JustPaste.it

Trygonometria

Funkcje trygonometryczne

Funkcje trygonometryczne kąta ostrego

 

Funkcje trygonometryczne są głównymi pojęciami trygonometrii. Istnieje sześć funkcji trygonometrycznych:

  • sinus (czyt. sinus), symbol: sin
  • cosinus (czyt. kosinus), symbol: cos
  • tangens (czyt. tangens), symbol: tg, tan
  • cotangens (czyt. kotangens), symbol: ctg, cot, ctn
  • secans (czyt. sekans), symbol: sec,
  • cosecans (czyt. kosekans), symbol: cosec, csc

Argumentami funkcji trygonometrycznych mogą być:

  • kąt skierowany
  • liczba rzeczywista
 
DEFINICJA

funkcji trygonometrycznych dla kąta ostrego w trójkącie prostokątnym.

Sinusem kąta ostrego α nazywamy stosunek przyprostokątnej leżącej na przeciw kąta α do przeciwprostokątnej

 


Cosinusem kąta ostrego α nazywamy stosunek przyprostokątnej leżącej przy kącie α do przeciwprostokątnej

 


Tangensem kąta ostrego α nazywamy stosunek przyprostokątnej leżącej na przeciw kąta α do przyprostokątnej leżącej przy kącie α

 

Cotangensem kąta ostrego α nazywamy stosunek przyprostokątnej leżącej przy kącie α do przyprostokątnej leżącej na przeciw kąta α

ctg\alpha = {b \over a}     lub    ctg\alpha = {1 \over \tan\alpha}

Secansem kąta ostrego α nazywamy stosunek przeciwprostokątnej do przyprostokątnej leżącej przy kącie α

\sec\alpha = {c \over b}     lub     \sec\alpha = { 1 \over \cos\alpha}

Cosecansem kąta ostrego α nazywamy stosunek przeciwprostokątnej do przyprostokątnej leżącej na przeciw kąta α

\csc\alpha = {c \over a}     lub     \csc\alpha = {1 \over \sin\alpha}

 

Wyznaczanie wartości funkcji trygonometrycznych dla kątów 30°, 45° i 60°

 
f82f26a8beca7d7b638d7e9ce3ae6df7.png

Wyznaczyć wartości funkcji tryg. dla kątów o mierze 30° i 60° można za pomocą trójkąta równobocznego, wykorzystując do tego jego własności.

\sin 30 = \frac{\frac{a}{2}}{a} = \frac{a}{2} \cdot \frac{1}{a} = \frac{1}{2}



tg 30 =   \frac{\frac{a}{2}}{\frac{a\sqrt{3}}{2}} = \frac{a}{2} \cdot \frac{2}{a\sqrt{3}} =  \frac{1}{\sqrt{3}} = \frac{\sqrt{3}}{3}


A teraz korzystając z własności kwadratu obliczymy wartości funkcji trygonometrycznej dla kąta o mierze 45°.




Z powyższych wyliczeń można stworzyć tabelkę, której będziesz musiał nauczyć się na pamięć.

Wartości funkcji trygonometrycznych dla kąta 30°, 45° i 60°
× 30° 45° 60°
sin \frac{1}{2}
cos \frac{1}{2}
tg \frac{\sqrt{3}}{3} 1 \sqrt{3}
ctg \sqrt{3} 1 \frac{\sqrt{3}}{3}

 

 

Miara łukowa kąta

 

Narysujmy okrąg o promieniu r, a na nim zaznaczmy łuk L, dla którego kąt środkowy oparty o ten łuk będzie wynosił 60^\circ. Znajdźmy wzór na długość tego łuku.

Intuicyjnie długość łuku do obwodu okręgu jest równa mierze kąta w stopniach do 360^\circ:

\frac{L}{\mbox{Ob}}=\frac{60^\circ}{360^\circ}

ponieważ Ob = 2πr, otrzymujemy:

\frac{L}{2\pi r}=\frac{60^\circ}{360^\circ}

zatem:

L=\frac{2\pi \cdot 60^\circ r}{360^\circ}=\left(\frac{2\pi \cdot 60^\circ}{360^\circ}\right) r

Jak łatwo zauważyć wartość \left(\frac{2\pi 60^\circ}{360^\circ}\right) nie zależy od promienia naszego okręgu, tylko od kąta, który tworzy nasz łuk. Wartość ta nazywana jest miarą łukową kąta dla kąta 60^\circ. W ogólności wzór na długość łuku wyznaczonego przez kąt \varphi_\circ (wyznaczonego w stopniach) przybierze postać:

L=\left(\frac{2\pi \varphi_\circ}{360^\circ}\right) r=\left(\frac{\pi \varphi_\circ}{180^\circ}\right) r

Tak jak długość nie musi wyrażać się w metrach, tak też kąt nie musi wyrażać się w stopniach. Możemy wykorzystać inną jednostkę kąta, jakim jest radian. Wtedy wartość kąta jest wyrażana w tzw. mierze łukowej. Załóżmy, że kąt \varphi_\circ jest wyrażony w stopniach, \varphi w radianach, wówczas wartości tych kątów wiąże zależność:

\varphi=\frac{\pi \varphi_\circ}{180^\circ}

Jednostką miary łukowej jest radian, który w skrócie zapisywany jest przez rad. Często przy podawaniu kąta wyrażonego w mierze łukowej pomija się jednostkę np. zamiast \frac{\pi}{2}\mbox{ rad} pisze się po prostu \frac{\pi}{2}.

Powróćmy znowu do wzoru na długość łuku l, jednak tym razem jednak załóżmy, że kąt na którym jest oparty łuk jest wyrażony w radianach i wynosi α. Wówczas wykorzystując zależność \alpha=\frac{2\pi \cdot \alpha_\circ}{180^\circ} otrzymujemy zależność:

L=\frac{2\pi \cdot \alpha_\circ}{180^\circ} r=\alpha r

dzieląc obustronnie przez r otrzymujemy:

\frac{L}{r}=\alpha


DEFINICJA

Miarą łukową kąta nazywamy stosunek długości łuku do długości promienia. Jest ona równa kątowi α, który wyznacza ten łuk:

\alpha=\frac{L}{r}

Jednostką miary łukowej jest radian.

Ten drugi wzór jest o wiele łatwiejszy do zapamiętania.

Zauważmy, że miara kąta pełnego wyrażonego w stopniach wynosi 360^\circ, a w radianach \frac{\pi \cdot 360^\circ}{180^\circ}\mbox{ rad}=2\pi\mbox{ rad}. Zatem:

  • \pi\mbox{ rad}=180^\circ
  • \frac{\pi}{2}\mbox{ rad}=90^\circ
  • \frac{\pi}{4}\mbox{ rad}=45^\circ

Aby zamienić stopnie na radiany możemy wykorzystać wcześniej wzór:

 

(który był przedstawiony wcześniej, lecz w nieco innej postaci).

Odwrotnie, aby zamienić radiany na stopnie wykorzystujemy wzór:

 

Możemy go o trzymać przekształcając poprzedni wzór.

Przykład 1 Zamieńmy miarę stopniową na miarę łukową

a)
b)
c)

Wówczas możemy to zrobić na dwa sposoby:

a) I sposób za pomocą proporcji:
- 360^\circ
x -
czyli:
II sposób, wykorzystując wzór:
b)
c)

Przykład 2 Zamieńmy miarę łukową na miarę stopniową

a)
b)
b)

Podobnie jak w poprzednim przykładzie, możemy to zrobić na dwa sposoby:

a) I sposób za pomocą proporcji:
- 360^\circ
- x
zatem:
II sposób, wykorzystując wzór:
b)
c)

 

 

Funkcje trygonometryczne kąta dowolnego

Miara kąta skierowanego na płaszczyźnie zorientowanej

 
DEFINICJA

Kąt skierowany - jest to uporządkowana para półprostych o wspólnym początku; pierwsza półprosta - ramię początkowe, druga półprosta - ramię końcowe.

Przykład kąta skierowanego

Ramieniem początkowym kąta α jest półprosta wyróżniona na niebiesko, a ramieniem końcowym półprosta koloru czerwonego.

 
DEFINICJA

Płaszczyzna zorientowana - jest to taka płaszczyzna na której określono bieg dodatni dla każdego okręgu.

Przykład płaszczyzna zorientowana 1: Układ współrzędnych zorientowany dodatnio.
Przykład płaszczyzna zorientowana 2: Układ współrzędnych zorientowany ujemnie.

Kątowi skierowanemu na płaszczyźnie zorientowanej przyporządkowujemy ten kąt nieskierowany AOB (wypukły lub wklęsły) w którym leży łuk o początku w punkcie L i końcu w punkcie K, mający zwrot dodatni.

Funkcje trygonometryczne kąta skierowanego

 
DEFINICJA

{{{1}}}

Przykład 1.

eb546f046596e18f767264c081469580.png

Niech ramię początkowe kąta α pokrywa się z dodatnią półosią OX, a ramię końcowe przechodzi przez punkt P(3,1). Wyznaczmy wartości funkcji sinus, cosinus, tangens i cotangens dla tego kąta. Ponieważ wartości funkcji trygonometrycznych nie zależą od wyboru punktu należącego do końcowego ramienia kąta, zatem możemy wykorzystać do tego współrzędne punktu P(3,1):

 

Mówimy, że kąt jest w położeniu standardowym, jeśli kąt został umieszczony tak w układzie współrzędnych, że jego ramię początkowe pokrywa się z dodatnią osią OX.

Przykład 2.

095ef28ebbe756204f2571b0da6b2145.png

Kąt α znajduje się w położeniu standardowym. Końcowe ramię przechodzi przez punkt P( − 3,4). Wyznaczmy sinα, cosα, tgα, ctgα.

Przykład 3.

223278b8a1541ebbed19c760d4e7f40d.png

Kąt α znajduje się w położeniu standardowym. Końcowe ramię przechodzi przez punkt P( − 2, − 4). Obliczmy sinα, cosα, tgα, ctgα.

  • ctg \alpha={-2 \over -4}={1 \over 2}

 

 

Własności funkcji trygonometrycznych

Znak funkcji trygonometrycznej

 
Funkcja I II III IV
sinα + + - -
cosα + - - +
tgα + - + -
ctgα + - + -
Czy wiesz, że...

Powyższe znaki funkcji trygonometrycznych można nauczyć się stosując prosty wierszyk: "W pierwszej wszystkie są dodatnie, w drugiej tylko sinus, w trzeciej tangens i cotangens, a w czwartej cosinus".

Parzystość i nieparzystość

 

Funkcja cosα jest parzysta, czyli zachodzi:

cosα = cos( − α)

Natomiast funkcje sinα, tgα i ctgα są nieparzyste, czyli:

sinα = − sin( − α)
tgα = − tg( − α)
ctgα = − ctg( − α)

Okresowość

 

Dla funkcji trygonometryczny sinα, cosα, tgα, ctgα, gdzie α jest dowolnym kątem, a k dowolną liczbą całkowitą, zachodzi:

sin(k \cdot 360^\circ + \alpha)=\sin\alpha
cos(k \cdot 360^\circ + \alpha)=\cos\alpha
tg(k \cdot 180^\circ + \alpha)=tg\alpha
ctg(k \cdot 180^\circ + \alpha)=ctg\alpha

Związki pomiędzy funkcjami trygonometrycznymi

 
  • sin2x + cos2x = 1
  • tg\alpha=\frac{\sin\alpha}{\cos\alpha}
  • ctg\alpha=\frac{\cos\alpha}{\sin\alpha}
  • tg\alpha \cdot ctg\alpha=1

 

Wykresy funkcji trygonometrycznych

 

Wykres funkcji sinus nazywa się sinusoidą, funkcji cosinus cosinusoidą, funkcji tangens tangensoidą, a funkcji cotangens cotangensoidą.

Na podstawie wykresu poszczególnych funkcji trygonometrycznych można oszacować cechy tej funkcji:

 

Sinusoida

  • D_f=\mathbb{R}
  • ZW_f= \left \langle -1 ; 1 \right \rangle
  • T = 2\pi\
  • f(x) = 0 dla x = k\pi\ gdzie k \in \mathbb{Z}
  • nieparzystość
  • okresowość

 

Cosinusoida

  • D_f=\mathbb{R}
  • ZW_f= \left \langle -1 ; 1 \right \rangle
  • T = 2\pi\
  • f(x) = 0 dla x = \frac{\pi}{2}+k\pi gdzie k \in \mathbb{Z}
  • parzystość
  • okresowość

 

Tangensoida

  • D_f= \mathbb{R} \backslash \{ \frac{\pi}{2} + k \pi \} gdzie k \in \mathbb{Z}
  • ZW_f= \mathbb{R}
  • T = \pi\
  • f(x) = 0 dla x = kπ gdzie k \in \mathbb{Z}
  • asymptoty pionowe x = \frac{\pi}{2} + k\pi gdzie k \in \mathbb{Z}
  • nieparzystość
  • okresowość

 

Cotangensoida

  • D_f= \mathbb{R} \backslash \{ k\pi \} gdzie k \in \mathbb{Z}
  • ZW_f= \mathbb{R}
  • T = \pi\
  • f(x) = 0 dla x = \frac{\pi}{2}+ k\pi gdzie k \in \mathbb{Z}
  • asymptoty pionowe x = kπ gdzie k \in \mathbb{Z}
  • nieparzystość
  • okresowość

Szkicowanie wykresu funkcji trygonometrycznych

 

Szkicowanie zaczynamy od narysowania układu współrzędnych i zaznaczenia na osi OY wartości:

  • w przypadku sinusa i cosinusa: od -1 do 1,
  • w przypadku tagensa i cotangensa od -4 do 4.

Natomiast na osi OX wartości od − π do . Zakładam, że będziesz rysował wykres na kartce w kratkę, więc zalecam byś przyjął jako jednostkę na osi Y 2 kratki. Wykonując podziałkę na osi X nanieś ją w następujący sposób:

  • większymi kreskami co kratkę, będą to wartości rosnące co \frac{\pi}{6}
  • mniejszymi kreskami co półtorej kratki, będą to wartości rosnące co \frac{\pi}{4}

Gdy mamy tak przygotowany wykres możemy przystąpić to nanoszenia punktów przez które wiemy, że funkcja będzie na pewno przechodziła (z tabeli), a następnie korzystając z wzorów redukcyjnych możemy je zaznaczyć dla dowolnego kąta.

Tak zaznaczone punkty łączymy płynną linią i gotowe.

!!! Uwaga !!! W przypadku kreślenia wykresu funkcji tangens i cotangens należy zaznaczyć asymptotę linią przerywaną.

 

Tożsamości trygonometryczne

Podstawowe tożsamości trygonometryczne

 

sin2α + cos2α = 1

tg\alpha = \frac{\sin\alpha}{\cos\alpha}

ctg\alpha = \frac{\cos\alpha}{\sin\alpha}

tg\alpha \cdot ctg\alpha = 1

 


 

Dowód prawdziwości sin2α + cos2α = 1:

 

\sin^2\alpha + \cos^2\alpha = \left ( \frac{a}{c} \right )^2 + \left ( \frac{b}{c}\right )^2 = \frac{a^2}{c^2} + \frac{b^2}{c^2} = \frac{a^2 + b^2}{c^2} = 1

Na podstawie twierdzenia Pitagorasa możemy stwierdzić, że \frac{a^2 + b^2}{c^2} = 1 ponieważ

a^2 + b^2 = c^2   \Big| \cdot \frac{1}{c^2}

\frac{a^2 + b^2}{c^2} = \frac{c^2}{c^2}

\frac{a^2 + b^2}{c^2} = 1

Dowód prawdziwości tg\alpha = \frac{\sin\alpha}{\cos\alpha}

 

tg\alpha = \frac{\sin\alpha}{\cos\alpha} = \frac{ \frac{a}{c} }{ \frac{b}{c} } =  \frac{a}{c} \cdot \frac{c}{b} = \frac{a}{b}

Dowód prawdziwości ctg\alpha = \frac{\cos\alpha}{\sin\alpha}

 

ctg\alpha = \frac{\cos\alpha}{\sin\alpha} = \frac{ \frac{b}{c} }{ \frac{a}{c} } =  \frac{b}{c} \cdot \frac{c}{a} = \frac{b}{a}

Dowód prawdziwości tg\alpha \cdot ctg\alpha = 1

 

tg\alpha \cdot ctg\alpha = \frac{a}{b} \cdot \frac{b}{a} = 1

Pozostałe tożsamości trygonometryczne

Funkcje sumy i różnicy kątów

 

\sin ( \alpha + \beta ) = \sin\alpha\cdot\cos\beta + cos\alpha\cdot\sin\beta

\sin ( \alpha - \beta ) = \sin\alpha\cdot\cos\beta - cos\alpha\cdot\sin\beta

\cos ( \alpha + \beta ) = \cos\alpha\cdot\cos\beta - sin\alpha\cdot\sin\beta

\cos ( \alpha - \beta ) = \cos\alpha\cdot\cos\beta + sin\alpha\cdot\sin\beta


tg (\alpha + \beta) =  \frac{ tg\alpha + tg\beta }{ 1-tg\alpha \cdot tg\beta } ,     jeżeli     \cos\alpha \neq \; 0 \land \cos\beta \neq \; 0 \land \cos (\alpha + \beta)

tg (\alpha - \beta) =  \frac{ tg\alpha - tg\beta }{ 1+tg\alpha \cdot tg\beta } ,     jeżeli     \cos\alpha \neq \; 0 \land \cos\beta \neq \; 0 \land \cos (\alpha + \beta)

ctg (\alpha + \beta) =  \frac{ ctg\alpha \cdot ctg\beta - 1 }{ ctg\alpha + ctg\beta } ,     jeżeli     \sin\alpha \neq \; 0 \land \sin\beta \neq \; 0 \land \sin (\alpha + \beta)

ctg (\alpha - \beta) =  \frac{ ctg\alpha \cdot ctg\beta + 1 }{ ctg\beta - ctg\alpha } ,     jeżeli     \sin\alpha \neq \; 0 \land \sin\beta \neq \; 0 \land \sin (\alpha + \beta)

sumy i różnice funkcji trygonometrycznych

 

Dla dowolnych kątów o miarach α i β

\sin\alpha + \sin\beta = 2\sin\frac{\alpha+\beta}{2}\cos\frac{\alpha-\beta}{2}

\sin\alpha - \sin\beta = 2\cos\frac{\alpha+\beta}{2}\sin\frac{\alpha-\beta}{2}

\cos\alpha + \cos\beta = 2\cos\frac{\alpha+\beta}{2}\cos\frac{\alpha-\beta}{2}

\cos\alpha - \cos\beta = -2\sin\frac{\alpha+\beta}{2}\sin\frac{\alpha-\beta}{2}

 

funkcje kąta podwójnego

 

sin2α = 2sinαcosα

cos2α = cos2α − sin2α

tg 2\alpha = \frac{ 2tg\alpha }{ 1-tg^2 \alpha },     jeżeli     \cos\alpha \neq \; 0 \land \cos 2\alpha \neq \; 0


ctg 2\alpha = \frac{ ctg^2 \alpha - 1 }{ 2ctg\alpha },     jeżeli     \sin 2\alpha \neq \; 0

 

Wzory redukcyjne

 

Wzory redukcyjne – wzory pozwalające sprowadzić obliczanie wartości funkcji trygonometrycznych dowolnego kąta skierowanego do obliczenia wartości funkcji dla kąta ostrego.

sin( − α) = − sin(α)
cos( − α) = cos(α)
tg( − α) = − tg(α)
ctg( − α) = − ctg(α)
sin(90 − α) = cos(α)
cos(90 − α) = sin(α)
tg(90 − α) = ctg(α)
ctg(90 − α) = tg(α)
sin(90 + α) = cos(α)
cos(90 + α) = − sin(α)
tg(90 + α) = − ctg(α)
ctg(90 + α) = − tg(α)
sin(180 − α) = sin(α)
cos(180 − α) = − cos(α)
tg(180 − α) = − tg(α)
ctg(180 − α) = − ctg(α)
sin(180 + α) = − sin(α)
cos(180 + α) = − cos(α)
tg(180 + α) = tg(α)
ctg(180 + α) = ctg(α)
sin(270 − α) = − cos(α)
cos(270 − α) = − sin(α)
tg(270 − α) = ctg(α)
ctg(270 − α) = tg(α)
sin(270 + α) = − cos(α)
cos(270 + α) = sin(α)
tg(270 + α) = − ctg(α)
ctg(270 + α) = − tg(α)
sin(360 − α) = − sin(α)
cos(360 − α) = cos(α)
tg(360 − α) = − tg(α)
ctg(360 − α) = − ctg(α)

Na całe szczęście nie trzeba uczyć się powyższej gigantycznej tabeli na pamięć. Wystarczy zapamiętać dwa zdroworozsądkowe fakty wynikających z niej:

  • gdy we wzorze redukcyjnym występuje liczba 90 lub 270 to funkcja sinus zmienia się cosinus i na odwrót, a tangens na cotangens i na odwrót
  • o pojawieniu się znaku minus decyduje funkcja po lewej stronie gdy w danej ćwiartce dana funkcja jest ujemna to do dopisujemy znak minus np.:
    cos(270 + α) = sin(α) – ponieważ cosinus w IV ćwiartce (270 + α) jest dodatni
    cos(90 + α) = − sin(α) – ponieważ cosinus w II ćwiartce (90 + α) jest ujemny
    tg(180 − α) = − tg(α) – ponieważ tangens w II ćwiartce (180 − α) jest ujemny

Łatwo zapamiętać gdzie pojawia się znak minus używając "praktycznej poezji matematycznej":

W pierwszej ćwiartce wszystkie funkcje są dodatnie
W drugiej tylko sinus
W trzeciej tangens i cotangens
A w czwartej cosinus

 

 

Równania trygonometryczne

 

Równaniem trygonometrycznym będziemy nazywać równanie, w którym niewiadoma występuje tylko w wyrażeniach będących argumentem funkcji trygonometrycznej. Przykładami równań trygonometrycznych mogą być:

  • \sin x=-\frac{1}{2}
  • \cos^2 x + \sin x=-\frac{1}{2}
  • tgx = 100

 

TWIERDZENIE

Równanie postaci sinx = a ma nieskończenie wiele rozwiązań, przy założeniu, że a \in [-1;1]:

  • x = x0 + 2kπ
  • lub x = π − x0 + 2kπ, gdzie k \in \mathbb{Z} i sinx0 = a


Równanie postaci cosx = a ma nieskończenie wiele rozwiązań, przy założeniu, że a \in [-1;1]:

  • x = x0 + 2kπ
  • lub x = − x0 + 2kπ, gdzie k \in \mathbb{Z} i cosx0 = a


Równanie postaci tgx = a ma nieskończenie wiele rozwiązań:

  • x = x0 + kπ, gdzie k \in \mathbb{Z} i tgx0 = a


Równanie postaci ctgx = a ma nieskończenie wiele rozwiązań:

  • x = x0 + kπ, gdzie k \in \mathbb{Z} i ctgx0 = a

Przykład 1. Rozwiążmy równanie \sin x={1 \over 2}:

Ponieważ {1 \over 2}=\sin \frac{\pi}{6}, więc x_0=\frac{\pi}{6}
Stąd mamy:
x=x_0+2k\pi={\pi \over 6}+2k\pi
lub x=\pi-x_0+2k\pi=\left(\pi - {\pi \over 6}\right)+2k\pi, gdzie k \in \mathbb{Z}

Odp. Rozwiązaniem równania są liczby postaci: x={\pi \over 6}+2k\pi lub x={5\pi \over 6}+2k\pi, k \in \mathbb{Z}.

Przykład 2. Rozwiążmy równanie \cos x=-{\sqrt{3} \over 2}:

\cos x=-{\sqrt{3} \over 2}=\cos\frac{4\pi}{3}
Zatem:
x=\frac{4\pi}{3}+2k\pi lub x=-\frac{4\pi}{3}+2k\pi, gdzie k \in \mathbb{Z}

Odp. Rozwiązaniem równania są liczby postaci: x=\frac{4\pi}{3}+2k\pi lub x=-\frac{4\pi}{3}+2k\pi, k \in \mathbb{Z}.

Przykład 3. Rozwiążmy równanie tgx = − 1:

tg x=-1=tg(-{\pi \over 4})
Zatem:
x=-{\pi \over 4}+k\pi, gdzie k \in \mathbb{Z}

Odp. Rozwiązaniem równania są liczby postaci: x=-{\pi \over 4}+k\pi, k \in \mathbb{Z}.

 

Nierówności trygonometryczne

 

Przykładami nierówności trygonometrycznych mogą być:

  • \sin x \geq -\frac{\sqrt{2}}{2}
  • sin2x − cosx + 2 < 0
  • tgx + ctgx > 1

Przykład 1. Rozwiążmy graficznie nierówność: \sin x > \frac{1}{2} w przedziale [0;2π].

Grafika:Nierownosc sinx-0.5, x=-0;2pi-.png

Z wykresu możemy odczytać, że sinus przyjmuje wartości większe od \frac{1}{2} dla x \in \left[\frac{\pi}{6};\frac{5\pi}{6}\right].

Odp. Nieróność \sin x > \frac{1}{2} w przedziale [0;2π] jest spełniona dla x \in \left[\frac{\pi}{6};\frac{5\pi}{6}\right].

 

Treść udostępniana na licencji GNU Free Documentation License . Źródło: Wikibooks

 

 

Autor: Wikibooks