Podręczniki do angielskiego bardzo często zakazują użycia czasowników stanu (stative verbs) w formie "-ing". Bardzo często twierdzą, że zwroty typu 'I'm not understanding this' lub 'Are you wanting tea, or coffee...?' są niedopuszczalne w języku angielskim. Niemniej jednak, zwroty te są bardzo często używane przez wykształconych mówców języka angielskiego, zarówno w mowie formalnej jak i nie formalnej, co jest w bezpośrednim konflikcie z zasadami głoszonymi przez gramatyków.
Semantycznie, czasowniki wyrażające stany występujące w aspekcie progresywnym podkreślają czasową naturę danej czynność, ale jednocześnie przekazują większą intensywność i zaangażowanie mówcy. Z pragmatycznego punktu widzenia czasowniki takie przekazują rodzaj grzecznośc, niepewności, lub pragnienie pewnej harmonii.
Angielskie czasowniki stanu użyte w aspekcie progresywnym nie są błędem. Kiedy mówcy angielskiego mają do wyboru formę "simple" i "progressive", wybierają formę progresywną z powyższych powodów.
Angielskie czasowniki stanu mają w angielskim kilka nazw np.: "non-progressive verbs", "stative verbs", "non-conclusional verbs".
Czym są "stative verbs"?
Są to czasowniki, które zawierają w swojej naturze pewien ciąg, czas trwania. Użycie aspektu progresywnego, który wyraża czasowość i krótkotrwałość czynności jest przez to niepotrzebne, ale w przypadku krótkotrwałości takich czynności niezbędne..
Najważniejszą i najbardziej widoczną różnicą pomiędzy aspektem progresywnym i nieprogresywnym jest czas trwania danej czynności wyrażonej czasownikiem. W zdaniach takich jak: "I walk to school" i "I'm walking to school" jest rzeczą wiadomą, że pierwsze odnosi się do stałej czynności, a drugie do czynności w danym momencie. Kiedy zmienimy czas na przeszły np.: "I walked to school" i "I was walking to school" różnice te zaczynają się trochę komplikować. Według R.Quirk, pierwsze zdanie pokazuje całe wydarzenie, natomiast drugie jedynie jego część, sam proces. Non-progressive aspekt może również oznaczać akcję ukończoną, podczas gdy aspekt progresywny brak zakończenia np.: "I fixed my car this afternoon" i "I was fixing my car this afternoon".
Aspekt nieprogresywny wyraża stały zwyczaj, natomiast progresywny pokazuje krótkotrwałość tego zwyczaju np.: "I live in Poland" i "I'm living in Poland". Aspekt progresywny może wyrazić niepewność lub grzeczność np.:"What were you wanting?" Jest grzeczniejsze niż "What did you want?" Czasowniki "Love", "like", "hate" w aspekcie progresywnym znaczą to samo co w czasie zwykłym. Użycie formy progresywnej oznacza krótkotrwałość takich uczuć. Uczucia są czasowe i zmieniają się z minuty na minutę. "She is just hating me" lub "I'm loving this" (synonim słowa enjoy) oraz "How are you liking you part in the movie?" (Krótkotrwałe zdarzenie) są zdaniami poprawnymi gramatycznie i semantycznie. Czasowniki typu "understand" czy "know" mogą również wystąpić w formie progresywnej np.: I don't think you're fully understanding the problem" oznacza, że istnieje lepsze zrozumienie tego problemu. "No, you're still not understanding me" oznacza, że jeszcze nawet nie zacząłeś mnie rozumieć. "At the party he was not knowing me again" oznacza jedynie pozę, którą przyjął w danym momencie.
Źródło: http://www.tlumaczenia-angielski.info/angielski/nonprogressive.htm