Mauser 98
Mauser Gewehr 98 (Gew98) to niemiecki karabin powtarzalny powstały pod koniec XIXw. Broń jest powtarzalna z zamkiem czterotaktowym ślizgowo-obrotowym, w celu zwiększenia bezpieczeństwa podczas użytkowania zastosowano 3 rygle. Karabin strzela niemieckim nabojem karabinowym 7,92x57mm (najpopularniejszym pociskiem do tego naboju był pocisk ciężki ostrołukowy sS), zasilany jest z 5-cio nabojowego magazynka stałego, ładowanie następuje z łódek. Możliwe było również zastosowanie magazynka wymiennego o pojemności 20 nabojów, magazynek ten był ładowany ze standardowych 5-cio nabojowych łódek. Zastosowano kolbę stałą drewnianą oraz drewniane łoże, pod karabinem można zamontować bagnet, celownik jest krzywiznowy. Niektóre egzemplarze posiadały celowniki optyczne o powiększeniu 4x. Wprowadzony do uzbrojenia w latach 30-tych Karabiner 98 Kurz (Kar98k) był skróconą odmianą Mausera 98. Mimo wprowadzenia do uzbrojenia w 1943r karabinka automatycznego StG44 karabin powtarzalny Kar98k pozostał podstawowym karabinem w armii niemieckiej. W Polsce Mauser 98 był produkowany pod oznaczeniem Karabin wz.98a, w naszym kraju skonstruowano też skróconą odmianę oznaczoną Karabinek wz.29a. Tak więc karabin powtarzalny Mauser 98 był bardzo dobrą bronią.
| wersja | Gewehr 98 | Karabiner 98 Kurz | Karabinek wz.29a |
| nabój | 7,92x57mm | 7,92x57mm | 7,92,57mm |
| długość lufy | 740mm | 600mm | 600mm |
| długość | 1250mm | 1110mm | 1100mm |
| masa | 4,09kg | 3,9kg | 3,9kg |
| magazynek | stały mieszczący 5 naboi | stały mieszczący 5 naboi | stały mieszczący 5 naboi |
Kar98k z celownikiem optycznym Dialytan o powiększeniu 4x
zobacz filmik z Mauserem 98
strona o karabinie Mauser 98k
Springfield M1903
Sprigfield M1903 to amerykański karabin powtarzalny wprowadzony do uzbrojenia na początku XXw. Konstrukcja została oparta o niemiecki karabin Mauser 98, broń posiada czterotaktowy zamek ślizgowo obrotowy. Karabin strzela amerykańskim nabojem karabinowym 7,62x63mm, zasilanie odbywa się z niewymiennego magazynka na 5 naboi, magazynek ładowany jest z łódek. Zastosowano kolbę stałą drewnianą przechodzącą w łoże, od wersji M1903A1 szyjka kolby jest wyprofilowana w chwyt pistoletowy. Początkowo karabin posiadał celownik krzywiznowy, w późniejszych egzemplarzach zastosowano celownik ramkowy. Na podstawie Springfielda M1903 skonstruowano karabin wyborowy M1903A4 z zamontowanym celownikiem optycznym M84 o powiększeniu 2,2x, w odmianie tej nie zastosowano mechanicznych przyrządów celowniczych. Co ciekawe dla Springfielda M1903 skonstruowany został zestaw Pedersen device umożliwiający konwersję broni na samopowtarzalny pistolet strzelający nabojem pistoletowym kalibru 7,62mm. Po konwersji broń zasilana była z montowanego od góry wymiennego magazynka mieszczącego 40 naboi. M1903 występował również w odmianie treningowej która strzelała nabojem .22. Tak więc Springfield M1903 był dobrą i niezawodną bronią, która została zastąpiona przez karabin samopowtarzalny M1 Garand.
Nabój- 7,62x63mm
Zasada działania- powtarzalny, zamek czterotaktowy
Długość broni- 1097mm
Długość lufy- 610mm
Waga- 3,4kg
Pojemność magazynka- 5 naboi
Karabin wyborowy M1903A4
Zestaw Pedersen Device umożliwiający konwersję karabinu M1903 na pistolet samopowtarzalny
Galil AR
Galil AR jest to izraelski karabinek automatyczny skonstruowany w latach 70-tych. Pod względem konstrukcyjnym jest to kopia fińskiego karabinka Valmet Rk62 (natomiast Valmet RK62 to kopia radzieckiego karabinka AK). Broń działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowych z przewodu lufy, ryglowanie odbywa się poprzez obrót zamka. Karabinek strzela natowskim małokalibrowym nabojem pośrednim 5,56x45mm, zasilanie odbywa się z dwurzędowych magazynków łukowych o pojemności 35 lub 50 nabojów. Łoże oraz chwyt pistoletowy zostały wykonane z tworzywa sztucznego, kolba jest metalowa składana na bok. Broń posiada przełącznik rodzaju ognia, wystająca z prawej strony komory zamkowej dźwignia przełącznika służy jednocześnie za bezpiecznik, dźwignia może być przeniesiona na lewą stronę broni. Na końcu lufy znajduje się tłumik płomieni, zastosowano składany chwyt transportowy. Pod lufą można zamontować składany dwójnóg, możliwy jest również montaż tłumika dźwięku. Po zamontowaniu specjalnej szyny montażowej możliwy jest montaż lunety. Oprócz standardowej wersji produkowano subkarabinek Galil SAR, jeszcze krótszy subkarabinek Galil MAR oraz karabinek maszynowy Galil ARM posiadający standardowo montowany dwójnóg. Na podstawie karabinka Galil skonstruowano również samopowtarzalny karabin snajperski GALATZ strzelający silnym nabojem karabinowym 7,62x51mm. Co ciekawe niektóre egzemplarze Galila AR i ARM strzelają nabojem 7,52x51mm, egzemplarze te zasilane są z dwurzędowego magazynka pudełkowego na 25 naboi, posiadają dłuższą lufę i większą wagę od karabinków na nabój 5,56x45mm. Tak więc karabinek automatyczny Galil jest bardzo dobrą i niezawodną bronią, jego następcą jest karabinek Tavor TAR-21.
nabój 5.56x45mm NATO
długość 742 mm
Długość lufy 460 mm
waga 4 kg
Magazynek 35 lub 50
Szybkostrzelność na min. 650
zasięg 450m.
Subkarabinek Galil MAR
Karabinek maszynowy Galil ARM
STAM-99
STAM-99 jest to skonstruowany w latach 90-tych polski karabinek samopowtarzalny opracowany na podstawie karabinka automatycznego AKM. Broń działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowych z przewodu lufy, ryglowanie następuje poprzez obrót zamka. STAM-99 strzela silnym nabojem pośrednim 7,62x39mm, nabój ten używany jest między innymi w karabinku AK. Dźwignia bezpiecznika znajduje się z lewej strony komory zamkowej, magazynek znajduje się przed spustem i chwytem pistoletowym, można stosować magazynki mające pojemność 5, 10, 15 i 30 nabojów. Chwyt pistoletowy podobnie jak łoże został wykonany z tworzywa sztucznego w celu zmniejszenia masy konstrukcji, na końcu lufy znajduje się urządzenie osłabiające odrzut i podrzut broni. Zastosowano metalową kolbę składaną rodem z AKMSa, celownik jest krzywkowy otwarty z nastawami do 1000m. Konstrukcja posiada możliwość montażu celownika laserowego i oświetlenia taktycznego, nie jest możliwy montaż granatnika ze względu na cywilny charakter tej broni. STAM-99 produkowany jest również w wersji Radom-Hunter, odmiana ta jest samopowtarzalnym sztucerem myśliwskim, zastosowano w niej drewnianą kolbę stałą i drewniane łoże, kolba została wyposażona w chwyt pistoletowy, broń posiada możliwość zamontowania lunety. Mimo swoich zalet Radom-Hunter nie zdobył dużej popularności wśród myśliwych ze względu na strzelanie nabojem pośrednim, który jest za słaby do polowania. Tak więc STAM-99 jest dobrym, prostym i niezawodnym karabinkiem samopowtarzalny.
Nabój (kaliber, typ): 7,62 x 39 mm wz. 43
Masa naboju: 16,2 g
Masa pocisku: 7,9 g
Prędkość wylotowa pocisku Vo: 710 m/s
Energia wylotowa pocisku Eo: 1990 J Rodzaj ognia: pojedynczy
Taktyczny zasięg rażenia: 400 m
Bezpiecznik: zewnętrzny
Nastawy celownika: 100 - 1000 m
Pojemność magazynka: 5, 10, 15, 30 naboi
Kolba: składana
Radom-Hunter z celownikiem optycznym
Mini-14
Mini-14 to amerykański karabinek samopowtarzalny produkowany od 1974r w firmie Sturm, Ruger and Company. Pod względem konstrukcyjnym broń przypomina karabin automatyczny M14. Mini-14 działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowych z przewodu lufy, ryglowanie odbywa się za pomocą obrotu zamka. Broń zasilana jest natowskim małokalibrowym nabojem pośrednim 5,56x45mm, niektóre karabinki wczesnych serii produkcyjnych strzelały nabojem .222 Remington. Zasilanie odbywa się z dwurzędowych magazynków łukowych o pojemności 5, 10, 20 lub 30 naboi. Skonstruowano również magazynki łukowe o pojemności 35 i 40 naboi, magazynek bębnowy na 90 naboi oraz magazynek siodłowy BETA C-MAG o pojemności 100 naboi. Karabinek Mini-14 zależnie od wersji posiada kolbę stałą przechodząca w łoże z szyjką wyprofilowaną w chwyt pistoletowy lub metalową kolbę składaną pod broń. Kolba stała oraz łoże wykonane są z drewna lub tworzywa sztucznego, odmiana z kolbą składaną posiada chwyt pistoletowy wykonany z tworzywa sztucznego. Bezpiecznik znajduje się przed kabłąkiem spustu. Zastosowano mechaniczne przyrządy celownicze składające się z muszki i celownika przeziernikowego. Na podstawie Mini-14 skonstruowano karabinek automatyczny AC-556 wyposażony w przełącznik rodzaju ognia umożliwiający strzelanie ogniem pojedynczym, ciągłym oraz 3 strzałowymi seriami. Skrzydełko przełącznika rodzaju ognia znajduje się z prawej strony komory zamkowej. AC-556 posiada lufę zakończoną szczelinowym tłumikiem płomieni oraz zaczep do mocowania bagnetu. Inne odmiany to karabinek samopowtarzalny Mini-30 zasilany radzieckim nabojem pośrednim 7,62x39mm oraz prototypowy karabin samopowtarzalny XGI zasilany natowskim nabojem karabinowym 7,62x51mm lub słabym nabojem karabinowym .243 Winchester. Największe zalety karabinka Mini-14 to niewielkie wymiary i nieduża masa, broń wykorzystywana jest przez Królewską Policję Ulsteru oraz Siły Samoobrony Bermudów.
| wersja | Mini-14 GB | AC556 |
| nabój | 5,56x45mm | 5,56x45mm |
| prędkość początkowa pocisku | 1005m/s | 1005m/s |
| długość lufy | 470mm | 470mm |
| długość | 946mm | 946mm |
| masa | 2,9kg niezaładowany | 2,9kg niezaładowany |
| tryby ognia | tylko ogień pojedynczy | ogień pojedynczy, ciągły oraz 3 strzałowa seria |
| szybkostrzelność teoretyczna | ogień pojedynczy | 750 pocisków na minutę |
M1 Garand
M1 Garand to amerykański karabin samopowtarzalny skonstruowany w latach 30-tych, który zastąpił karabin powtarzalny Springfield M1903. Broń działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowych z przewodu lufy, ryglowanie następuje za pomocą obrotu zamka. Strzelanie następuje z zamka zamkniętego, karabin zasilany jest z niewymiennego dwurzędowego magazynka na 8 naboi. Zastosowano kolbę stałą, która podobnie jak łoże wykonana jest z drewna, karabin nie ma chwytu pistoletowego, jego zadanie spełnia odpowiednio wyprofilowana kolba. Broń strzela nabojem karabinowym 7,62x63mm który jest również znany jako 30-06. Mechanizm spustowo uderzeniowy typu kurkowego nie posiada przełącznika rodzaju ognia, tak więc broń strzela tylko ogniem pojedynczym, nie jest to wada, ponieważ strzelanie ogniem ciągłym nabojami karabinowymi wiązałoby się ze zbyt dużym odrzutem. Największą wadą tego karabinu był magazynek ładowany za pomocą dwurzędowego ładownika, co ciekawe po wystrzeleniu z magazynka wszystkich naboi ładownik był wyrzucany automatycznie. Na podstawie podstawowej wersji skonstruowano samopowtarzalne karabiny wyborowe M1C i M1D, które nie zdobyły dużej popularności. Co ciekawe skonstruowany w latach 40-stych karabinek samopowtarzalny M1 Carbine mimo podobnych oznaczeń nie miał z Garandem nic wspólnego. W latach 50-tych M1 Garand został zastąpiony przez karabin automatyczny M14 który jest zasilany natowską amunicją karabinową 7,62x51mm. M1 Garand był pierwszym karabinem samopowtarzalnym produkowanym na dużą skalę, tak więc mimo swoich wad była to dobra broń.
Nabój 7,62x63mm
Dł. broni: 1,107mm
Dł. lufy: 609mm
Masa pełnego: 4,3kg
Pojemność. magazynka: 8 naboi
prędkość początkowa pocisku: 850m/s
Karabin wyborowy M1D z celownikiem optycznym M84 o powiększeniu 2,2x
zobacz filmik z M1 garand