Każdy ma jakieś prawa.
Każdy człowiek może żyć według własnej woli, co nie znaczy, że może robić, co tylko mu się podoba. Jesteśmy wolni, a każde dziecko ma prawo do wolności, lecz nie może wykorzystać wolności do odebrania jej innemu człowiekowi.
Każdy człowiek jest równy bliźniemu i nikt nie jest idealny.
Każdy ma prawo nawet do błędu pod warunkiem, że ten błąd później naprawi.
Każde dziecko, każdy człowiek ma prawo do wyznawania własnej religii i zasługuje na tolerancje od innego człowieka, jeśli nie zwraca wielkiej uwagi na to, że sam jest inny.
Wszyscy jesteśmy ludźmi i nie powinniśmy przeszkadzać sobie i grozić nawzajem. Przeciwnie.
Każde dziecko może, a wręcz powinno oczekiwać pomocy od innego człowieka.
Dzieci, dorośli i wszyscy ludzie mają prawo do miłości nawet, gdy nie jest odwzajemniona. Nie możemy komuś nakazywać, żeby nie darzył nas sympatią tylko dlatego, że my go nie lubimy. Nie powinniśmy jednak mijać tej osoby obojętnie, ale przynajmniej pokazać jakiś miły gest lub po prostu tę osobę przywitać.
Każdy może mieć przyjaciela, ale nie przymusowego. Przyjaciel to nie kolega. Nie można narzucać komuś przyjaźni. Kolegą można być z widzenia, a przyjacielem nie. Przyjaciel to osoba nie spokrewniona, jednak zawsze pomocna w potrzebie.
Każde dziecko ma prawo do nauki. Nikt nie może zabronić dzieciom czerpania wiedzy. Nauka nie jest przymusem. Jest skutkiem pewnej cechy, która doprowadziła do ważnych odkryć. Tą cechą jest ciekawość. Dzieci są ciekawe świata, a nauka wprowadza je w ten świat.
Dziecko ma prawo do głosu, lecz nie zawsze ten głos zostanie wysłuchany, a w wielu przypadkach nawet nie powinien. Gdy dziecko wyraża swoje zdanie w jakiejś ważnej rozmowie dorosłych, nie zawsze to zdanie jest słuszne.
Wszystkie prawa, które wymieniłem coraz częściej nie są przestrzegane i dzieci na całym świecie cierpią z tego powodu. W wielu przypadkach zdarza się, że jest to umyślne, ale często też, jest to zwykły ludzki błąd,można jednak naprawić...Lucjan Łajło lat 12
Źródło: Lucjan Łajło