Karina
Islam został objawiony jako religia, która jest całościowym systemem. System ten obejmuje również zagadnienia związane z polityką i udziałem w niej muzułmańskich kobiet.
Po raz pierwszy w historii nakazywał on uczestnictwo w szerzeniu dobra (ma’ruf) i zakazywaniu zła (munkar), nie tylko mężczyznom ale i kobietom.
Kobietom nie tylko pozwolono, ale wręcz nakazano odpowiadać za swoje czyny, przed tym, który sprawuje władzę (Kalifem i mianowanymi przez niego urzędnikami państwowymi).
Podobnie jak mężczyzna, kobieta musi wykazywać żywe zainteresowanie życiem społeczeństwa.
Allah (subhana wa teala) powiedział, co w języku polskim oznacza:
A wierzący mężczyźni i wierzące kobiety
są dla siebie nawzajem przyjaciółmi.
Oni nakazują sobie to, co uznane,
a zakazują sobie tego, co naganne.
Oni odprawiają modlitwę i dają jałmużnę,
są posłuszni Bogu i Jego Posłańcowi.
Tym Bóg okaże miłosierdzie.
Zaprawdę, Bóg jest potężny, mądry!
[TZQ: AT - Taubah: 71]
Islam został zesłany ludziom z prawem Szari’a, które obowiązuje zarówno kobiety, jak i mężczyzn. W świetle Islamu kryterium oceny uczynków człowieka jest jedno. Płeć człowieka nie ma w tym wypadku żadnego znaczenia.
Allah (subhana wa teala) powiedział, co w języku polskim oznacza:
O ludzie! Oto stworzyliśmy was z mężczyzny i
kobiety i uczyniliśmy was ludźmi i plemionami,
abyście się wzajemnie znali.
Zaprawdę, najbardziej szlachetny spośród was, w
obliczu Allaha, to najbardziej bogobojny spośród was”
[TZQ Al - Hudżurat: 13]
Muzułmańska historia pokazuje nam, że jeżeli istniał jakiś problem, zawsze rozpatrywano go jako problem ludzki. Nigdy nie było w tym miejscu rozgraniczenia, na to co męskie i na to co żeńskie.
W prawie muzułmańskim nie istnieje problem równości mężczyzny i kobiety. Pojawił się on niedawno i nie jest to problem muzułmański.
Islam od samego początku nakazywał kobietom udział w życiu politycznym społeczeństwa.
Należy zaznaczyć jeszcze raz, że jest to nie tylko dozwolone, ale wręcz nakazane. Postawiony jest jednak jeden warunek - nie może to prowadzić do zaniedbania domowych obowiązków.
Obowiązki kobiet różnią się od obowiązków mężczyzn.
Kobietom zakazane jest sprawowanie stanowisk u władzy. Mówią o tym hadisy Proroka (sal allahu alejhi wa salaam). Kiedy nowina dotarła do Wysłannika Allaha (sal allahu alejhi wa salaam), że ludzie Persji mianowali córkę Chosroesa (Kisry) na swoją królową, która miała władać nad nimi, Prorok (sal allahu alejhi wa salaam) powiedział:
Każda osoba, która mianuje kobietę jako swojego przywódcę nigdy nie osiągnie powodzenia.
[Buhari]
Ludziom, którzy mianują kobietę aby kierowała ich sprawami nigdy się nie powiedzie.
[Abu Bakrah]
(hadisy w swojej wymowie są ogólne i możemy z ich treści zrozumieć, że odnoszą się do powodzenia w Dniu Sądu Ostatecznego)
Nie można jednak na ich podstawie wnioskować, że kobieta nie może sprawować urzędu, ponieważ jest gorsza, lub w jakiś sposób nie dorównuje mężczyźnie. W Islamie, mężczyzna i kobieta pełnią wyznaczoną im rolę przez Allaha (subhana wa teala). Nie ma tu miejsca na walkę o władzę, pomiędzy mężczyzną a kobietą.
Allah (subhana wa teala) powiedział, co w języku polskim oznacza:
Nie pragnijcie tego,
czym wyróżnił Bóg jednych z was,
dając im wyższość nad drugimi.
Mężczyznom przypadnie udział w tym,
co sobie zarobili,
i kobietom przypadnie udział w tym, co sobie zarobiły.
Proście Boga o Jego łaskę!
Zaprawdę, Bóg zna dobrze każdą rzecz!
[TZQ Al - Nissa: 32]
Kobieta nie może sprawować stanowisk u władzy, ale może sprawować urząd ławnika w sądzie, gdzie bezpośrednio nie wydaje wyroków, oraz może być członkiem Madżlis al - Ummah - ciała doradczego Kalifa.
Źródło: Karina