Od czasu zniszczenia Kalifatu oraz upadku cywilizacji muzułmańskiej, Umma została poddana wielu obcym myślom, które były wpajane muzułmanom pod pozorem islamu. Jedną z najbardziej niebezpiecznych, z tych myśli, jest ta, która mówi, że intelekt człowieka może być źródłem legislacji, a człowiek może używać korzyści jako kryterium oceny Hukm (prawa) Allaha (subhana wa teala).
Myśl ta została narzucana muzułmańskiej Ummie i są muzułmanie, którzy nawet przyjęli ją za swoją.
Powinniśmy wiedzieć, że Hukm Szarai’ definiuje się jako wypowiedź (Khitaab) Prawodawcy (subhana wa teala), odnosząca się do czynów poddanego. Innymi słowy, dla każdego muzułmańskiego prawa wymaga się wypowiedzi (Khitaab) Allaha (subhana wa teala) i ukazane są one w objawianiu, a umysł człowieka nie jest odbiorcą tego objawienia. Dlatego musimy zwrócić się ku temu, co zostało potwierdzone jako objawienie tj. Kitab Allaha( subhana wa teala) i Sunnie jego Wysłannika (sal allahu alejhi wa salaam) i tych rzeczy, które zwracają się ku objawieniu tzn. Idżmy Sahaba i Qijas z Illah (Boskim Powód) w tekście.
Powinno być jasne, że hukm Allaha (subhana wa teala) nie może być oceniany przez ograniczony umysł człowieka.
Rolą Szari’a jest odseparowanie człowieka od jego własnej stronniczości i zachcianek i skierowanie go ku sprawiedliwości i miłosierdziu Allaha (subhana wa teala).
Nie wolno używać umysłu w celu wyprowadzania prawa, ponieważ intelekt nie jest źródłem objawienia, a co za tym idzie, nie jest źródłem Boskich Praw. Tirmidhi przekazał w hadisie, że Prorok (sal allahu alejhi wa salaam) powiedział:
Ktokolwiek interpretuje Qur’an według swojej własnej opinii, niech szuka swej siedziby w ogniu.
, a w innej narracji:
Ktokolwiek interpretuje Qur’an bez wiedzy, niech szuka swej siedziby w ogniu.
Ponadto, Abu Dałud i Tirmidhi przekazali, że Prorok (sal allahu alejhi wa salaam) powiedział:
Ktokolwiek interpretuje Qur’an według swojej własnej opinii, nawet jeśli będzie miał rację, to popełnił grzech.
Hukm Allaha (subhana wa teala) nie ocenia się przez intelekt, jako że prawo legislacji należy wyłącznie do Allaha (subhana wa teala). Umysł nie może oceniać praw Allaha (subhana wa teala), które kierują naszym życiem, ani tych, które wskazują jak ustanawiać Jego (subhana wa teala) Din. Jest to coś, co jest ponad możliwości ludzkiego umysłu i jest grzechem.
Imam Szatibi nadmienia w swojej książce “Al Mułafaq’at Fi Usulil Ahkam” (tom 2 str. 25):
Celem Szari’a jest uwolnienie jednostki od jej pożądań, tak, aby była prawdziwym ‘Abd (poddanym) Allaha i jest to słuszna Maslaha.
Następnie powiedział:
Dlatego, gdy wyprowadzamy muzułmańską metodę ustanawiania Kalifatu, musimy zdać sobie sprawę z tego, że jest to częścią Ahkam Szari’a, a zatem musimy zaczerpnąć ją z Łahi tj. muzułmańskich dowodów. Dzieje się to w procesie Idżtihadu.
Gwałcenie Szari’a pod pretekstem podążania za podstawowymi celami i wartościami (Maq’asid Al Szari’a) jest jak troszczenie się o ducha bez ciała, a ponieważ ciało bez ducha jest bezużyteczne, sam duch też będzie bezużyteczny.
Jest to nowa sprawa, której muzułmanie, w swojej historii, nigdy nie stawiali czoła. Muzułmanie nigdy nie byli w sytuacji, w której zniszczono Kalifat i zastąpiono go systemami Kufru. Dlatego wymaga to Idżtihadu, ponieważ nie możemy podążać za Idżtihadem lub Ahkam, które uczeni przeszłości nam przekazali, bo żaden z nich nigdy nie stawiał czoła tej sprawie, a zatem nigdy nie zasięgał Hukm Allaha (subhana wa teala) dotyczącego obecnego czasu i obecnej sytuacji.
Dlatego musimy zrozumieć, czym w rzeczywistości jest Idżtihad, jakie są jego warunki; i jaka jest natura różnych myśli, które przedstawiane zostały jako metody dążące do ponownego ustanowienia Kalifatu.
Źródło: http://islam-in-poland.org/main/index.php/weblog/more/umys_nie_jest_rdem_legislacji/