JustPaste.it

Dodawanie kolejnego dysku HDD

W artykule tym opisze w jaki sposób dodać do systemu kolejny dysk twardy, sformatować go i skonfigurować system tak aby przy każdym uruchomieniu podmontowywał go w określonym miejscu systemu plików.

Podłączamy dysk, wykrywamy go w BIOSie i ładujemy system. Podczas ładowania systemu zwracamy uwagę na komunikaty, które wyświetlane są na ekranie. Powinniśmy zobaczyć między innymi następujące wiersze:

hda: WDC AC2340H, ATA DISK drive <- Pierwszy IDE, dysk master
hdc: TAEIL CDD-7320T, ATAPI CD/DVD-ROM drive <-Drugi IDE, dysk master
hdd: WDC AC1425F, ATA DISK drive <- Drugi IDE, dysk slave (ten który dodaliśmy)
ide0 at 0x1f0-0x1f7,0x3f6 on irq 14
ide1 at 0x170-0x177,0x376 on irq 15
hda: set_drive_speed_status: status=0x51 { DriveReady SeekComplete Error }
hda: set_drive_speed_status: error=0x04 { DriveStatusError }
hda: 666600 sectors (341 MB) w/128KiB Cache, CHS=1010/12/55
hdd: 833616 sectors (427 MB) w/64KiB Cache, CHS=827/16/63, DMA
hdc: ATAPI 20X CD-ROM drive, 128kB Cache, (U)DMA

Jak widać system prawidłowo wykrył podpięty dysk. W zależności od tego do którego kontrolera odpięliśmy dysk i czy jest on master czy slave taki będzie miał deskryptor (w tym przypadku hdd).

Po udanym wykryciu dysku przez system dzielimy go na partycje i tworzymy na nim system plików.Jak dzielić dysk na partycje opisałem w części poświęconej instalacji systemu. Jeśli nie pamiętasz jak się to robi zaglądnij tutaj (w naszym przypadku uruchomimy program tak: cfdisk /dev/hdd). Po stworzeniu partycji system nada jej nazwę w stylu hdd1 a w dalszej części będziemy się do niej odwoływali w sposób /dev/hdd1.

Kolejny etap to formatowanie. Użyjemy do tego polecenia mke2fs:

# mke2fs -c -i 4096 -m 0 /dev/hdd1

gdzie:

-c : aby sprawdzić czy nie ma bad blocków
-i : wielkość jednostki alokacji w bajtach (jeśli na dysku będziemy przechowywać dużo małych plików to tą wartość powinno się ustawić na 1024)
-m : rezerwacja jednostek alokacji dla super użytkownika w procentach

Więcej o poleceniu mke2fs i jego przełącznikach dowiecie się ze strony manuala.

Po zakończeniu formatowania ekran powinien wyglądać mniej więcej tak:

# mke2fs -i 1024 -m 0 /dev/hdd1
mke2fs 1.27 (8-Mar-2002)
Filesystem label=
OS type: Linux
Block size=1024 (log=0)
Fragment size=1024 (log=0)
416976 inodes, 416776 blocks
0 blocks (0.00%) reserved for the super user
First data block=1
51 block groups
8192 blocks per group, 8192 fragments per group
8176 inodes per group
Superblock backups stored on blocks:
8193, 24577, 40961, 57345, 73729, 204801, 221185, 401409


Writing inode tables: done
Writing superblocks and filesystem accounting information: done

This filesystem will be automatically checked every 22 mounts or
180 days, whichever comes first.Use tune2fs -c or -i to override.
#

mamy tu wszystkie informacje odnośnie formatowanej partycji.

Aby za każdym uruchomieniem systemu dysk był podmontowywany w określonym miejscu systemu plików powinniśmy dodać taki wiersz do pliku /etc/fstab:

/dev/hdd1 /mnt/hd ext2 owner 0 0

gdzie kolejne kolumny to:

  1. nazwa urządzenia blokowego lub systemu plików (w naszym przypadku dysk)
  2. katalog w którym chcemy podmontować system plików (musi już istnieć)
  3. rodzaj system plików
  4. określaprawa dostępu systemu plików
    1. defauls - opcje domyślne (rw, suid, dev, exec, auto, nouser i async)
    2. quote - włancza mechanizm quote
    3. ro - tylko do odczytu
    4. noquote - wyłączaquote
    5. nosuid - brak dostępu do SUID
    6. rw - możliwy odczyt i zapis
    7. suid - umożliwia uruchamianie plików jako plików SUID
    8. auto - urządzenie może być podmontowane po wydaniu polecenia mount -a
    9. exec - pozwalaj na uruchamianie programów
    10. noauto - urządzenie nie zostanie zamontowane po wudaniu komendy mount -a
    11. nouser - normalin urzytkownicy nie mają prawa montować tego urządzenia
    12. sync - wszystkie operacje wejścia/wyjścia (I/O) powinny być wykonywane synchronicznie
    13. user - pozwala na montowanie urządzenia normalnym użykownikom. Wszyscy użyrkownicy prócz root mają domyślnie w łączone opcje: noexec, nosuid i nodev (chyba że root postanowi to zmienić urzywając np. przełączników user,exec,dev,suid)
  5. czy ma być tworzona kopia bezpieczeństwa dla tego systemu plików
  6. kolejność sprawdzania integralności systemu plików
Tip:
Jeśli stworzyliśmy więcej partycjito dla każdej z nich dodajemy podobny wiersz. Dla partycji swap wiersz ten powinna wyglądać tak:

/dev/hda5 swap swap defaults 0 0

Po zapisaniu zmian w pliku sprawdzamy czy wszystko działa poprawnie:

# mount -a
# mount
/dev/hda2 on / type ext2 (rw)
/dev/hdd1 on /mnt/hd type ext2 (rw,nosuid,nodev) <- Nasz nowy dysk
none on /dev/pts type devpts (rw,gid=5,mode=620)
none on /proc type proc (rw)

Jak widać wszystko jest tak jak powinno być :)

 

Źródło: http://slackware.asmonet.net