JustPaste.it

Ubytki wody grzejnej

    Obserwowane ubytki wody w systemach centralnego ogrzewania i ciągłe uzupełnianie zładów wodą surową (zawierającą gazy) powoduje szybką dewastację (przede wszystkim korozję i zarastanie przewodów) instalacji.

Podstawowe przyczyny ubytków to:

  • odparowanie wody i jej wycieki na dławnicach pomp
  • odparowanie wody w otwartym naczyniu zbiorczym
  • odpowietrzenie instalacji przez zbiorniki odpowietrzające
  • opróżnienie instalacji z wody nawet przy drobnych naprawach.


    Ustawiczne ubytki wody grzejnej uniemożliwiają zastosowanie naczyń systemu zamkniętego i termostatycznych zaworów wbudowanych w grzejniki. Docelowy model tradycyjnej instalacji centralnego ogrzewania wodnego z obiegiem wymuszonym w budynkach wielorodzinnych i wielokondygnacyjnych to instalacja hermetyczna. Wykonanie instalacji hermetycznej wymaga jednak zastosowania nowoczesnych elementów, takich jak:

 

  • zamknięte naczynia zbiorcze wraz z zaworami bezpieczeństwa,
  • hermetyczne pompy obiegowe
  • armatura bezdłąwicowa
  • automatyczne zawory odpowietrzające
  • termostatyczne zawory grzejnikowe
  • armatura stabilizująca ciśnienie dyspozycyjne


    W instalacjach centralnego ogrzewania można stosować grzejniki stalowe o małej pojemności wodnej, co jest bardzo ważne w ogrzewaniach o działaniu dynamicznym. Zastosowanie rur o małych średnicach z miedzi lub tworzyw sztucznych o dużej pewności połączeń pozwala na uniknięcie wielu niedogodności montażowych i schowanie tych rur pod tynkiem.

    Interesujące dla budynków wielorodzinnych są rozwiązania charakteryzujące się poziomym rozprowadzeniem ciepła w ramach każdego mieszkania lub wybranego zespołu pomieszczeń użytkowych przez jednego najemcę. W tym przypadku rozprowadzenie wody grzejnej ze źródła ciepła do przyłączenia instalacji wewnętrznej (mieszkaniowej) następuje przewodami poziomymi i pionowymi w systemie dwururowym. Miejsca przyłączenia instalacji mieszkaniowej, nazywamy węzłami mieszkaniowymi, lokalizowane mogą być wewnątrz lub zewnątrz mieszkań.

    W skład węzła mieszkaniowego wchodzą następujące elementy:

  • armatura odcinająca i regulacyjna
  • rozdzielacze – w przypadku występowania w instalacji wewnętrznej kilku równoległych obwodów grzejnych
  • ciepłomierz, który umożliwia indywidualne rozliczenie ilości ciepła zużytego na cele ogrzewania)
  • odpowietrzniki automatyczne


    Układy mieszkaniowe z takimi węzłami działają znacznie sprawniej i efektywniej od systemu tradycyjnego, szczególnie w przypadku budynków wysokich lub o podwyższonej izolacji termicznej przegród. Szczególnie korzystne są następujące cechy układów z węzłami mieszkaniowymi:

  • podwyższona stateczność hydrauliczna instalacji
  • redukcja pionów i zwiększenie ich obciążenia
  • możliwość odcinania poszczególnych instalacji domowych bez konieczności wyłączania z ruchu całego zładu,
  • możliwość obiektywnego pomiaru ilości zużytej energii cieplnej w mieszkaniu (za pomocą ciepłomierza),

    Ogólnie można powiedzieć, że układ ogrzewania poziomego z węzłami mieszkaniowymi jest bardziej elastyczny i daje możliwość różnych rozwiązań instalacji w obrębie mieszkania. Ma więc cechy instalacji nowoczesnej.

    Oszczędna eksploatacja obiektów wymaga ścisłego dostosowania zmian temperatury w poszczególnych pomieszczeniach do sposobu użytkowania danego typu pomieszczeń. Inaczej wiec będzie to przebiegało w pomieszczeniach mieszkalnych, a inaczej w pomieszczeniach budynków biurowych czy hotelowych.