JustPaste.it

Rodzimy Kościół Polski - podstawowe informacje

1. Nazwa grupy: Rodzimy Kościół Polski

2. Inne nazwy:

Brak danych

3. Organizacje satelitarne:

Brak danych

4. Założyciel:

Lech Emfazy Stefański - jest on jedną z najbardziej znanych postaci w kręgu polskiej parapsychologii i psychotroniki. Urodził się w 1928 roku w Warszawie. W czasie wojny brał udział w powstaniu, czego pamiątką jest jego pseudonim – Emfazy. Ukończył studia reżyserskie w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Jest autorem powieści, wierszy i dramatów, a także scenariuszy telewizyjnych (do pierwszego polskiego serialu „Biały pył” z 1958 roku). Jego najsłynniejsza książka to napisana wspólnie z Michałem Komarem, a wydana po raz pierwszy w 1990 roku: „Od magii do psychotroniki, czyli ars magica”. L. E. Stefański wspólnie z Mironem Białoszewskim, Bogusławem Choińskim i kompozytorem Stanisławem Prószyńskim zorganizowali w latach pięćdziesiątych słynny awangardowy „Teatr na Tarczyńskiej”. Od wczesnej młodości Stefański interesował się parapsychologią. Jest członkiem Stowarzyszenia Radiestetów; pełnił też funkcję prezesa Towarzystwa Psychotronicznego.

5. Geneza:

Duchowych korzeni RKP należy poszukiwać w działalności Władysława Kołodzieja. Zarówno status, jak i doktryna RKP wyraźnie nawiązują do tradycji zapoczątkowanych w polskim neopogaństwie przez tę właśnie postać. Władysław Kołodziej urodził się w 1897 roku. Droga jego rozwoju duchowego jest niezwykle interesująca. Był on katolickim księdzem, później został pastorem Kościoła Chrystusowego, a w 1921 roku powołał do życia pierwszą neopogańską wspólnotę w Polsce. Było to Święte Koło Czcicieli Światowida.

Jego Koło było wyznaniem monoteistycznym. Wszystkich słowiańskich bogów członkowie sprowadzali do jednego – Światowida. W okresie powojennym Kołodziej założył jeszcze w Łodzi słowiańską grupę wyznaniową pod nazwą Stowarzyszenie Lechitów „Sława”, ale jej działalność została zakazana w 1947 roku przez władze państwowe. Ostatnią próbę rejestracji wyznania neopogańskiego podjął Kołodziej w 1965 roku. Wystąpił wówczas o zgodę na utworzenie Lechickiego Stowarzyszenia Czcicieli Światowida. Po rozpatrzeniu wniosku prośbę odrzucono. Władysław Kołodziej zmarł w roku 1978, a przed śmiercią przekazał władzę na ręce Jerzego Gawrycha – „brata Masława II”. Pełnił on tę funkcję do początku lat dziewięćdziesiątych, a następnie rozwiązał Stowarzyszenie i został członkiem RKP.

Miesięcznik „Nieznany Świat” zaproponował swoim czytelnikom dwutygodniowe wczasy z psychotroniką, ukierunkowane na dawne słowiaństwo, połączone z wycieczkami i różnymi formami szkolenia - nazwane „inicjacjami słowiańskimi”. Praktyki medytacyjne prowadził Stefański. Właśnie w trakcie inicjacji zrodziła się idea reaktywowania religii praprzodków, która zaowocowała rejestracją RKP.

Wpis do rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych na pozycję nr 95 nastąpił 24 marca 1995 roku.

6. Nauka:

Doktryna religijna RKP opiera się na pięciu założeniach programowych:

1. Rodzimy Kościół Polski reprezentuje wyznanie henoteistyczne. Wierzymy, że o losie świata decyduje Siła Kosmiczna zwana Bogiem oraz liczne istoty duchowe Mu podległe.

2. Nasi słowiańscy praprzodkowie byli czcicielami Boga, a nie diabła. Czcili tego samego Boga, Stwórcę i Dobroczyńcę, którego nazywano różnie w językach różnych narodów. Nie pozwalamy sobie wmówić, że nasi praprzodkowie byli czcicielami Zła. Nie dajemy też wiary średniowiecznym mnichom chrześcijańskim, przybyłym do nas z obcych ziem, którzy w naszych dawnych symbolach religijnych chcieli widzieć jedynie martwe, drewniane bałwany, podczas gdy w rzeczywistości były to wyobrażenia istot duchowych, podległych Bogu lub symbole Jego wielorakich aspektów. Polacy nie muszą się wstydzić swojej praprzeszłości. Nie mają też powodu, aby wypierać się jej. Mamy zatem pełne prawo, by w naszym języku nazywać Boga również Jego dawnym imieniem ŚWIĘTOWIT.

3. Rodzimy Kościół Polski jest kościołem otwartym, ponieważ nie uzurpuje sobie prawa wyłączności – ani w sprawach osobistej wiary, ani przynależności kościelno-organizacyjnej. Do Rodzimego Kościoła Polskiego przystąpić może chrześcijanin, buddysta, mahometanin, nie wyrzekając się przy tym, ani wypierając swojej dotychczasowej wiary. Może natomiast poszerzyć jej zakres.

4. Nie pozwalamy sobie wmówić, że być Polakiem, to oczywiście znaczy to samo, co być katolikiem.

5. Wyznawcą Rodzimego Kościoła Polskiego można zostać bez względu na to, jakiej narodowości przodków ma się w swoim drzewie genealogicznym. Naród – to jest język i kultura, a nie pochodzenie polskie.

Deklarując przystąpienie do RKP należy uznać zasadę głoszącą: „Każdy z ludów na Ziemi wybierał sobie imię Boga, którym nazywał Go w swojej mowie. Także każdemu człowiekowi wolno wybrać imię Boga, aby Go czcić pod tym imieniem.” Wyznawcy RKP podkreślają, że ich kościół głosi kult Boga Jedynego – u Arabów nazywanego „Allach”, a u wyznawców judaizmu i chrześcijan „Jahwe” lub „Jehowa”. Tegoż samego Jedynego Boga Słowianie zwali po swojemu „Świętowit”.

RKP podkreśla, iż chrystianizacja Polski w X w. doprowadziła do tego, że Słowianie musieli wyrzec się imienia swego Boga przyjmując nazwy chrześcijańskie. Dlatego pojawiają się zdania: „Religijna rewolucja w X w., brutalnie niszcząc wszystko, co wiązało się ze światem duchowym naszych przodków, odcięła nas od korzeni. Chrześcijańscy misjonarze zachowali się u nas jak barbarzyńscy najeźdźcy.” Negatywny stosunek do chrześcijaństwa to krytyka metod wprowadzania tej religii na ziemiach słowiańskich. Wyznawcy RKP krytycznie odnoszą się też do chrześcijańskich nakazów ascezy oraz odrzucają biblijną zasadę „Mnóżcie się i czyńcie sobie Ziemię poddaną”, jako że jest ona sprzeczna z prawami natury i prowadzi do dewastacji środowiska. Chrystianizacja Polski sprawiła, że do naszych czasów przetrwała tylko znikoma część zabytków religijnych i wiedzy na temat wierzeń pogańskich.

7. Praktyka:

RKP wykorzystuje takie środki działania jak: organizowanie świątyń i budowa ich siedzib, prowadzenie działalności wychowawczej, edukacyjnej, publicystycznej i propagandowej.

RKP posiada trzy główne symbole religijne. Są to: „Słup ze Zbrucza”, „Świętowit z Wolina” i „Ręce Boga”. Członkowie RKP obnażają i pochylają głowę przed symbolami religijnymi, a dotykając przedmiotów kultu mówią zawsze: „To jest Twoje”. Podczas modlitwy składają lewą rękę na sercu, prawą na brzuchu, zgodnie z płaskorzeźbami przedstawionymi na słupie ze Zbrucza.

Głównymi świętami starosłowiańskimi, respektowanymi dziś przez RKP, są dni przesileń: Godowe Święto (21-22 grudnia), Święto Ognia i Wody (21-22 czerwca) oraz równonocy: Jare Święto (21 marca), Święto Plonów (23 września). Z każdym ze świąt wiążą się szczególne obyczaje.

Kościół odprawia także obrzędy osobiste: postrzyżyny (uznanie dziecka za pełnoprawnego członka rodziny) oraz swadźbę (zawieranie małżeństwa).Ostatnio w Górach Świętokrzyskich ruszyła budowa kamiennego świętego kręgu. Wznosi go na prywatnym terenie jeden z członków RKP. Kamienie mają układać się wstępnie w jeden krąg (z możliwością dołożenia drugiego). Na środku zaś stanąć ma kamienna replika Świętowita ze Zbrucza. Oprócz funkcji kultowej całość konstrukcji ma pełnić rolę kalendarza astronomicznego porównywanego z celtyckim Stonehenge. Pierwszych pomiarów astronomiczno-astrologicznych dokonano 21 czerwca 2002 r. Krąg służyć ma nie tylko RKP, ale wszystkim polskim grupom neopogańskim przestrzegającym prawa.

W życiu wielu członków RKP ważną rolę odgrywa zrekonstruowana przez L. E. Stefańskiego słowiańska wyrocznia zwana Magicznym Kręgiem Świętowita. Magiczny Krąg Świętowita składa się z książki, która stanowi opis działania wyroczni oraz z planszy i zestawu 28 kart z obrazami archetypowymi.

Organem prasowym RKP jest czasopismo „Slavia”, które na razie ukazuje się tylko w wersji elektronicznej, ale w przyszłości ma być drukowane na papierze. „Slavia” dostępna jest na oficjalnej stronie internetowej RKP. Poza próbami odtworzenia obrzędowości pogańskiej, trudno powiedzieć coś więcej na temat działalności RKP. Możemy obserwować pewne zaangażowanie członków RKP w działalność ekologiczną (ochrona Puszczy Białowieskiej).

Kościół podejmuje również inicjatywy związane z ochroną miejsc kultu pogańskiego. Członkowie grupy wystosowali protest do prezydenta A. Kwaśniewskiego, w którym ostro skrytykowali niszczenie zabytków pogańskiego kultu. Zorganizowali też w grudniu 2002 roku manifestację przeciwko działaniom zmierzającym do zatracenia świadectw przedchrześcijańskich miejsc kultu oraz pamięci wczesnośredniowiecznej historii. W ramach akcji ocalania zabytków pogańskich, RKP zachęca do prowadzenia poszukiwań wszelkich pozostałości kultu przedchrześcijańskiego w całej Polsce. Inicjatywa ta skierowana jest przede wszystkim do środowisk akademickich, a promujące ją ogłoszenia można znaleźć na niektórych wyższych uczelniach.

8. Organizacja:

Ustrój kościoła jest demokratyczny, oparty na autorytecie ogółu wyznawców, a władze pochodzą z wyboru. Podstawową jednostkę organizacyjną stanowi Świątynia, zrzeszająca wyznawców danego terenu. Organami RKP są: Walne Zgromadzenie, Straż Nadzoru i Rada Kościoła. Najwyższym organem jest Walne Zgromadzenie, w którym biorą udział delegaci wyłonieni przez Świątynie. Do zadań trójosobowej Straży Nadzoru należy sprawdzanie dokumentów, rachunków i stanu Świątyń oraz kościoła. Rada Kościoła jest organem wykonawczym Walnego Zgromadzenia. Sprawuje zarząd religijny, administracyjny i ekonomiczny. Składa się ona z pięciu członków: Ofiarnika, Sekretarza, Skarbnika oraz dwóch Rajców. Do kompetencji Rady zaliczyć można m.in. utrzymywanie łączności ze Świątyniami, wydawanie biuletynów i literatury religijnej, a także organizowanie Walnych Zgromadzeń. Na zewnątrz kościół reprezentuje Ofiarnik lub Sekretarz. Obecnie ofiarnikiem jest inicjator powstania grupy- Stefański.

Siedzibą RKP jest Warszawa, a teren działalności obejmuje obszar całej Rzeczypospolitej Polskiej (ośrodki w Poznaniu i Lublinie). Podejmowane próby zdobycia terenu pod budowę Świątyni w Warszawie spełzły na niczym. Władze RKP nie widzą potrzeby tworzenia zamkniętego stanu duchownego. Kapłanem może zostać każdy członek RKP. W obrządku tym są oni raczej funkcjonariuszami (udzielającymi swadźby, prowadzącymi zebrania), a rolę swoją pełnią przede wszystkim w rodzinnych mikroświątyniach.

9. Stosowane metody rekrutacji:

Kościół praktycznie nie prowadzi żadnych akcji propagandowych. Nie podejmuje się praktyk skierowanych na werbowanie nowych członków. Mamy tu raczej do czynienia z założeniem, że jeżeli ktoś interesuje się dziedzictwem pogańskich przodków i poszukuje nowej duchowości, to prędzej czy później trafi do RKP.

10. Relacje z otoczeniem:

Poprawne, brak izolacji, agresji. Krytyka Kościoła Katolickiego.

11. Ilość członków na świecie:

Brak danych, jest to ruch wywodzący się z Polski, więc mało prawdopodobne, by posiadał członków poza granicami kraju.

12. Ilość członków w Polsce:

Ponad 400 osób.

13. Główne zagrożenia:

Brak danych na temat zagrożeń ruchu dla psychiki wyznawców. Niepokojące od strony duchowej są jednak elementy okultystyczne w RKP.

14. Ciekawostki:

Według Sekretarza Rady RKP, Ofiarnika Strzyżca Kazimierza Mazura przyszłość należy do wyznawców RKP, gdyż Kościół katolicki usycha w zjednoczonej Europie, a społeczeństwa się laicyzują. Natomiast RKP skłania „do życia w zgodzie z Przyrodą, a nie z kodeksami kanonicznymi”. Jak twierdzi w rozmowie z dziennikarzem: „My jesteśmy religią Słonecznego Boga. Niesiemy radość, miłość, taniec i śpiew. Jasność, obcą ciemnogrodzkiemu, totalitarnemu katolicyzmowi.”

15. Polecana bibliografia:

  1. Doktór T. Nowe ruchy religijne i parareligijne w Polsce. Mały słownik Warszawa 1999.
  2. Libiszowska- Żółtkowska M. Kościoły i związki wyznaniowe w Polsce. Mały słownik. Warszawa 2001.
  3. praca magisterska Marcina Kończala „Wiara naszych ojców” – neopogaństwo słowiańskie w Polsce. Praca ta została napisana na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w 2003 roku pod kierunkiem prof. dr hab. Zbigniewa Drozdowicza - dostępna w internecie.
Oprac. Aleksandra Charęzińska
Centrum Przeciwdziałania Psychomanipulacji

 

Źródło: Aleksandra Charęzińska