JustPaste.it

Islam a demokracja

Przedmowa

Allah (subhanahu ła ta`ala) Objawił diin islamu jak całościowy system dla ludzkości. System ten odnosi się do każdego aspektu życia człowieka. Szczegółowa natura islamu nie tylko determinuje i rozstrzyga każdą ze spraw ludzkiego życia, ale również dostarcza rozwiązania dla wszystkich problemów człowieka, związanych z relacjami z jego Stwórcą (subhanahu ła ta`ala), jak i z innymi ludźmi.

Muzułmański system jest doskonały, dlatego nie ma potrzeby dokonywania w nim zmian i poprawiania go. Ta kwestia jest ukazana w następującym wersecie:

Dzisiaj udoskonaliłem dla was waszą religię i obdarzyłem was w pełni Moją dobrocią; wybrałem dla was islam jako religię.

[TZQ Al Mai’dah 5:3]

Część muzułmanów obecnie błędnie przyrównuje system polityczny islamu do demokracji. Jest to spowodowane zapewne występowaniem pewnych podobieństw pomiędzy obydwoma systemami politycznymi. Jako przykład można podać to, że islam zezwala na przeprowadzanie wyborów.

To błędne założenie, że islam jest religią demokratyczną i państwo muzułmańskie jest państwem demokratycznym stało się dominujące. Dlaczego?
Wielu muzułmanów zaniedbało całościowe studia nad podstawami i okolicznościami powstania tych dwóch systemów. Co więcej, nie zrozumieli oni, że podobieństwa pomiędzy tymi dwoma systemami są jedynie powierzchowne. Islam wykazuje również jedynie powierzchowne podobieństwo, z innymi niż demokracja, systemami politycznymi.

Podstawowe sprzeczności pomiędzy obydwoma systemami:

System demokratyczny oparty jest na podstawie sekularyzmu, który oddziela religię od aspektów dotyczących życia człowieka (politycznego, ekonomicznego i społecznego). (sekularyzm sprowadza religię jedynie do sfery indywidualnej, prywatnej)

Dlatego najbardziej istotnym elementem demokracji jest odrzucenie prawa Allaha (subhanahu ła ta`ala) do legislacji. System demokratyczny przypisuje to prawo człowiekowi, jego własnym namiętnościom. W państwach demokratycznych to człowiek sprawuje władzę i to on jest dawcą prawa. To stanowi wyraźną sprzeczność z systemem muzułmańskim.

System muzułmański jest oparty na podstawie aqidy tałhidu. Islam zakazuje muzułmanom postępować według ich własnych namiętności.

Qur’an jasno to stwierdza:

Kiedy zdecydował Bóg i Jego Posłaniec jakąś sprawę, to nie jest dozwolone ani wierzącemu, ani wierzącej, aby mieli inny wybór w tej sprawie.

[TZQ 33:36]

Co więcej, islam czyni obowiązkowym dla muzułmanów, rządzenie zgodnie z tym, co Allah im Objawił (subhanahu ła ta`ala).

Qur’an wyjaśnia:

Ci, którzy nie rządzą według tego co Allah objawił są niewierzącymi.

[TZQ 5:44]

Ponadto powiedziano nam:

I władaj pomiędzy nimi tym co Allah objawił i nie postępuj za ich namiętnościami odstępując od tego co otrzymałeś z Prawdy.

[TZQ 5:48]

Inną bardzo istotną cechą systemu demokratycznego jest to, że pojęcia - sprawowanie władzy i przywództwo, są tożsame. To znaczy, że wszelkie sprawy państwowe są ustalane poprzez ciało kolegialne, które dzieli władzę na poszczególnych członków rządu.

Dzięki rządzeniu większościowemu system demokratyczny gwarantuje, że władza jest dzielona między ludzi i w ten sposób żaden człowiek nie jest w stanie przejąć i utrzymać całości władzy w państwie.

W islamie, z drugiej strony, władca muzułmański - Kalif, nie posiada absolutnej władzy. Włada tym co zostało objawione przez Allaha (subhanahu ła ta`ala), nie przywiązując żadnej wagi do rządzenia większościowego. Islam powierza całą władzę w ręce jednego człowieka - Kalifa. I to na niego a nie na (określone) ciało kolegialne spada odpowiedzialność uprawomocnienia tego, co zostało objawione przez Allaha (subhanahu ła ta`ala). Jeżeli się do tego nie zastosuje poniesie określoną karę - zostanie odebrana mu władza.

Prorok Muhammad (salla allahu `alejhi ła salam) powiedział:

Jeżeli trzech z was wyrusza w podróż mianujcie jednego z was jako Amira.

[Abu-Dałud]

To oznacza, że może być tylko jeden przywódca. To samo odnosi się do państwowości, państwa ustanowionego przez Proroka Muhammada (salla allahu `alejhi ła salam) i Kalifów następujących po nim.

W Państwie Muzułmańskim władza nigdy nie jest dzielona między wielu ludzi. Odpowiedzialnością za rządzenie i uprawomocnienie islamu obarczony jest wyłącznie Kalif. Islam zobowiązuje każdego Muzułmanina do zapewnienia ochrony władzy Kalifa, a nie do zapewnienia ochrony sprawującemu władzę kolegialnemu ciału (które jest wymogiem demokracji).

Jeżeli nie występuje rządzenie większościowe, to system demokratyczny staje się systemem niedemokratycznym.
Jeżeli pełnia władzy i rządów nie znajduje się w rękach (jednego) Kalifa, system muzułmański staje systemem niemuzułmańskim.

Oczywiste jest, że sprzeczności pomiędzy tymi dwoma systemami są w ich podstawach. Nie ważne jakie podobieństwa zostały wykryte, w mało istotnych sprawach. Nic nie uczyni tych systemów podobnymi.

Analizowanie podobieństw:

Kiedy analizujemy podobieństwa, które wykryto pomiędzy tymi dwoma systemami, uświadamiamy sobie, że są one w rzeczywistości jedynie powierzchowne. Istnieją niemniej jednak pewne argumenty tych, którzy nawołują do demokracji.
Pierwszy - muzułmański system posiada baj’ah, którą niektórzy rozpatrują jako zbliżoną do wyborów w demokracji.
Drugi - islam umożliwia szurę (zasięganie opinii), pomiędzy muzułmańskim władcą a muzułmanami. 
Jest to zbliżone do parlamentu istniejącego w systemie demokratycznym. Islam nakazuje również muzułmanom poddawanie ocenie władcy, za to co czyni, za to jak sprawuje władzę. To natomiast zbliżone jest do odpowiedzialności jaka występuje w systemie demokratycznym, zgodnie z którą opinia publiczna, politycy i media wyrażają swoją opinię na temat pełniącego w tym okresie czasu rządu.

Wybory:

Wybory są dozwolone w islamie i mają one na celu uzyskanie opinii muzułmanów - kogo chcieliby wybrać na swojego Kalifa. Islam nie ustanowił jednak masowych, powszechnych wyborów, co cztery czy pięć lat, jako obowiązek czy niezbywalne prawo ludzi, tak jak ma to miejsce w systemie demokratycznym. Metoda mianowania Kalifa to baj’ah.
Istnieje dużo przykładów na to, że słusznie i sprawiedliwie prowadzonych Kalifów, mianowano bez zaangażowania w to całej Ummy (społeczności Muzułmanów), ale w taki sposób, że reprezentowało to całą Ummę.

Warunki stanowiące o wyborze określonego kandydata, są inne obydwu systemach. W demokracji, kandydat musi być pewnej, ustalonej narodowości. Islam zakazuje tego i dozwala każdej osobie startować w wyborach.
Islam jedynie zobowiązuje osobę, która ma zostać wybrana, aby była muzułmaninem.

Demokracja zezwala (kafirun) niewiernym sprawowanie władzy. Demokracja zezwala również na wybór kobiety na stanowiska władzy. Jest to sprzeczne z islamem, tak jak powiedział to Prorok Muhammad (salla allahu `alejhi ła salam):

Każda osoba, która mianuje kobietę jako swojego przywódcę, nigdy nie osiągnie powodzenia.

[Buhari]

(hadis jest w swojej wymowie ogólny i możemy jego treść zrozumieć jakby mowa w nim była o powodzeniu w Dniu Sądu Ostatecznego)

Kiedy nowina dotarła do Wysłannika Allaha (salla allahu `alejhi ła salam), że ludzie Persji mianowali córkę Chosroesa (Kisry) na swoją królową, która miała władać nad nimi On powiedział:

Ludziom, którzy mianują kobietę aby kierowała ich sprawami, nigdy się nie powiedzie.

[Abu Bakrah]

Szura (zasięganie opinii muzułmanów):

Zasięgaj ich rady w sprawie a kiedy poweźmiesz decyzje to zaufaj Bogu.

[TZQ 3:159]

Ten werset zaleca Prorokowi Muhammadowi (salla allahu `alejhi ła salam) i Kalifom po nim następujących, czynienie szura z muzułmanami, w ich sprawach. Szura jednakże nie jest tym samym co parlament w systemie demokratycznym. Istnienie parlamentu stanowi niezbędny warunek w systemie demokratycznym. (gdzie posłowie - przedstawiciele, reprezentanci ludzi uchwalają za nich ustawy)

W Państwie Muzułmańskim natomiast szura nie jest organem legislacyjnym ponieważ legislacja muzułmańska jest prawem Allaha (subhanahu ła ta`ala):

Władza należy tylko do Boga.

[TZQ 12:40]

W związku z tym nie ma potrzeby powoływania (istnienia) organu legislacyjnego, który zezwalałby ludziom uchwalenie praw.

Szura nie jest również obowiązkiem w islamie, we wszystkich sprawach. W demokracji rządzący muszą zasięgać opinii ludzi lub posłów (przedstawicieli i reprezentantów ludzi w parlamencie).

Werset w którym mowa jest o czynieniu szura przez Proroka Muhammada (salla allahu `alejhi ła salam) i Kalifów z muzułmanami (w sprawach, które ich dotyczą), jest raczej zaleceniem niż obowiązkiem. Zalecenie nie wskazuje na to, że może zmienić się w obowiązek.

Szura może również wystąpić w tych sprawach, które są mubah (dozwolone).

Dlatego szura nie wystąpi nigdy na przykład w kwestii legalizacji alkoholu. Wiemy, że Prorok Muhammad (salla allahu `alejhi ła salam) nie zawsze zasięgał opinii swoich Sahaba (towarzyszy) i stanowi to gwarancję na to, że Kalifat nie stanie się Państwem niemuzułmańskim. Szura nie jest więc tym samym co ciało legislacyjne w systemie demokratycznym. (na przykład parlament)

Odpowiedzialność:

Prorok Muhammad (salla allahu `alejhi ła salam) powiedział:

Ktokolwiek wierzy w Allaha (subhanahu ła ta`ala) i w Życie Pozagrobowe, niech mówi dobrze albo powstrzymuje się od mówienia czegokolwiek.

[Buhari]

Ten hadis określa zasady odpowiedzialności w islamie.

Podczas gdy islam nakazał muzułmanom nakazywać czynienie dobra i zakazał im czynienie zła, nie dozwolił muzułmanom wyrażanie każdej opinii, jaką tylko pragną oni wyrazić.
W Państwie Muzułmańskim ludzie nie mają wolności wypowiedzi, która pozwoliłaby im zażądać od władcy czynienie (przez legislację, uchwalanie praw) Kufr. Na przykład ludzie nie mogą zażądać od ich władcy zalegalizowania narkotyków. Demokratyczny pluralizm nie jest również zasadą dozwoloną w islamie.

Na przykład istnienie partii i ruchów nawołujących do koncepcji Kufr, takich jak: “nacjonalizm” i innych niemuzułmańskich, nie jest również dozwolone.
Nakaz, który spoczywa na na muzułmanach - poddawania ocenie władcy, za to co czyni, za to jak sprawuje władzę, oraz zakładania partii nakazujących czynienie dobra i zakazujących czynienia zła - istnieje po to, by uniemożliwić władcy legalizację Kufr i rozpowszechnianie się Kufr.

Wniosek:

Jest oczywiste, że system przyniesiony do nas przez Proroka (salla allahu `alejhi ła salam) nie jest demokratyczny.
W rzeczywistości system demokratyczny jest sprzeczny z systemem muzułmańskim, zarówno w jego podstawach, jak i w jego szczegółach. Jest poważnym grzechem w islamie, przyrównanie obydwu systemów do siebie. Analiza tych dwóch systemów dowodzi, że są one całkowicie odmienne w swojej istocie.

Nie ukrywajcie prawdy w fałsz! I nie ukrywajcie prawdy skoro przecież wiecie.
[TZQ 2:42]

 

Źródło: http://islam-in-poland.org/main/index.php/weblog/more/demokracja/