Unia Europejska dostrzega fakt iż społeczeństwo starzeje się. W związku z czym rośnie liczba osób cierpiących na przewlekłe choroby.
Ich stan zdrowia wymaga często intensywniejszej opieki medycznej. Osoby mieszkające na oddalonych obszarach mogą nie mieć tak łatwego i częstego dostępu do pomocy medycznej oraz do lekarzy niektórych specjalności, jak wymagałby tego ich stan zdrowia.
Rozwiązanie tego problemu upatruje się w intensyfikacji rozwoju telemedycyny. Pod tym pojęciem kryje się świadczenie usług zdrowotnych z wykorzystaniem technologii informacyjno-komunikacyjnych, w sytuacji, gdy pracownik służby zdrowia i pacjent (lub dwaj pracownicy służby zdrowia) nie znajdują się w tym samym miejscu. Usługi telemedyczne wiążą się z przesyłem danych i informacji medycznych (jako tekstu, obrazu, dźwięku lub w innej formie), które są konieczne do działań prewencyjnych, diagnozy, leczenia i kontroli stanu zdrowia pacjenta.
Zgodnie z wytycznymi Komisji do końca 2011 roku państwa członkowskie powinny dokonać ocen i dostosowań krajowego ustawodawstwa, umożliwiających szerszy dostęp do usług telemedycznych.
Komunikat zakończono jak następuje: „Nadszedł czas, aby telemedycyna przyczyniła się do poprawy życia pacjentów i zaoferowała nowe narzędzia pracownikom służby zdrowia. Telemedycyna może pomóc systemom opieki zdrowotnej w uporaniu się z poważnymi wyzwaniami, które stoją przed nimi, i otwiera duże możliwości przed przemysłem europejskim”
Jak widać UE przywiązuje bardzo dużą wagę do zastosowania nowoczesnych rozwiązań w dziedzinie opieki zdrowotnej. Jak wygląda to obecnie w Polsce. Kilka ośrodków medycznych prowadzi działania badawczo- rozwojowe w tym kierunku. Są już dostępne pierwsze oferty telemonitorowania ciśnienia, teleEKG i inne. Jak może wyglądać porada lekarska w tej technologii można prześledzić na stronie www.i-lekarz.pl
Źródło: KOM(2008)689