Chciałbym Wam dzisiaj przedstawić możliwości, jakie daje fotografowi technika HDR. Jakiś czas temu wpadła mi w oko pewna fotografia wykonana w tej technice, i muszę przyznać, że aż mi ślinka pociekła ;) Nie pozostało mi wtedy nic innego, jak chwycić aparat i statyw, i wyruszyć w plener.
Jako, że ostatnio jestem człowiekiem dosyć zabieganym, nie szukałem zbyt artystycznych miejsc na robienie zdjęć, i zadowoliłem się kawałkiem mojego osiedla :)
Ale zacznijmy od początku, a więc od wyjaśnienia, czym jest technika HDR. Pewnie nie raz widzieliście zdjęcia ludzi wykonane na tle słońca. Jak te zdjęcia przeważnie wyglądają? Aparat (mowa oczywiście o cyfrówkach) ustawia przesłonę i czas naświetlania tak, by najjaśniejszy punkt w danej kompozycji (w tym wypadku słońce) nie wychodził poza zakres tonalny aparatu. Całe zdjęcie jest więc mocno przyciemnione - niestety łącznie z ludźmi, z których zostają tylko czarne sylwetki. Oczywiście można się pobawić w ręczne ustawienie przesłony i czasu naświetlania, ale wtedy możemy uzyskać jedynie wyraźne zdjęcie ludzi, ale już nie na tle słońca, ale na praktycznie białym tle (bo przecież rozjaśniamy całe zdjęcie - łącznie ze słońcem).
W takich wypadkach przychodzi nam z ratunkiem technika HDR. Technika HDR pozwala nam na “sklejenie” z kilku fotografii jednej, na której wszystko będzie bardzo dobrze widoczne. Oczywiście nie chodzi o łączenie byle jakich zdjęć. Żeby uzyskać w miarę dobry efekt HDR trzeba zrobić minimum trzy zdjęcia tej samej kompozycji:
- zdjęcie niedoświetlone - rozpatrując nasz przypadek zdjęcia człowieka na tle słońca, na tym zdjęciu uzyskamy bardzo ładnie widoczne słońce, i czarną sylwetkę człowieka
- zdjęcie normalne - to jest najzwyklejsze zdjęcie. Na tym zdjęciu uzyskamy jasne słońce i sylwetkę człowieka
- zdjęcie prześwietlone - na tym zdjęciu ze słońca zostanie nam tylko białe tło, ale za to będziemy mieć bardzo wyraźnego człowieka
Mamy więc jedno zdjęcie, na którym widać słońce (niedoświetlone), jedno na którym widać człowieka (prześwietlone), i jedno, na którym są zachowane wszystkie proporcje kontrastu między słońcem, a człowiekiem (zdjęcie normalne).
I w tym miejscu zaczyna się cała magia techniki HDR. Dzięki połączeniu trzech naszych zdjęć za pomocą tej techniki, otrzymamy jedno zdjęcie, na którym będzie bardzo ładnie widoczne zarówno słońce, jak i człowiek.
Firma nVidia podsumowała technikę HDR takimi oto trzema punktami:
- Jasne rzeczy są naprawdę jasne
- Ciemne rzeczy są naprawdę ciemne
- A detale widać doskonale w obu
Pisząc tą notkę brałem za przykład zdjęcie człowieka na tle słońca, chociaż prawdę mówiąc, akurat takie zdjęcie jest bardzo ciężkie do wykonania w technice HDR. Dlaczego? Ano dlatego, że wszystkie zdjęcia składające się na zdjęcie HDR muszą przedstawiać dokładnie identyczną ekspozycję, a praktycznie niemożliwe jest, żeby ktokolwiek ustał kilka sekund w idealnie nieruchomej pozycji. Mimo wszystko stwierdziłem jednak, że ten przykład będzie najlepszym przykładem, żeby zobrazować Wam, na czym polega technika HDR.
Ja swoje zdjęcie HDR zrobiłem z 6 zdjęć zrobionych z różnymi ustawieniami przesłony:
- Na pierwszym (ostro niedoświetlonym zdjęciu) widać bardzo wyraźnie kontury chmur i różnice w ich jasności.
- Na drugim zdjęciu widać już trochę miej szczegółów nieba
- Trzecie zdjęcie jest normalnym zdjęciem (ani nie prześwietlonym, ani nie niedoświetlonym). Widać na nim w naturalnych kolorach domek, trawnik i niebo (chociaż na niebie nie widać już tylu szczegółów, co na poprzednich zdjęciach)
- Na czwartym (lekko prześwietlonym) zdjęciu nie dostrzeżemy już na niebie żadnych szczegółów, ale za to coraz wyraźniej widzimy krzaki pod płotem, i dachówki na budynkach
- Na kolejnym, piątym, zdjęciu widać już wyraźnie większość szczegółów we wszystkich zacienionych miejscach (np zaraz pod dachem budynku po lewej stronie)
- Na ostatnim zdjęciu (mocno prześwietlonym) widać jeszcze wyraźniej szczegóły w mocno zacienionych miejscach (pod rynną w budce transformatorowej po prawej stronie)
Jak widzicie, mimo, że wszystkie te zdjęcia przedstawiają tą samą kompozycję, to jednak każde z nich ukazuje nam coś, czego na pozostałych zdjęciach brakuje. Gdy połączymy te zdjęcia ze sobą techniką HDR otrzymamy zdjęcie, na którym będą wyraźnie widoczne i chmury na niebie, jak i zacienione miejsca pod rynnami budynków.
I tak oto powstała taka fotografia “sklejona” z tych sześciu zaprezentowanych wyżej zdjęć:
Oczywiście ustawiając w programie do obróbki HDR odpowiednie parametry, można uzyskać różne wyniki:
Taką serię zdjęć do HDR można wykonać w zasadzie dowolnym aparatem cyfrowym, pozwalającym na ręczne ustawienie przesłony. Większość aparatów (nie licząc tych za 299zł z Tesco) posiada taką funkcję jak Auto bracketing, dzięki której, przy jednorazowym wciśnięciu spustu aparatu, są wykonywane od razu trzy zdjęcia - jedno prześwietlone, jedno normalne, i jedno niedoświetlone. Ale aparat to nie wszystko. Do aparatu będziemy potrzebowali statyw, który zapewni nam stabilne utrzymanie aparatu (można ewentualnie kombinować z postawieniem aparatu na jakimś murku, ale jednak to już sprawia trochę kłopotu, bo nawet przy wciskaniu spustu aparat może się ciutkę przemieścić).
Do łączenia zdjęć HDR mogę polecić program PhotoMatix. Zdjęcia HDR można również łączyć w Photoshopie z odpowiednim pluginem, ale z tego, co czytałem na różnych blogach i forach, to Photoshop nie najlepiej sobie radzi ze zdjęciami HDR.
Na koniec nie pozostaje mi nic innego, jak tylko życzyć Wam miłych zabaw z fotografowaniem ;)
Przedruk dokonany za zgodą autora
Źródło: Łukasz Więcek