Dla Chrześcijan Nauka Jezusa Chrystusa wyznacza wszelkie relacje między ludzkie, pokazuje jak czynić by zostać zbawionym. Nauczanie Jezusa determinuje też model stosunków gospodarczych.

Przypowieść o przewrotnych rolnikach

W przypowieściach odnaleźć można wiele wskazówek jak powinny wyglądać relacje gospodarcze. W przypowieści o przewrotnych rolnikach (Mr 12 1-11; Mt 20.9-19) Jezus ukazuje historie socjalistów, tytułowych przewrotnych rolników, którzy na drodze rewolucji znacjonalizowali winnice, zabijając, w imię sprawiedliwości dziejowej, uczciwych pracowników i syna właściciela.

Właściciel winnicy przywracając sprawiedliwość zabił rewolucjonistów. Tym samym Jezus jednoznacznie uznał nienaruszalność własności prywatnej, niemoralność uspołecznienia przedsiębiorstw i potrzebę krwawego zdławienia rewolucji.

Żydzi ze swoim kulturowym uwarunkowaniem do socjalizmu i kolektywizmu, żydzi będący zawsze w awangardzie rewolucji socjalistycznej, poczuli się urażeni postawą Jezusa. Jednoznaczna anty socjalistyczna postawa Jezusa stała się jedną z przyczyn dla której żydzi prześladowali i zabili Jezusa, a dziś walczą z jego nauką.

Przypowieść o talentach

Pochwałę inwestowania znaleźć można też w przypowieści o talentach (Mt 25.14-30). Kto nie inwestuje tylko akumuluje majątek ten grzeszy i poniesie karę. Kapitalista pomnażający majątek będzie nagrodzony.

Przypowieść o siewcy

W przypowieści o siewcy (Mr 4.3-9) Jezus nauczał że inwestycje raz generują straty a raz zyski, co nie wymaga jakiejkolwiek interwencji państwa. Zysków można spodziewać się gdy inwestycje padną na żyzną glebę potrzeb konsumentów. W przypowieści tej odnaleźć też można akceptacje nierówności majątkowych jako wynikających z natury.

Przypowieść o synu marnotrawnym

Akceptacja nierówności społecznych znajduje się w Łk 17.7-10. W przypowieści o synu marnotrawnym (Łk 15.11-31) Jezus ukazuje prawo właściciela do swobodnego dysponowania majątkiem nawet gdy jest to niezgodne z zasadami sprawiedliwości społecznej.

Przypowieść o wiernym słudze

W przypowieści o wiernym słudze (Łk 12.41-48) zawarte jest prawo do oczekiwania nagrody za wierną służbę.

Przypowieść o pannach roztropnych

Przypowieść o pannach roztropnych (Mt 25.1-13) jest krytyką koncepcji nie ponoszenia konsekwencji nieodpowiedzialności urzeczywistnianej dziś (kosztownie i nieskutecznie) przez politykę społeczną państwa opiekuńczego. Ludzie według Jezusa mają sami dbać o siebie, zamiast bycia nie odpowiedzialnym i liczenia na innych. Ludzie muszą ponosić bolesne konsekwencje swoich czynów, lub ich braku.

Przypowieść o robotnikach w winnicy

W przypowieści o robotnikach w winnicy (Mt 20.1-16) Jezus popiera swobodę umów, odrzucając idee układów zbiorowych i równej płacy za tą samą prace. Właściciel przedsiębiorstwa ma prawo swobodnie dysponować majątkiem firmy i płacić pracownikom różne stawki.

Pochwała cnót wolnorynkowych

Jezus w swym nauczaniu akceptuje postęp (Mr 2.21-34), mówiąc że młode wino potrzebuje nowych bukłaków, bo stare nie są dla niego dobre. Nowe wyzwania potrzebują nowych działań, a nie mrzonek o powrocie do anachronicznego korporacjonizmu. W swym nauczaniu Jezus pochwala kapitalistyczną cnotę zaradności i przedsiębiorczości (w Mr 5.21-34 o kobiecie cierpiącej na krwotok i w Mr 10.46-52 o uzdrowieniu niewidomego).

Jezus jest też za likwidowaniem nierentownych przedsiębiorstw, wbrew utrzymywaniu nie przynoszących dochodu jednostek gospodarczych (Mr 11.13-14; Mt 3.10, 7.19, 21.19). Bogactwo nie jest przeszkodą w zbawieniu (Mt 19.23-26, Mr 10.23-27, Łk 18.24-27) bo u Boga wszystko jest możliwe, choć samemu człowiekowi może bogactwo przysłonić zbawienie.

Fiskalizm narzędziem walki z Jezusem

Żydzi chcieli wykorzystać fiskalizm państwa by zaszkodzić Jezusowi (Łk 20.20-26, Mr 12.13-17). Jezus głosił że podatki płacimy temu komu się należą, co oznacza że są tacy którzy żądają nienależnych sobie podatków, którym płacić nie mamy, niewątpliwie do nich zaliczają się władze w III RP i UE.

Jezus w swym nauczaniu podatki postrzegał jako instrument represji (Mt 17.24-27). Uczniowie Jezusa zalecali by płacić należne podatki (Rzymian 13.6). W swym nauczaniu Jezus (Łk 12.13-15) odrzucał redystrybucje środków finansowych bo wypływa ona z grzechu chciwości.

Judasz i jego lewicowa wrażliwość społeczna

W Nowym Testamencie szczególnie jedna z osób wykazywała niezwykle lewicową wrażliwość społeczną (Jan 12.2-8). Judasz wypominał Marii siostrze Łazarza że namaściła stopy Jezusa drogim olejkiem, zamiast sprzedać olejek, a dochód przeznaczyć na potrzeby ubogich. Co charakterystyczne kasę apostołów trzymał właśnie Judasz co pozwalało mu systematycznie okradać Jezusa i jego uczniów.

Jan Bodakowski
inne teksty autora...
blog autora...