegli, że streetball może być przynoszącym zyski biznesem, a cienka linia między profesjonalistami a amatorami została przerwana.
Kiedy populacja w znaczących miastach zaczęła rosnąć po I wojnie światowej, nastąpił wzrost Czarnej Koszykówki. Drużyny takie jak Harlem Renaissance (Rens) i Original Celtics zdominowały scenę streetballu. Sławni Rens i inne drużyny streeta wyszły naprzeciw "białym" drużynom po II wojnie światowej, aby ze sobą rywalizować. Czarnoskórzy gracze z Waszyngtonu i innych znaczących miast zaczęli wpisywać się w historyczne "Black Colleges" i uczyniły Central Intercollegiate Athletic Association (CIAA) jednym z silniejszych konferencji w kraju.
W 1950r. byli weterani II wojny światowej i aktualny oficer New York City Park and Recreation, Holomb Rucker, zorganizowali turniej koszykówki w Harlemie. Wkrótce turniej ten przeistoczył się w instytucję koszykówki, gdzie każdy szanujący się czarnoskóry zawodnik powinien zagrać.
Im więcej czarnoskórych graczy trafia do NBA , tym bardziej wzrasta zwyczaj grania w Rucker Parku, aby udowodnić, że "wciąż czuje się grę".
Streetball został rozpowszechniony w Ameryce dzięki National Collegiate Athletic Association, przez takie drużyny jak: Hoya Paranoia z Georgetown, The Phi Slamma Jamma z Houston, The Runnin' Rebels z UNLV (University of Nevada, Las Vegas) i Fab 5 z Michigan. Te drużyny miały charyzmę, zacięcie i styl tak nieprawdopodobne, że nikt wcześniej nie widział czegoś takiego w międzyuczelnianej randze.
Po tym jak Michael Jordan, Larry Bird i Magic Johnson opuścili NBA, nastała pustka, którą trzeba było czymś zapełnić, wobec czego USA były zaniepokojone i rozpoczęły poszukiwania następców tych wyjątkowych graczy. Harold Minor, Penny Hardaway i Grant Hill wydali się być godnymi następcami, ale "wybawcą" nie miał być sam gracz, ale jego charakterystyczny styl.
W roku 2001 streetball był już całkowicie pochłonięty przez Amerykanów, kiedy to Allen Iverson poprowadził Philadelphię 76ers do Finału NBA, a ekipa And1 wylansowała swoją jedną z czterech części Summer Streetball Tour.
Street Basketball Association LLC , zostało w 2001 sformowane do misji utworzenia profesjonalnej ligi koszykówki ulicznej dla utalentowanych graczy pokazujących swoje unikatowe i niezwykłe umiejętności przed telewidzami i na żywo na oczach widowni na całym świecie.
Autorka: Kasia Adamczyk
Tekst pochodzi z: http://www.street.e-coach.pl
źródła:http://athleticscholarships.net
http://www.streetbasketballassociation.net/
Źródło: Kasia Adamczyk