Jeden z najbardziej znanych i wpływowych gitarzystów lat osiemdziesiątych.
Randy Rhoads 
Randall William "Randy" Rhoads ur. 6 grudnia 1956, zm. 19 marca 1982)
Chciałbym Wam przedstawić sylwetkę jednego z najbardziej wpływowych gitarzystów lat osiemdziesiątych. Randal William Rhoads, szerszym masom znany jako Randy Rhoads, był właściwie skazany na zostanie muzykiem.
Rozpoczął naukę gry na gitarze w wieku sześciu lat, jednak wkrótce jego matka, nauczycielka muzyki, dołączyła do tego lekcje fortepianu aby dać mu szersze spojrzenie na teorię muzyki. Pani Rhoads zawdzięczał także Randy swój pierwszy zespół, szkolną kapelę o wdzięcznej nazwie Musonia w której grał mając 8 lat.
Szybko zainteresował się gitarą elektryczną i w wieku 14 lat wraz z bratem załżył kapelę Violent Fox, która grywała po piknikach i lokalnych imprezach. Fascynacja rockiem pojawiła się po pierwszym obejrzanym koncercie Alice'a Coopera co zaowocowało kilkoma kolejnymi bandami już o zdecydowanie rockowym charakterze.
Po ukończeniu liceum zaczął uczyć w szkole swojej mamy co, jak wspominał później, miało duży wpływ na jego styl i sposób myślenia o grze.
W 1975 roku założył wraz z Kelly'm Garnim pierwszą profesjonalną kapelę - Quiet Riot. Po okresie grania po lokalnych klubach za darmo lub za grosze udało im się podpisać kontrakt na dwie płyty z japońskim CBS Sony. Nagrania tej grupy to typowy ówczesny rock'n'roll, jednak gra Randy'ego sprawia, że słucha się ich z dużą przyjemnością. W tym okresie powstaje też sławna gitara Rhoadsa - flying V wykonany przez Karla Sandovala, pomalowany w białe grochy (polka dot).Quiet Riot istniało do 1980 roku kiedy rozpadło się wskutek rosnącej frustracji członków zespołu związanej z zerowym zainteresowaniem ich muzyką przez amerykańskie koncerny płytowe.
W tym samym czasie Randy dostał angaż do zespołu Ozzy'ego Osbourne'a, z którym nagrał pierwszą jego solową płytę - "Blizzard of Ozz". Nagle z gitarzysty lokalnego zespołu stał się "guitar hero", co jednak w niczym nie zmieniło jego podejścia do ludzi. Pytany w wywiadach o wpływy i nauczycieli odpowiadał, że zna tylu wspaniałych muzykow od których wciąż się uczy. A była to iście ekspresowa nauka, bo o ile "Blizzard" było niewątpliwie świetną płytą, to nagrany zaraz po nim "Diary of a Madman" stanowiło istne arcydzieło, zwłaszcza tytułowy utwór, oparty na klasycznych fascynacjach Randy'ego.
Mimo klasycznych inklinacji nie stronił od nowoczesnych technik proponowanych przez Van Halena - płynnie posługiwał się tappingiem, był jednym z prekursorów używania wajchy.
Jego zawrotną karierę zatrzymała nagła śmierć. Zginął w wypadku lotniczym na trasie Diary of a Madman. Wydarzenie to obrosło różnymi mitami, często zupełnie irracjonalnymi, jednak fakt pozostaje faktem - świat stracił jednego z najlepszych gitarzystów wszechczasów.
Mimo śmierci Randy'ego jego legenda żyła dalej. Dolores Rhoads dokończyła dzieła syna i doprowadziła do wyprodukowania gitary elektrycznej sygnowanej jego imieniem - Jackson RR stał się jedną z najpopularniejszych gitar wśród haevymetalowych wymiataczy. W 1986 roku Ozz wydał płytę "Tribute to Randy Rhoads" stanowiącą pożegnanie z przyjacielem.
Dla pokolenia młodych gitarzystów stał się bogiem. To pokolenie to dzisiejsze gwiazdy - Daron Malakian (System of a Down), Marcos Curiel (ex P.O.D.), Bronson (Mushroomhead) i następca Randy'ego, Zakk Wylde.
Jednak przede wszystkim był wzorem do nasladowania jako postać. "Był święty" mówi piekielny Ozzman "Był aniołem, za dobrym aby żyć na tym świecie". Co roku 19 marca na jego grobie zbierają się tłumy fanów z całego świata aby uczcić tego skromnego dwudziestoparolatka z gitarą w kropki w niepozornym ciele noszącego pasję równą hendrixsowskiej.
DYSKOGRAFIA:
Quiet Riot
Quiet Riot_album (1977)
Quiet Riot II (1978)
The Randy Rhoads Years (Best of 1977–1981) (1993)
Ozzy Osbourne
Blizzard of Ozz (1980)
Diary of a Madman (1981)
Tribute (1987)
źródło:
http://gitara.pl/randy_rhoads.html
Źródło: Leon