1. Nazwa grupy: Misja Czaitanii
2. Inne nazwy:
Instytut Wiedzy o Tożsamości, Haribol Movement
3. Organizacje satelitarne:
Lubelskie Centrum Medytacji
4. Założyciel:
Chris Butler
5. Geneza:
Ruch został założony w 1977 roku przez Chrisa Butlera, zwanego Jagad Guru (nauczyciel Świata). Butler odłączył się od Międzynarodowego Towarzystwa Świadomości Kryszny.
W Polsce IWoT „Misja Czaitanii“ zarejestrowany został 29 listopada 1990 roku, a jego główna siedziba mieści się w Lublinie.
6. Nauka:
Misja Czaitanii czerpie swe nauki z Bhagawadgity i innych pism wedyjskich. Z tego względu występuje tu wiele koncepcji hinduskich, jak np.: wiara w reinkarnację, karmę (przeznaczenie decydujące o kolejnym wcieleniu), itp.
Według ruchu świat jest iluzją, a człowiek istotą duchową , transcendentalną cząstką Boga, która nie może odnaleźć szczęścia w świecie materialnym. Ciało człowieka składa się z „ciała wulgarnego“ – czyli materii, i „ciała subtelnego“ – wiedza , pragnienia , myśli, itp.
Istnieje wiele planet o różnym stopniu zadowolenia i cierpienia. Ziemia jest planetą pośrednią, są jeszcze planety piekielne i niebiańskie.
Jezus był jednym z guru , którego ludzie zmusili do śmierci krzyżowej, wbrew Jego woli.
7. Praktyka:
W ruchu obowiązuje ścisły wegetarianizm (zakaz spożywania mięsa, jajek i produktów , które nawet w niewielkich ilościach posiadają wyżej wymienione składniki).
Kluczową rolę spełnia okazywanie czci i bezwzględnego posłuszeństwa guru oraz intonowanie mantry , którą należy powtarzać minimum 1728 razy dziennie.
Praktykowana jest wspólna medytacja i praca na rzecz lokalnego ośrodka. Obowiązuje wspólnota materialna.
Obowiązkiem każdego adepta jest uczestnictwo w nabożeństwach co najmniej dwa razy w tygodniu.
8. Organizacja:
Możemy tutaj wyróżnić osoby inicjowane, nauczycieli, opiekunów ośrodków lokalnych, osoby odpowiedzialne za ruch w poszczególnych krajach i wreszcie mistrza duchowego – guru, któremu oni wszyscy podlegają.
9. Stosowane metody rekrutacji:
Instytut Wiedzy o Tożsamości organizuje różnego rodzaju prelekcje i wykłady na temat medytacji , wegetarianizmu i problemów dotykających człowieka w codziennym życiu.
Często proponuje się młodzieży tanie wyjazdy w czasie wakacji czy też ferii zimowych. Misja Czaitanii posiada także swoje wydawnictwo mieszczące się w USA. Rozprowadza książki , ulotki i prasę (miesięcznik Haribol). Prowadzą również restauracje wegetariańskie.
10. Relacje z otoczeniem:
Członkowie ruchu izolują się od dawnego środowiska. Spowodowane jest to rozpowszechnionym w grupie przekonaniem o zgubnym wpływie głębszych związków emocjonalnych.
11. Ilość członków na świecie:
Brak danych.
12. Ilość członków w Polsce:
Około 100 osób.
13. Główne zagrożenia:
U adeptów Misji Czaitanii występują często :
- brak obiektywizmu,
- obniżenie się krytycznego myślenia,
- zwiększona podatność na sugestię,
- zanik kontroli nad swoim postępowaniem,
- stany depresyjne,
- trudności w koncentracji,
- osłabienie psychofizyczne spowodowane głównie niedoborem snu i składników odżywczych,
- myśli samobójcze.
Stany te wywołane są przez obowiązujące w ruchu praktyki, zbyt częste wchodzenie w stany transowe, bardzo wczesne godziny wstawania i dietę. Wszystko to sprawia, że osoby takie identyfikują się z osobą autorytarną do tego stopnia, iż jej polecenia są przyjmowane jako własne, dobrowolne decyzje. W wielu przypadkach występuje zerwanie kontaktów z rodziną, rezygnacja z kontynuowania nauki.
14. Ciekawostki:
Ruch znany jest z wytaczania procesów osobom, które negatywnie odnosiły się do organizacji. W 1993 roku IWoT wytoczył proces o ochronę dóbr osobistych redaktorowi naczelnemu „Przeglądu Oświatowego“ , Zarządowi Regionu NSZZ „Solidarność“ i matce jednego z członków ruchu. Po złożeniu zeznań przez świadków, Misja wycofała pozew, a sąd umorzył śledztwo.
W 1996 roku do Sądu Wojewódzkiego wpłynął pozew przeciwko matce jednego z członków Annie Ł., w którym IWoT oskarżał ją o zniesławienie.
Znane są przypadki, gdy niektórzy członkowie Misji wymagali hospitalizacji na oddziałach psychiatrycznych.
15. Polecana bibliografia:
W opracowaniu zostały wykorzystane opinie biegłych psychologów, notatki z przebiegu procesów sądowych jak również własne badania przeprowadzone na podstawie obserwacji uczestniczących.
Oprac. Joanna ChaberskaCentrum Przeciwdziałania Psychomanipulacji
Źródło: Joanna Chaberska