JustPaste.it

Kalendarz muzułmański

Bóg (subhanahu ła ta`ala) Mówi w Qur’anie, co oznacza w języku polskim:

Przesunięcie miesiąca jest tylko
pomnożeniem niewiary;
są wprowadzeni przez to w błąd
tylko ci, którzy nie wierzą.
Oni uznają to za dozwolone jednego roku
i uznają to za zakazane innego roku,
aby wyrównać liczbę tych miesięcy zakazanych przez Boga
i w ten sposób za dozwolone uznać
to, czego zakazał Bóg.
Zostało im upiększone zło ich działania,
lecz Bóg nie prowadzi drogą prostą
ludzi niesprawiedliwych.

[TZQ 9:37]

Wiele boskich werdyktów odnosi się do tych miesięcy.
Zakat, Hadż i Ramadan opierają się na tym kalendarzu i wiele znanych wydarzeń z muzułmańskiej historii zostało w nim zapisanych. 

Źródło: As-Sadaka Rok II nr 16 grudzień 1982 r., str. 36

Dr Ryszard Piwiński

Jak pisał żyjący w XI wieku Al – Biruni:

w każdym z narodów rozsianych po krańcach świata liczenie czasu rozpoczynano od niezwykłych i pamiętnych wydarzeń. Za początek przyjmowano więc hipotetyczne daty stworzenia świata, potopu, panowania potężnych władców, pojawiania się wielkich proroków, etc.

Arabowie epoki przedmuzułmańskiej liczyli czas także od pamiętnych bitew. Takim wydarzeniem była między innymi napaść wojsk Jemenu na Mekkę w 570 r. w której użyto słoni bojowych. W roku tym zwanym też Rokiem Słonia, urodzić się miał prorok islamu Mahomet (! Muhammad)
Kilka lat po śmierci Muhammada za panowania kalifa Umara ibn al – Chattaba, ustanowiono początek nowej ery na pierwszy dzień roku, w którym odbyła się emigracja Muhammada z Mekki do Medyny. Była to słynna Hidżra 622 roku, rozpoczynająca swoistą erę muzułmańską, stosowaną do dziś w krajach, gdzie religią panującą jest islam.
Wprowadzony w VII wieku kalendarz muzułmański jest kalendarzem wyłącznie księżycowym i zawiera 354 dni. Jednakże w czasach przedmuzułmańskich Arabowie posługiwali się kalendarzem słoneczno-księżycowym. Świadczą o tym nazwy dawnych staroarabskich miesięcy.

Pierwszy miesiąc, Muharram [zakazany, święty (!)] wywodzić miał swą nazwę stąd, iż według tradycji religijnych zakazane były w nim wyprawy wojenne i wszelkie walki międzyplemienne. Al – Biruni przytacza dość rozpowszechniony w jego czasach pogląd na etymologię nazwy tego miesiąca. Miał on być jednym z Hurum tj. czterech zakazanych, świętych (!) miesięcy, które muzułmanie w dawnych czasach otaczali największą czcią. 
Pierwsze dziesięć dni Muharrama uważane było za błogosławione i świętowano je niezwykle radośnie. W średniowiecznych źródłach arabskich czytamy, że Umajjadzi ubierali się wówczas w nowe szaty, malowali oczy antymonem, świętowali, wydawali bankiety i jedli słodycze. Szczególnie uroczyście obchodzono pierwszy i dziesiąty dzień Muharrama. O tym ostatnich Muhammad powiedział: O ludzie, pośpieszajcie czynić dobro w tym dniu, gdyż jest to wielki i błogosławiony dzień. (źródło?)
Prorok nakazał również post w tym dniu w pierwszym roku Hidżry, później jednak nakaz ten został odwołany nakazem postu w miesiącu Ramadanu.
(komentarz: Ajsza przekazała: “ Wysłannik Allaha (salla allahu `alejhi ła salam) nakazał (ludziom), aby pościli w Dniu Aszura (dziesiąty dzień miesiąca Muharram). Jednak od kiedy Ramadan stał się obowiązkowy, wtedy ktokolwiek chciał, ten pościł, a ktokolwiek nie chciał, ten nie pościł. Przekazał Salamah bin al-Akła, który opowiedział: “ Wysłannik (salla allahu `alejhi ła salam) nakazał człowiekowi z Aslam, aby zawiadomił ludzi, iż ktokolwiek jadł, powinien pościć pozostałą część dnia, a jeśli ktoś nie jadł, niech pości, ponieważ jest to dzień Aszura (dziesiąty dzień miesiąca Muharram). [Buhari i Muslim])
Drugi miesiąc muzułmański, Safar (żółty), wziął swą nazwę stąd, iż – jak podają średniowieczne źródła arabskie – w to okresie zapadano najczęściej na dziwna chorobę, która pokrywała żółta barwa oblicz chorych. W miesiącu tym obchodzono niegdyś święto powrotu pielgrzymów z Mekki.
Trzeci i czwarty miesiąc kalendarza muzułmańskiego to Rabi al– Ałłal (wiosna pierwsza) i Rabi as-Sani (wiosna druga). W miesiącu Rabi al – Ałłal. Przypada jedno z największych świąt muzułmańskich – Narodziny Proroka. (komentarz: ta praktyka jest bid`ah (innowacją w religii), gdyż Prorok tego nie ustalił, ani nie praktykowali tego prawowierni Chulafa ani też żaden uczony spośród trzech pierwszych generacji.)
(...)
Dżumada al-Ula (krzepnięcie pierwsze) i Dżumada al – Achira (krzepnięcie wtóre), to piąty i szósty miesiąc kalendarza muzułmańskiego. Miesiące te przypadał na okres chłodów, kiedy rozpoczynały się przymrozki i zamarzła.
Miesiąc siódmy zwany był Radżab (bezpieczny). W czasach przedmuzułmańskich powstrzymywano się w nim od wojen i wypraw grabieżczych.
(...)
Ósmym miesiącem kalendarza muzułmańskiego jest Sza’ban, poświęcany przed islamem walkom międzyplemiennym i napadom grabieżczym. (komentarz: szu’ba oznacza rozgałęziać się; tak czyniły plemiona arabskie, kiedy szukały wody)
Ramadan (palący) to nazwa dziewiątego miesiąca Sza’ban. Al - Biruni podaje, że w miesiącu tym nawet kamienie goreją od silnego upału. Jest to czas postu.
(...)
W okresie tym powstrzymują się od jedzenia i picia oraz palenia tytoniu. Post trwa od wschodu do zachodu słońca. Ostatnich dziesięć nocy Ramadanu muzułmanie spędzają w meczetach, oczekując na Noc Przeznaczenia. Jest to noc, w której, według tradycji (!) muzułmańskiej objawiony został Qur’an. Może nią być jedna z ostatnich pięciu nieparzystych nocy Ramadanu (21, 23, 25, 27, 29)
(...)jak pisze Al – Biruni, (jej) prawdziwa data nie jest znana.
Pierwszy dzień Szałłala – kolejnego miesiąca kalendarza muzułmańskiego – jest hucznie obchodzonym świętem Zakończenia Postu. W miesiącu tym w czasach przedmuzułmańskich koczownicy opuszczali swoje czasowe obozowiska i dosiadali wielbłądów.
Przedostatni miesiąc, Zu al – Ka’da (miesiąc postoju), był w czasach przedmuzułmańskich miesiącem zaprzestania wędrówek.
Ostatni, Zu al – Hidżdża (od hadżdż – pielgrzymka), przypadał na okres, w którym jeszcze przed islamem Arabowie pielgrzymowali do Mekki., gdzie znajdował się panteon staroarabskich bóstw plemiennych.
Pielgrzymka do Mekki (w islamie) jest jednym z pięciu obowiązków religii muzułmańskiej. Każdy wierny powinien odbyć ją przynajmniej raz w życiu (! jeżeli jest w stanie). Pierwszą oficjalną pielgrzymkę poprowadził sam Prorok (salla allahu `alejhi ła salam) w dziesiątym roku hidżry (632 r.).
W dziesiątym dniu tego miesiąca przypada jedno z największych świąt muzułmańskich, Święto Ofiarowania. W dniu tym – czytamy u Al – Biruniego – ofiarowano zawsze zwierzęta przyprowadzone przez pielgrzymów do Mekki. 

 

Źródło: http://islam-in-poland.org/main/index.php/weblog/more/kalendarz_muzumaski/