Krowa w religii hinduistycznej jest najświętszym ze zwierząt i personifikacją wszystkich bóstw. Dla Hindusów ze wszystkich sekt i wszystkich czterech kast cokolwiek ma związek z krową, nawet jej kał i mocz, jest święte. Wierzą oni, że krowy i bramini zostali stworzeni w tym samym dniu, a co za tym idzie, są jednakowo święci. W hinduizmie zabicie krowy to ohydny grzech, a jedzenie wołowiny jest bardziej odrażające niż kanibalizm. Za nieczyste uważane są tylko wargi krowy, ponieważ pewnego razu bóg Brahma przyłapał ją na kłamstwie. Możliwość karmienia krowy Hindus uważa za wielki zaszczyt. Wierzy także, że najlepszym oczyszczeniem dla duszy i ciała jest spożycie mieszaniny mleka, twarogu, masła oraz łajna i moczu krowiego. Na ulicach miast indyjskich pobożni mężczyźni i kobiety z niższych kast chodzą za krowami, łapiąc ich mocz w złożone dłonie i pijąc go (R. Thomas, Hindu Religion, Customs, and Manners - "Religia, zwyczaje i obyczaje Hindusów" - 1956). Żaden porządny Hindus nie przejdzie obok krowy, nie dotknąwszy jej, a następnie swej głowy w akcie hołdu. Zabłąkane krowy cieszą się ogromnymi przywilejami w indyjskich miastach. Przechadzają się po ulicach, wchodzą do prywatnych ogrodów, oddają kał na chodnikach i blokują ruch uliczny. Rząd utrzymuje specjalne domy dla krów w podeszłym wieku, a w Madras policja zatrudnia specjalne pielęgniarki, które opiekują się bydłem. Hindusi czczą krowę, jako matkę życia, symbol wszystkich żywych istot. Wierzą, że każdą jej część ciała zamieszkuje odrębne bóstwo, zatem każda z nich, a także ekskrementy, jest im poświęcona. Ten dziwaczny szacunek jest zwyczajem bardzo starym, pochodzącym aż z czasów cywilizacji protodrawidyjskiej (około 1500 roku p.n.e.). Już Drawidowie, najliczniejsza grupa etniczna w Indiach przed przybyciem Ariów, traktowali bydło rogate z wyjątkową czcią. Podziw Hindusów dla krowy nie wygasł przez wieki historii. Sam Gandhi mówił: "Ochrona krów to podstawowa cecha hinduizmu. Dla mnie jest to najwspanialszy fakt w ewolucji kultury. Prowadzi on ludzką myśl poza ramy własnego gatunku. Dla mnie krowa symbolizuje cały świat zwierzęcy. Poprzez nią człowiek musi zdać sobie sprawę ze swej jedności ze wszystkim, co żyje" (N. Ma-nicol, The living Religions o f the Indian People - "Żywe religie ludu indyjskiego" - 1934).
W swej autobiografii Gandhi poszerza pojęcie czci dla krów na chów bydła, ulepszanie ras, ludzkie traktowanie wołów i tworzenie współczesnych gospodarstw mlecznych. Źródło niechęci do jedzenia wołowiny może mieć podłoże ekonomiczne. W Indiach nieosiągalne było żadne inne zwierzę do orania ziemi czy transportowania produktów żywnościowych, a dodatkowo mleko to smaczne i wartościowe pożywienie. Jednocześnie, jak twierdzi J.A. Dubois w książce Hindu Manners, Customs, and Ceremonies („Obyczaje, zwyczaje i obrzędy Hindusów”) w gorącym klimacie Indii wołowina jest prawie niestrawna. Osiemnastowieczny francuski pisarz Montesquieu tak pisze o przypuszczalnym pochodzeniu zwyczaju: "Bydło [w Indiach] rozmnaża się bardzo powoli i jest podatne na wiele chorób. Z tego powodu w tym kraju potrzebne jest religijne prawo, chroniące te zwierzęta. Hinduscy prawodawcy uznali za konieczne ubóstwić krowy, by ochronić je przed szybkim i całkowitym zjedzeniem". Niektórzy eksperci uważają jednak, że kult bydła jest głównym powodem biedy i głodu, które panują w Indii, ponieważ sprzyja rozprzestrzenianiu się szkodliwych pasożytów. W roku 1959 Fundacja Forda ustaliła, że ponad połowa indyjskich krów nie daje w ogóle mleka, a wydajność pozostałych jest bardzo niska. Z drugiej strony można przedstawić ważkie argumenty za podtrzymywaniem wiary w boskość tych zwierząt. Chociaż w Indii jest oczywiście znaczny nadmiar krów, o wiele za mało jest byków, które są wartościową siłą pociągową. Tak więc krowy spełniają ważną rolę, rodząc nowe byki. Ich łajno ma także duże znaczenie ekonomiczne. Ponad połowa jest używana w rolnictwie jako nawóz, a reszta idzie na opał. Można z niego robić specjalną pastę, używaną do wyrobu podłóg - twardnieje ona szybko, tworząc gładkie, łatwe do mycia i polerowania podłoże. Święte zwierzęta, padłe z przyczyn naturalnych, zjadają czasem Hindusi z niższych kast. Krowy nie współzawodniczą z ludźmi o pożywienie warzywne, ponieważ jedzą głównie to, czego ludzki żołądek nie jest w stanie strawić, na przykład ścierń i słomę ryżową.
Autor: The Worid Almanac