Tlen powoduje zniszczenie i degenerację na wszystkich płaszczyznach - także osłabienie witalność. To zjawisko nazywa się utlenianiem i ono właśnie jest odpowiedzialne za upadek i zniszczenie w każdej dziedzinie.

Antyutlenianie - istotny czynnik
w zwalczaniu zanieczyszczenia środowiska

    Tlen powoduje zniszczenie i degenerację na wszystkich płaszczyznach - także osłabienie witalność. To zjawisko nazywa się utlenianiem i ono właśnie jest odpowiedzialne za upadek i zniszczenie w każdej dziedzinie. To dziwne, że tlen w postaci cząsteczkowej, w jakiej go wdychamy do płuc, nie ma działania utleniającego na nasz organizm. Tylko wtedy, gdy tlen zostanie uaktywniony, powstają warunki korzystne dla szybkiego utleniania. Tak działający tlen słusznie jest nazywany „aktywnym". Wszystkie jonizowane elementy, łącznie z chlorem, tlenkiem azotu i siarczkami, mają właściwości utleniające.

    Często twierdzi się, że nawozy sztuczne i środki chemiczne dla rolnictwa nie stanowią żadnego zagrożenia, ponieważ nawozy są toksyczne w niewielkim stopniu, a środki chemiczne szybko się rozpuszczają i są rozprowadzane w glebie. Pomija się przy tym fakt, że zarówno nawozy, jak i chemikalia są bardzo silnymi utleniaczami i przeprowadzają utlenianie wszystkich substancji, z którymi się zetkną. Kolejną istotną kwestią jest pewna niezbyt korzystna i zadowalająca, ale - nazwijmy - „wrodzona" zdolność wody do przekazywania ,,mimicznych" informacji.

    Weźmy np. deszczówkę. Przejmuje ona informację od pierwszej substancji, z którą się zetknie i mimicznie ją naśladuje i odzwierciedla. Jeśli zatem pierwsza substancja, z którą się zetknie, zanieczyszcza, napromieniowuje lub szkodzi w inny sposób, deszczówka zachowa tę informację w sobie i zatrzyma właściwości tej substancji w słabszej formie. Jest więc zanieczyszczona i napromieniowana. Wsiąkając w głębsze warstwy ziemi zabiera ze sobą tę informację. Mimo że początkowa informacja zmieni się nieco przez kontakt z glebą i skałami, nie zniknie całkowicie. Żeby to nastąpiło, musi najpierw wyparować i w postaci pary zostać poddana działaniu światła słonecznego i ozonu.

    Właśnie z tego powodu wody gruntowe są - można by powiedzieć - napromieniowane. Nawet przez gotowanie i destylację nie można usunąć tej informacji, woda w dalszym ciągu zachowuje tę charakterystyczną informację o zanieczyszczeniu. Atmosfera, gleba i woda, tzn. nasze całe otoczenie, są zanieczyszczone. Woda najwierniej zachowuje szkodliwe właściwości zanieczyszczenia i już samo to należałoby postrzegać jako poważne zagrożenie
dla zdrowia.

    Różnorodność szczepów mikroorganizmów w EM powoduje wymywanie przeniesionej informacji w dużej liczbie substancji. Niezależnie od tego, czy wody gruntowe są zanieczyszczane przez kwaśne deszcze, czy przez zanieczyszczone powietrze, EM może oczyścić wody gruntowe. Wystarczy, żeby na polach uprawnych i na obszarach leśnych w glebie znalazła się odpowiednia ilość EM.

    Od dawna znana jest zdolność oczyszczania wody przez silne pola elektryczne, elektryczność statyczną, promieniowanie ultrafioletowe i podczerwone, ale do niedawna nie wiedziano o tym, że taką zdolność mająt akże organizmy żywe. Ludzkość żyje dzisiaj w warunkach ekstremalnego utleniania spowodowanego zanieczyszczeniem środowiska, zatruciem żywności i nadużywania lekarstw. Antyutlenianie jest kluczem do zmiany tej pożałowania godnej sytuacji, ponieważ usunięcie absolutnie wszystkich przyczyn chorób jest możliwe dzięki regularnemu przyjmowaniu antyutleniaczy.

     Jeśli zrozumiemy, że choroba może wystąpić tylko w warunkach silnego utleniania, zrozumiemy także, jak ważna jest możliwość antyutleniania substancji lub zapobiegania utlenianiu. Zauważymy, że zarówno zapobieganie chorobom, jak i ich leczenie polega na tym, żeby dać organizmowi możliwości skutecznego i wielopłaszczyznowego antyutleniania. Zdolność do antyutleniania jest zdolnością do zapobiegania utlenianiu. Ponieważ na całej kuli ziemskiej obecnie przebiegają ekstremalne procesy utleniania, ze względu na nasze zdrowie ważny jest rozwój możliwości antyutleniania. EM potrafi produkować antyutleniacze, posiadające wybitne zdolności antyutleniające. Można powiedzieć, że rośliny dlatego tak dobrze rosną dzięki EM, że ma on wyraźne, silne działanie antyutleniające i zdolności do ciągłej produkcji antyutleniaczy.

    Przy wysokim stopniu utleniania istotne składniki odżywcze w glebie z trudem się rozpuszczają są trudnodostępne. Z tego względu rośliny rosnące na glebie silnie utlenionej potrzebują bardzo dużo energii, żeby móc przyjmować substancje odżywcze, których potrzebują do wzrostu. Gdy rośliny nie muszą parać się z takim obciążeniem w glebie, w której panują warunki antyutleniania mogą całą swoją energię spożytkować na zdrowy wzrost. W glebach utlenionych metale ciężkie mają tendencje do jonizacji. Przez to łatwo wchodzą w związki z innymi substancjami i stają się łatwo rozpuszczalne. W tych niekorzystnych warunkach może powstawać duża ilość trucizn. W przeciwieństwie do tego, w glebie o wysokim stopniu antyutleniania jonizowane metale ciężkie wracają do swojego pierwotnego stanu cząsteczkowego. Jeśli to nastąpi, stają się cięższe od wody i wraz z wodą deszczową docierają do głębszych warstw gleby i tam odkładają się odpowiednio do ich wagi. Z tego powodu w mniejszym stopniu są pobierane przez rośliny, toteż zmniejsza się ich toksyczność i szkodliwość.

    Na jednym z rancz w Ameryce w pewnym momencie wystąpiło wiele genetycznych zniekształceń u bydła. Badania wykazały, że te zniekształcenia miały związek z wodą gruntową, którą było pojone bydło. Okazało się, że woda ta była mocno zanieczyszczona metalami ciężkimi. Kiedy do wody dodano EM, liczba zniekształceń u cieląt zmniejszyła się w bardzo krótkim czasie.

  Proces fotosyntezy zachodzący w roślinach wymaga znacznych ilości energii, nawet w normalnych warunkach. Jeśli rośliny są narażone na większą ilość światła słonecznego, niż potrzebują, przyjmują bardzo duże ilości energii. To zjawisko obserwuje się u roślin rosnących na silnie utlenionych glebach, ale rzadko u roślin rosnących na glebach o wysokim poziomie antyutleniania. Innymi słowy: antyutlenianie spowodowane EM nie tylko ułatwia roślinom przyjęcie substancji odżywczych, ale także optymalizuje proces fotosyntezy i w znacznym stopniu podnosi zdolność roślin do przystosowania się do warunków środowiskowych.

Autor: Teuro Higa