Spinacz biurowy jest jedną z rzeczy, które spotykamy się na co dzień. Jego historia sięga XIX w. Jeżeli jesteście ciekawi jak wyglądał kiedyś zajrzyjcie dalej!
Spinacz jest kawałkiem wygiętego drutu służącego zwykle do utrzymywania razem pliku kartek papieru, ale posiada też wiele innych zastosowań. Spinacze różnią się pod względem wielkośc oraz kolorów. Mogą być plastikowe, ale są wtedy bardziej poddatne na złamania i nie posiadają tak wielkiej elastyczności jak druciane.
Pierwszy spinacz został opatentowany przez Samuela B. Fay w 1867 roku Był pierwotnie przeznaczony przede wszystkim do mocowania biletów do tkanin, choć uznano, że patent może zostać wykorzystana do dołączania kart razem.
Drugi spinacz został opatentowany przez Erlman J. Wright w 1877 roku. Mógł służyć do trzymania w nim gazety.
GEM nigdy nie został opatentowany, ale stał się zdecydowanie najlepiej sprzedające w USA .
Dowody wskazują, że spinacz został skierowany do powszechnego stosowania w biurach w późnych latach 1890.
Wczesne spinacze (kształty)
Samuel B. Fay opracował spinacz typu „Złącze” wykorzystane w celu dołączenia do biletu kawałka papieru
Wright Paper Clip
Erlman J. Wright twierdził, że spinacz został zaprojektowany dla łączenia dokumentów ,czasopism, gazet
Jest najstarszy i najbardziej znany z reklam GEM(znak towarowy)
Patent Spring
Twierdzono, że zastąpi szpilki, zszywki, papier i wszystkie urządzenia do zamykania kart lub karty razem.
Wykonane z blachy, nie gięte z drutu.
Reeve Paper Clip
Cole Paper Clip
Coraz lepsze wykorzystanie spinaczy, zauważenie ich niedoskonałości. Starsze wersje były trudne w użyciu, mogły zniszczyć karty, które trzymane były razem.
Niagara Paper Clip
Perfection Paper Fastener
Clipper Paper Clip
Octo Paper Clip
Mogul Paper Clip
Improved Gem Paper Clip
Collette Paper Clip
Perfected Gem Paper Clip
Źródło: Early Office Museum