Szari’a (boskie prawa), które obowiązywały przed islamem są unieważnione z chwilą, kiedy przyszło nowe objawienie. Nie są one również już brane pod uwagę jako źródło legislacji. Wiara w islamie (Aqida) zakłada, że należy wierzyć we wszystkich proroków i wysłanników i w księgi, które zostały im objawione. Wiara w nich oznacza wiarę w ich proroctwo, posłannictwo. Nie oznacza ona jednak podążania za nim. Po proroctwie Muhammada wszyscy ludzie są zobowiązani podążać wyłącznie za nim. Z chwilą, kiedy został zesłany islam, inne religie zostały unieważnione.
Allah Mówi, co oznacza w języku polskim:
Religią dla Boga jest tylko islam!
[TZQ 3:19]
i
A od tego, kto poszukuje innej religii niż islam,
nie będzie ona przyjęta...
[TZQ 3:65]
Z tych wersetów została wyprowadzona zasada: Szari’a (boskie prawa) ludów, które żyły przed zesłaniem islamu nie obowiązuje już muzułmanów. Potwierdza ją Idżma Sahaba, że Szari’a Muhammada znosi poprzednie Szari’a. Allah również Mówi, co oznacza w języku polskim:
My tobie również zesłaliśmy Księgę z prawdą,
potwierdzając prawdziwość objawienia Księgi,
która była przed nią,
i dominując nad nią.
Sądź więc między nimi
według tego, co zesłał Bóg,
i nie idź za ich namiętnościami,
odstępując od tego, co otrzymałeś z prawdy.
[TZQ 5:48]
Qur’an zatem potwierdza prawdziwość poprzednich ksiąg (należy w nie wierzyć), ale tym samym unieważnia ich treść (zawarte w nich Szari’a) - dominując nad nią.
Zostało przekazane, że kiedy Prorok (sal allahu alejhi wa salaam) zobaczył Umara ibn al - Chattaba czytającego z liścia Torę, wpadł w gniew i powiedział:
Czyż nie przyniosłem tego czystego i nieskalanego i na Allaha! Gdyby mój brat Musa był tutaj teraz nie miałby innego wyboru, jak podążyć za mną.
Wiele aspektów poprzednich Szar’ia (boskich praw), takich jak: Hadź - Tałaf dookoła Ka’aby, dotykanie i całowanie czarnego kamienia i bieg pomiędzy Safą a Marłą, było praktykowanych już w czasach Dżahilijji. Muzułmanie jednak wypełniają je w ramach ‘Ibada (oddawanie czci Bogu) Szari’a islamu, a nie w ramach unieważnionych Szari’a. Islam przyniósł nowe Ahkam (werdykty) Szari’a w sprawie tych czynności.
Co się tyczy wersetu:
Zaprawdę, objawiliśmy tobie,
tak jak objawiliśmy Noemu
[TZQ 4:163]
Oznacza to, że Allah Objawił Muhammadowi Swoje przesłanie w taki sam sposób, jak to uczynił względem innych Proroków.
Allah Mówi, co oznacza w języku polskim:
On ustanowił dla was,
jeśli chodzi o religię,
to, co już polecił Noemu
[TZQ 42:13]
Oznacza to, że Allah Nakazał wyznawanie Tałhidu Noemu, jak i innym prorokom i ludziom, którzy mieli za nimi podążyć.
W wersecie:
Następnie objawiliśmy tobie: “Postępuj za religią Abrahama jak hanif (za wiarą (mellah) Ibrahima)
[TZQ 16:123]
Oznacza to, że muzułmanie mają wierzyć w Tałhid, ponieważ mellah oznacza tu drogę Tałhidu. Prorok Muhammad przybył odnowić wiarę w Tałhid i miał przekazać ludzkości Szari’a (boskie prawa), aby usunąć wszelkie naleciałości, które stworzyli ludzie.
Allah Mówi, co oznacza w języku polskim:
Dla każdego z was uczyniliśmy Szari’a i drogę postępowania
[TZQ 5:48]
Proroctwo Muhammada zamyka okres proroctwa i podążanie za Szari’a islamu jest zatem celem każdego, kto wierzy w Tałhid.
Stawiali oni warunek, że w Szari’a islamu nie mogą znajdować się prawa, które odnoszą się do tych spraw, dla których Qur’an przedstawił prawa poprzednich nacji. Jeżeli w Szari’a islamu istnieje jakieś prawo to wszyscy są zgodni, że obowiązkiem jest przestrzeganie Szari’a islamu.