Każdemu z podciągów <1,2,..,9> piewszego obiektu, są przyporządkowane po dwa układy trójkowe funkcji wzajemnie jednoznacznych domykających {<1,2>,<1,3>,..,<8,9>}
Ponieważ pierwsza metoda obliczania funkcji różnowartościowej nie uwzględnia wszystkich danych dla obliczania funkcji zadaniowej Suriekcji dlatego w metodzie - zasadzie drugiej obliczania funkcji, zostały uwzględnione dane o tabele układów cyklicznych. Działania są w pliku dotyczącym zagadnienia.
Zastosowanie tabel cyklicznych dla układów trójkowych funkcji wzajemnie jednoznacznych umożliwia wprowadzenie metody podstawiania danych i skreślania tylko tych układów liczbowych [ układ liczbowy to dwie uporządkowane trójki] w których potarzają się występujące już trójki.Obliczanie funkcji różnowartościowej zostało uproszczone - Metoda skróconego obliczania.
Pliki funkcji zadaniowej Suriekcji podzbioru zostały skompletowane na podanej stronie i wgrane jako załączniki
======================================================================================================,,
Czy funkcja różnowartościowa jest elementem zbiorów rozłącznych ? Odpowiedź na to pytanie uzyskamy w zasadach obliczania funkcji różnowartościowej. f : 1 (x, y)
Metoda opisowa: obliczanie pierwszych obiektów funkcji różnowartościowych.
Dane: W każdym z układów trójkowych w działaniu muszą występować trzy zależności.
Pierwsza to trzy cyfry uporządkowanej trójki. (<1,2,3>) ponieważ w dalszych działaniach będziemy wyszczególniać uporządkowane pary liczb w każdej trójce np: {<<1,2>3>, <1<2,3>>} należącej do podciągu liczbowego jedności.
Druga to trzy trójki {<<1,2,3>, <4,5,6>, <7,8,9>>}.
Trzecia to trzy ciągi liczbowe jedności.
Zakres obliczenia będzie dotyczył tylko pierwszej i drugiej pozycji z uwzględnieniem uporządkowanych par liczb w trójkach.
Założenie1: Po obliczeniu pierwszego obiektu funkcji różnowartościowej ( poziomo - rozpiszemy działanie z uwzględnieniem pełnego zakresu kombinacji par wpisanych w 9 trójek ) dla każdego z 7 podciągów liczbowych jedności tak by one były domknięciem podciągu liczbowego par występującym w czterech elementach podzbioru właściwego [ czyli występowały w 12 trójkach. Obliczamy układ trójkowy funkcji wzajemnie jednoznacznej [ układ trójkowy funkcji wzajemnie jednoznacznej to trzy podciągi liczbowe jedności przyporządkowane do podciągu liczbowego jedności pierwszego obiektu funkcji różnowartościowej ]
Albo inaczej ujmując obliczamy dwanaście układów trójkowych które należą do drugiego i trzeciego obiektu funkcji różnowartościowej a dwa są dopełnieniami każdej z dwóch f : (~) obliczonych z funkcji różnowartościowej f : ( x, y)
Do układu trójkowego należy ciąg liczbowy zbudowany z dziewięciu elementów {<1,2,3,...,9>} to zbiór skończony
Trójka uporządkowana. Zbiór zbudowany z obiektów < x, y, z > tak aby była określona kolejność tych elementów. (x, y, z)
Za pomocą pary uporządkowanej trójkę definiuje się jako zbiór : ((x, y) z ). Elementy x, y i z trójki uporządkowanej nazywa się współrzędnymi t. u.
Element x nazywa się pierwszą współrzędną, y drugą współrzędną, z trzecią współrzędną t. u. (x, y, z)Para uporządkowana <a, b> to taki zbiór dwuelementowy, w którym wyróżniono element pierwszy i drugi; innymi słowy, jest ustalona i istotna kolejność tych elementów w parze. Formalnie parę uporządkowaną zdefiniował wybitny polski matematyk Kazimierz Kuratowski jako zbiór następujący: <a, b> = {{a}, {a, b}}.
Za pomocą pary uporządkowanej trójkę definiuje się jako zbiór : ((x, y) z ). Elementy x, y i z trójki uporządkowanej nazywa się współrzędnymi t. u.
Element x nazywa się pierwszą współrzędną, y drugą współrzędną, z trzecią współrzędną t. u. (x, y, z)Para uporządkowana <a, b> to taki zbiór dwuelementowy, w którym wyróżniono element pierwszy i drugi; innymi słowy, jest ustalona i istotna kolejność tych elementów w parze. Formalnie parę uporządkowaną zdefiniował wybitny polski matematyk Kazimierz Kuratowski jako zbiór następujący: <a, b> = {{a}, {a, b}}.
Układ trójkowy to trzy uporządkowane trójki w których zostanie uwzględniona kolejność cyfr według wartości.
Podstawa obliczeniowa pierwszej kolumny.{ <<<1,2)3> ,<<1,2)4>,...., <<1,2)9>> }
((x, y)z)
<<1,2)3>)
<<1,2)4>)
<<1,2)5>)
((x, y)z)
<<1,2)3>)
<<1,2)4>)
<<1,2)5>)
<<1,2)6>)
<<1,2)7>)
<<1,2)8>)
<<1,2)9>)
W podzbiorze właściwym, w każdym z ciągów liczbowych jedności została określona kolejność, cyfr w każdej z trójek, ciągów liczbowych jedności, zgodnie z wartościami. Wszystkie ciągi liczbowe jedności ( elementy ) podzbioru właściwego zostały wyliczone w uporządkowanych trójkach. Elementem zbioru rozłącznego jest funkcja równoliczna, funkcji podciąg liczbowy jedności, a podciągu liczbowego jedności cyfra. Każda funkcja równoliczna to ciąg liczbowy trójek dla dziewięciu cyfr, dlatego w działaniu, w każdym z obliczanych ciągów liczbowych jedności należy skreślać powtarzające się, pary liczby, trójki, ciągu liczbowego jedności i układy trójkowe trzech ciągów liczbowych jedności.Układ trójkowy funkcji równolicznych. 1) Ciąg liczbowy trójek jest nadrzędnym ciągiem liczbowym. f: (~) = 84 trójki.
2) Podstawa obliczeniowa decyduje ile podrzędnych podciągów liczbowych par liczb wpisanych w ciąg liczbowy trójek będzie należało do funkcji równolicznej. Zanurzenie zbioru w zbiór. 7 * 12 = 84 trójki.
3) Ile podrzędnych ciągów liczbowych jedności należy do podciągu liczbowego par liczb decydują szeregi poziome f : (~).
Ciąg liczbowy podstawy obliczeniowej + układ trójkowy ( trzy c l j ). ( 4 * 3 ) * 7 = 84 trójki
Podciągi liczbowe jedności wpisane są w podciągi liczbowe par liczb {<<1,2>, <1,3>,...< 8,9>>} bijekcja - funkcja wzajemnie jednoznaczna, a siedem podciągów par w ciąg liczbowy trójek który należy do funkcji równolicznej.
Elementami zbioru są cyfry podciągu liczbowego jedności.
1) Elementami funkcji równolicznej są ciągi liczbowe jedności.
2) Elementem zbiorów rozłącznych jest funkcja równoliczna.
3) Element trzeci występuje w kolejnych działaniach.
Pierwszym c l j w podzbiorze właściwym jest ; {<<1,2)3>, <4,5,6>, <7,8,9>> }.
Obliczanie pierwszego obiektu funkcji różnowartościowej.
Uzupełniamy pierwszą liczbę <<1,2)3> podstawy obliczeniowej dwiema liczbami podciągu liczbowego jedności z podzbioru właściwego zamykając układ trójkowy <4,5,6>, <7,8,9>.
<<<1,2)3>), (<4,5,6>), (<7,8,9>>>,
<<<1,2)4>, <3 (x, x>>),
<<<1,2)5>, <3 (x, x>>),
<<<1,2)6>, <3 (x, x>>),
<<<1,2)7>, <3 (x, x>>),
<<<1,2)8>, <3 (x, x>>),
<<<1,2)9>, <3 (x, x>>),
Następnie otwieramy drugie trójki i wpisujemy w pierwszej pozycji pierwszą wolną analogicznie cyfrę czyli trójkę <3 (x, x>>),
Pod pary (x, x) w trójkach <3 (x, x>>) będziemy podstawiać obliczane pary. Przykład : <<1,2)9>, <3<x, x>>
Ponieważ w pierwszej trójce <<1,2)4> występuje cyfra 4 to powinni my przyporządkować do <3, x, x> pary od : {<5,6>, <5,7>,..., <8,9>}. Ale należy uwzględnić pary występujące w pierwszym podciągu liczbowym jedności. <<<1,2)3>, <4,5,6>, <7,8,9>>
Możemy tak wykonać działanie skreślając powtarzające się układy par z pierwszego c l j.
Lub je odczytać z <4,5,6>, <7,8,9> = {<<4,5>,<4,6>, <5,6>>, <<7,8>, <7,9>, <8,9>> i pominąć w działaniu.
Układ kombinacji par które przyporządkujemy do cyfry 3 w drugiej trójce podstawy obliczeniowej.
<<1,2)4>, <3,x,x > {<4,5>,<4,6>,<4,7>,<4,8>,<4,9>,<5,6>,<5,7>,<5,8>,<5,9>,<6,7>,<6,8>,<6,9>,<7,8>,<7,9>,<8,9>} =
Układ kombinacji par które przyporządkujemy do cyfry 3 w drugiej trójce podstawy obliczeniowej.
<<1,2)4>, <3,x,x > {<4,5>,<4,6>,<4,7>,<4,8>,<4,9>,<5,6>,<5,7>,<5,8>,<5,9>,<6,7>,<6,8>,<6,9>,<7,8>,<7,9>,<8,9>} =
po skreśleniu obliczymy pary <5,7>,<5,8>,<5,9>,<6,7>,<6,8>,<6,9>
<<1,2)5>, <3,x,x > {<4,5>,<4,6>,<4,7>,<4,8>,<4,9>,<5,6>,<5,7>,<5,8>,<5,9>,<6,7>,<6,8>,<6,9>,<7,8>,<7,9>,<8,9>} =
<<1,2)5>, <3,x,x > {<4,5>,<4,6>,<4,7>,<4,8>,<4,9>,<5,6>,<5,7>,<5,8>,<5,9>,<6,7>,<6,8>,<6,9>,<7,8>,<7,9>,<8,9>} =
po skreśleniu obliczymy pary <4,7>, <4,8>, <4,9>, <6,7>, <6,8>, <6,9>
<<1,2)6>, <3,x,x > {<4,5>,<4,6>,<4,7>,<4,8>,<4,9>,<5,6>,<5,7>,<5,8>,<5,9>,<6,7>,<6,8>,<6,9>,<7,8>,<7,9>,<8,9>} =
<<1,2)6>, <3,x,x > {<4,5>,<4,6>,<4,7>,<4,8>,<4,9>,<5,6>,<5,7>,<5,8>,<5,9>,<6,7>,<6,8>,<6,9>,<7,8>,<7,9>,<8,9>} =
po skreśleniu obliczymy pary <4,7>,<4,8>,<4,9>,<5,7>,<5,8>,<5,9>
<<1,2)7>, <3,x,x > {<4,5>,<4,6>,<4,7>,<4,8>,<4,9>,<5,6>,<5,7>,<5,8>,<5,9>,<6,7>,<6,8>,<6,9>,<7,8>,<7,9>,<8,9>} =
<<1,2)7>, <3,x,x > {<4,5>,<4,6>,<4,7>,<4,8>,<4,9>,<5,6>,<5,7>,<5,8>,<5,9>,<6,7>,<6,8>,<6,9>,<7,8>,<7,9>,<8,9>} =
po skreśleniu obliczymy pary <4,8>,<4,9>,<5,7>,<5,8>,<5,9>,<6,9>}
<<1,2)8>, <3,x,x > {<4,5>,<4,6>,<4,7>,<4,8>,<4,9>,<5,6>,<5,7>,<5,8>,<5,9>,<6,7>,<6,8>,<6,9>,<7,8>,<7,9>,<8,9>} =
<<1,2)8>, <3,x,x > {<4,5>,<4,6>,<4,7>,<4,8>,<4,9>,<5,6>,<5,7>,<5,8>,<5,9>,<6,7>,<6,8>,<6,9>,<7,8>,<7,9>,<8,9>} =
po skreśleniu obliczymy pary <4,7>,<4,9>,<5,7>,<5,9>,<6,7>,<6,9>}
<<1,2)9>, <3,x,x > {<4,5>,<4,6>,<4,7>,<4,8>,<4,9>,<5,6>,<5,7>,<5,8>,<5,9>,<6,7>,<6,8>,<6,9>,<7,8>,<7,9>,<8,9>} =
<<1,2)9>, <3,x,x > {<4,5>,<4,6>,<4,7>,<4,8>,<4,9>,<5,6>,<5,7>,<5,8>,<5,9>,<6,7>,<6,8>,<6,9>,<7,8>,<7,9>,<8,9>} =
po skreśleniu obliczymy pary <4,7>,<4,8>,<5,7>,<5,8>,<6,7>,<6,8>}
Do podstawy obliczeniowej i cyfry 3 w drugich trójkach c l j dopisujemy obliczone pary liczb.
<<<1,2)3>, <4,5,6 >, <7,8,9>>
<<<1,2)4>, <3(5,7>>, <3(5,8>>, <3(5,9>>, <3(6,7>>, <3(6,8>>, <3(6,9>>
<<<1,2)5>, <3(4,7>>, <3(4,8>>, <3(4,9>>, <3(6,7>>, <3(6,8>>, <3(6,9>>
<<<1,2)6>, <3(4,7>>, <3(4,8>>, <3(4,9>>, <3(5,7>>, <3(5,8>>, <3(5,9>>
<<<1,2)7>, <3(4,8>>, <3(4,9>>, <3(5,8>>, <3(5,9>>, <3(6,8>>, <3(6,9>>
<<<1,2)8>, <3(4,7>>, <3(4,9>>, <3(5,7>>, <3(5,9>>, <3(6,7>>, <3(6,9>>
<<<1,2)9>, <3(4,7>>, <3(4,8>>, <3(5,7>>, <3(5,8>>, <3(6,7>>, <3(6,8>>
<<<1,2)3>, <4,5,6 >, <7,8,9>>
<<<1,2)4>, <3(5,7>>, <3(5,8>>, <3(5,9>>, <3(6,7>>, <3(6,8>>, <3(6,9>>
<<<1,2)5>, <3(4,7>>, <3(4,8>>, <3(4,9>>, <3(6,7>>, <3(6,8>>, <3(6,9>>
<<<1,2)6>, <3(4,7>>, <3(4,8>>, <3(4,9>>, <3(5,7>>, <3(5,8>>, <3(5,9>>
<<<1,2)7>, <3(4,8>>, <3(4,9>>, <3(5,8>>, <3(5,9>>, <3(6,8>>, <3(6,9>>
<<<1,2)8>, <3(4,7>>, <3(4,9>>, <3(5,7>>, <3(5,9>>, <3(6,7>>, <3(6,9>>
<<<1,2)9>, <3(4,7>>, <3(4,8>>, <3(5,7>>, <3(5,8>>, <3(6,7>>, <3(6,8>>
Dopełnieniem każdego z podciągów liczbowych jedności w układzie trójkowym jest trzecia uporządkowana analogiczne trójka.
Do obliczonych dwóch trójek dopisujemy trzecią.
<<<1,2)3>, <4,5,6>,<7,8,9>>
<<<1,2)4>, [<3(5,7>,<6,8,9>], [<3(5,8>,<6,7,9>], [<3(5,9>,<6,7,8>], [<3(6,7>,<5,8,9>], [<3(6,8>,<5,7,9>], [<3(6,9>,<5,7,8>]
<<<1,2)5>, [<3(4,7>,<6,8,9>], [<3(4,8>,<6,7,9>], [<3(4,9>,<6,7,8>], [<3(6,7>,<4,8,9>], [<3(6,8>,<4,7,9>], [<3(6,9>,<4,7,8>]
<<<1,2)6>, [<3(4,7>,<5,8,9>], [<3(4,8>,<5,7,9>], [<3(4,9>,<5,7,8>], [<3(5,7>,<4,8,9>], [<3(5,8>,<4,7,9>], [<3(5,9>,<4,7,8>]
<<<1,2)7>, [<3(4,8>,<5,6,9>], [<3(4,9>,<5,6,8>], [<3(5,8>,<4,6,9>], [<3(5,9>,<4,6,8>], [<3(6,8>,<4,5,9>], [<3(6,9>,<4,5,8>]
<<<1,2)8>, [<3(4,7>,<5,6,9>], [<3(4,9>,<5,6,7>], [<3(5,7>,<4,6,9>], [<3(5,9>,<4,6,7>], [<3(6,7>,<4,5,9>], [<3(6,9>,<4,5,7>]
<<<1,2)9>, [<3(4,7>,<5,6,8>], [<3(4,8>,<5,6,7>], [<3(5,7>,<4,6,8>], [<3(5,8>,<4,6,7>], [<3(6,7>,<4,5,8>], [<3(6,8>,<4,5,7>]
<<<1,2)3>, <4,5,6>,<7,8,9>>
<<<1,2)4>, [<3(5,7>,<6,8,9>], [<3(5,8>,<6,7,9>], [<3(5,9>,<6,7,8>], [<3(6,7>,<5,8,9>], [<3(6,8>,<5,7,9>], [<3(6,9>,<5,7,8>]
<<<1,2)5>, [<3(4,7>,<6,8,9>], [<3(4,8>,<6,7,9>], [<3(4,9>,<6,7,8>], [<3(6,7>,<4,8,9>], [<3(6,8>,<4,7,9>], [<3(6,9>,<4,7,8>]
<<<1,2)6>, [<3(4,7>,<5,8,9>], [<3(4,8>,<5,7,9>], [<3(4,9>,<5,7,8>], [<3(5,7>,<4,8,9>], [<3(5,8>,<4,7,9>], [<3(5,9>,<4,7,8>]
<<<1,2)7>, [<3(4,8>,<5,6,9>], [<3(4,9>,<5,6,8>], [<3(5,8>,<4,6,9>], [<3(5,9>,<4,6,8>], [<3(6,8>,<4,5,9>], [<3(6,9>,<4,5,8>]
<<<1,2)8>, [<3(4,7>,<5,6,9>], [<3(4,9>,<5,6,7>], [<3(5,7>,<4,6,9>], [<3(5,9>,<4,6,7>], [<3(6,7>,<4,5,9>], [<3(6,9>,<4,5,7>]
<<<1,2)9>, [<3(4,7>,<5,6,8>], [<3(4,8>,<5,6,7>], [<3(5,7>,<4,6,8>], [<3(5,8>,<4,6,7>], [<3(6,7>,<4,5,8>], [<3(6,8>,<4,5,7>]
Skreślamy pozycje powtarzających się układów z dwoma trójkami. Zachowując kolejność według wartości uporządkowanych. Czyli od góry w dół, ponieważ najmniejszą wartością w podstawie obliczeniowej jest trójka (1,2,3)
Przyjmując wartość następną z szeregu poziomego zapisu. Skreślone pozycje zaznaczono kolorem czarnym.
Przyjmując wartość następną z szeregu poziomego zapisu. Skreślone pozycje zaznaczono kolorem czarnym.
Wyjściowy układ dwóch trójek z którego obliczymy pierwsze obiekty - kolumny funkcji różnowartościowych Grupy A
<<<1,2)3>, <4, 5,6>,<7,8,9>>
<<<1,2)4>, <3(5,7>,<6,8,9>], [<3(5,8>,<6,7,9>], [<3(5,9>,<6,7,8>], [<3(6,7>,<5,8,9>], [<3(6,8>,<5,7,9>], [<3(6,9>,<5,7,8>]
<<<1,2)5>, [<3(4,7>,<6,8,9>], [<3(4,8>,<6,7,9>], [<3(4,9>,<6,7,8>], [<3(6,7>,<4,8,9>], [<3(6,8>,<4,7,9>], [<3(6,9>,<4,7,8>]
<<<1,2)6>, [<3(4,7>,<5,8,9>], [<3(4,8>,<5,7,9>], [<3(4,9>,<5,7,8>], [<3(5,7>,<4,8,9>], [<3(5,8>,<4,7,9>], [<3(5,9>,<4,7,8>]
<<<1,2)7>, [<3(4,8>,<5,6,9>], [<3(4,9>,<5,6,8>], [<3(5,8>,<4,6,9>], [<3(5,9>,<4,6,8>], [<3(6,8>,<4,5,9>], [<3(6,9>,<4,5,8>]
<<<1,2)8>, [<3(4,7>,<5,6,9>], [<3(4,9>,<5,6,7>], [<3(5,7>,<4,6,9>], [<3(5,9>,<4,6,7>], [<3(6,7>,<4,5,9>], [<3(6,9>,<4,5,7>]
<<<1,2)9>, [<3(4,7>,<5,6,8>], [<3(4,8>,<5,6,7>], [<3(5,7>,<4,6,8>], [<3(5,8>,<4,6,7>], [<3(6,7>,<4,5,8>], [<3(6,8>,<4,5,7>]
<<<1,2)3>, <4, 5,6>,<7,8,9>>
<<<1,2)4>, <3(5,7>,<6,8,9>], [<3(5,8>,<6,7,9>], [<3(5,9>,<6,7,8>], [<3(6,7>,<5,8,9>], [<3(6,8>,<5,7,9>], [<3(6,9>,<5,7,8>]
<<<1,2)5>, [<3(4,7>,<6,8,9>], [<3(4,8>,<6,7,9>], [<3(4,9>,<6,7,8>], [<3(6,7>,<4,8,9>], [<3(6,8>,<4,7,9>], [<3(6,9>,<4,7,8>]
<<<1,2)6>, [<3(4,7>,<5,8,9>], [<3(4,8>,<5,7,9>], [<3(4,9>,<5,7,8>], [<3(5,7>,<4,8,9>], [<3(5,8>,<4,7,9>], [<3(5,9>,<4,7,8>]
<<<1,2)7>, [<3(4,8>,<5,6,9>], [<3(4,9>,<5,6,8>], [<3(5,8>,<4,6,9>], [<3(5,9>,<4,6,8>], [<3(6,8>,<4,5,9>], [<3(6,9>,<4,5,8>]
<<<1,2)8>, [<3(4,7>,<5,6,9>], [<3(4,9>,<5,6,7>], [<3(5,7>,<4,6,9>], [<3(5,9>,<4,6,7>], [<3(6,7>,<4,5,9>], [<3(6,9>,<4,5,7>]
<<<1,2)9>, [<3(4,7>,<5,6,8>], [<3(4,8>,<5,6,7>], [<3(5,7>,<4,6,8>], [<3(5,8>,<4,6,7>], [<3(6,7>,<4,5,8>], [<3(6,8>,<4,5,7>]
<<<1,2)3>,<4,5,6>,<7,8,9>>
<<<1,2)4>,<3(5,7>,<6,8,9>>
<<<1,2)5>,<3(4,8>,<6,7,9>>
<<<1,2)6>,<3(4,7>,<5,8,9>>
<<<1,2)7>,<3(4,9>,<5,6,8>>
<<<1,2)8>,<3(5,9>,<4,6,7>>
<<<1,2)9>,<3(6,7>,<4,5,8>>
<<<1,2)5>,<3(4,8>,<6,7,9>>
<<<1,2)6>,<3(4,7>,<5,8,9>>
<<<1,2)7>,<3(4,9>,<5,6,8>>
<<<1,2)8>,<3(5,9>,<4,6,7>>
<<<1,2)9>,<3(6,7>,<4,5,8>>
Po skreśleniu obliczyli my pierwszy układ ciągów liczbowy jedności, pierwszego obiektu funkcji różnowartościowej.
Na wszystkich wartościach które zostały wyliczone dla podstawy obliczeniowej, będziemy obliczać wszystkie możliwe układy liczb ciągów liczbowych jedności dla funkcji.
Na wszystkich wartościach które zostały wyliczone dla podstawy obliczeniowej, będziemy obliczać wszystkie możliwe układy liczb ciągów liczbowych jedności dla funkcji.
Uwzględnijmy w pierwszym obiekcie elementy które w nim występują.
Z działania wynika że do pierwszych kolumn funkcji różnowartościowych będzie należało 70 elementów podzbioru właściwego.
Dopełnienie pierwszej liczby podstawy <<1,2)3> są dwie trójki <4,5,6>,<7,8,9>
Ponieważ pierwszy dopisany, ciąg liczbowy jedności do podstawy obliczeniowej <<<1,2)3>,<4,5,6>,<7,8,9>>, jest pierwszym elementem podzbioru właściwego, to wszystkie układy liczb w ciągach liczbowych które obliczymy będą tylko i tylko do niego należały. Będzie on określał zbiory składające się z elementów które nie wykazują dobrego porządku Grup o określonych im właściwościach.
Dla ustalenia częściowego porządku przynależności funkcji różnowartościowej do Grup należy przypisać jej wartość. Przypiszmy wartość literową. Grupa A. Zbiory oznaczamy dużymi literami.
Określmy pierwsze ciągi liczbowe nowym pojęciem, wprowadzając częściowy porządek. Etykietą funkcji różnowartościowej i równolicznej jest 10 pierwszych c l j.Plik : podzbiór właściwy.
Z działania wynika że do pierwszych kolumn funkcji różnowartościowych będzie należało 70 elementów podzbioru właściwego.
Dopełnienie pierwszej liczby podstawy <<1,2)3> są dwie trójki <4,5,6>,<7,8,9>
Ponieważ pierwszy dopisany, ciąg liczbowy jedności do podstawy obliczeniowej <<<1,2)3>,<4,5,6>,<7,8,9>>, jest pierwszym elementem podzbioru właściwego, to wszystkie układy liczb w ciągach liczbowych które obliczymy będą tylko i tylko do niego należały. Będzie on określał zbiory składające się z elementów które nie wykazują dobrego porządku Grup o określonych im właściwościach.
Dla ustalenia częściowego porządku przynależności funkcji różnowartościowej do Grup należy przypisać jej wartość. Przypiszmy wartość literową. Grupa A. Zbiory oznaczamy dużymi literami.
Określmy pierwsze ciągi liczbowe nowym pojęciem, wprowadzając częściowy porządek. Etykietą funkcji różnowartościowej i równolicznej jest 10 pierwszych c l j.Plik : podzbiór właściwy.
<<<1,2)3>,<4,5,6>,<7,8,9>> Grupa A, Lp 1
<<<1,2)3>,<4,5,7>,<6,8,9>> Grupa B ,Lp 2, .........., <<<1,2)3>,<4,8,9>,<5,6,7>> Grupa L, Lp 10
dla obliczenia funkcji zadaniowych należy przyjąć pojęcia
<<1,2)3>, <<1,2)4> ,..., <<1,2)9> Pionowy pierwszy wiersz pierwszego obiektu to podstawa obliczeniowa.
Pionowy drugi i trzeci wiersz kolumny to filar w którym należy uwzględnić rdzeń.
Pierwszy ciąg liczbowy jedności to etykieta funkcji równolicznej.
Proszę korzystać z aktualizacji plików 2013r
Pierwszy ciąg liczbowy jedności to etykieta funkcji równolicznej.
Proszę korzystać z aktualizacji plików 2013r
Źródło: http://www.eioba.pl/files/user3793/2_obliczanie_funkcji_roznowartosciowej_dzialanie_pierwsze.xls