Dwa znaczenia i znaczenie użyte w Qur’anie.
Słowo “taraf” w języku arabskim ma dwa znaczenia. Jedno jest dobre, a drugie złe.
W Qur’anie słowo “taraf” użyte jest w tym drugim znaczeniu.
Błędnie tłumaczy się to słowo (taraf) jako dostatek, które według słownika języka polskiego oznacza:
1. ‘dobre warunki materialne’ 2. ‘obfitość, wystarczająca lub duża ilość czegoś’
Słowo to użyte jest, w tym kontekście, w pejoratywnym znaczeniu
Allah (subhana wa teala) mówi, co w języku polski oznacza:
A kiedy My ukarzemy tych spośród nich,
którzy żyją w dostatku,
wtedy oni będą błagać.
[TZQ Al - Muminun: 64]
W tym miejscu, ludzie żyjący w dostatku, to wyniośli tyrani.
Allah (subhana wa teala) mówi również, co w języku polskim oznacza:
I kiedykolwiek wysłaliśmy do jakiegoś miasta
ostrzegającego,
ci, którzy tam żyli w dobrobycie, mówili:
“Zaprawdę, my nie wierzymy w to,
z czym zostaliście posłani!”
[TZQ Saba: 34]
W tym miejscu zaś, słowo dostatek (taraf), odnosi się do tych, którzy są wyniośli i aroganccy względem ludzi wierzących. Zachowanie to swoją przyczynę ma w wysokim poziomie zamożności i posiadaniu dużej liczby dzieci.
Allah (subhana wa teala) mówi, co w języku polski oznacza:
A ci, którzy czynili niesprawiedliwość,
przedkładali dobrobyt,
w którym żyli;
i byli grzesznikami.
[TZQ Hud: 116]
W tym miejscu zaś, mowa jest o ludziach otaczających się zbytkiem, którzy kierują się namiętnościami.
Allah (subhana wa teala) mówi, co w języku polski oznacza:
A kiedy chcemy zgubić jakieś miasto,
to nakazujemy jego mieszkańcom
żyjącym w dobrobycie,
aby oddawali się tam rozpuście.
Wtedy sprawdza się nad nim słowo
i niszczymy je całkowicie.
[TZQ Al-Isra’: 16]
W tym miejscu zaś, mowa jest o ludziach, którzy żyją w rozpuście
Znaczenie Dostatku (taraf)
Dostatek (taraf), oznacza próżność i arogancję, wywołaną przez nieskrępowane używanie majątku. Kiedy mówimy, że majątek uczynił kogoś człowiekiem żyjącym w dostatku (taraf), mamy na myśli to, że uczyniło to go próżnym i aroganckim człowiekiem. Stają się tyranami. Są to grzesznicy, którzy stali się wyniośli. Wynika zatem z tego, że dostatek (taraf), który Allah (subhana wa teala) potępił [Zakazał (subhana wa teala) i Uznał (subhana wa teala) za grzech], to właśnie taraf, który oznacza próżność i arogancję (wywołaną przez nieskrępowane używanie majątku), a nie samo życie w dostatku.
Błędem jest rozumienie taraf, jako czerpania przyjemności z życia w dostatku i korzystania z majątku, dlatego, że pochodzi to od Samego Allaha (subhana wa teala). Życie w dostatku i korzystanie z tego życia nie jest zakazane przez Szari’a.
Allah (subhana wa teala) mówi, co w języku polski oznacza:
Powiedz:
“Któż uznał za zakazane
dary Boga,
które On przygotował dla Swoich poddanych,
jak i dobre rzeczy pochodzące z Jego zaopatrzenia?”
[Al-Ar’raf: 32]
At-Tirmidhi przekazał od Abdullaha ibn Amra, który powiedział, że Prorok (sal allahu alejhi wa salaam) powiedział: Allah lubi widzieć znaki Swojej łaski (dary hojności) na swoim poddanym.” Allah (subhana wa teala) Chce aby Jego poddani korzystali z dóbr które im Powierzył, mają czerpać z tego przyjemność. Nienawidzi On (subhana wa teala) jednak życia w dostatku, jeżeli wywołuje ono próżność i arogancję. Jeżeli prowadzi to do grzechu i tyranii.
Jeżeli życie w dostatku, w dużym bogactwie, może prowadzić ludzi do próżności, arogancji i tyranii, może stwarzać w nich taraf, to wówczas jest to zakazane (taki rodzaj dostatku). Islam zapobiega takiej sytuacji, w której duża ilość dzieci i majątku prowadzi do zepsucia.
Dlatego też, reasumując, kiedy mowa jest o tym, że taraf jest zakazane (haram), nie oznacza to, że życie w dostatku jest zakazane (haram). Wszystko sprowadza się do tego, że zakazana (haram) jest próżność i arogancja, wywołana przez nieskrępowane używanie majątku (tak więc co prowadzi do próżności i arogancji również jest zakazane). [tak jak to wynika ze znaczenia językowego i znaczenia tego słowa, jakie zostało mu nadane w wersetach Qur’anu].