Kod daty urodzenia (7b) - zastosowanie w sporcie

Sportowcy podejmują decyzję w ułamku sekundy. Nie analizują świadomie. Nie mają na to czasu. Wymagamy by wysiłek skończył się sukcesem. Biegną, grają, ćwiczą - każdy ma swoje KDU

 Zacząłem zastanawiać się nad zastosowaniem KDU w sporcie. Stwierdziłem, że najlepsze wyniki porównawcze KDU można mieć w grach zespołowych, jak: piłka nożna, szczypiorniak, siatkówka itd.

 W tym opracowaniu skupiłem się na piłce ręcznej i siatkówce pań. W szczypiorniaku część zawodników wybrało pozycję bramkarza.  Chciałem znaleźć przyczynę takiej decyzji. Więc przystąpiłem do szukania ich danych. Są to zawodnicy I ligi wg danych na dzień 17.02.2008 r., u których w KDU w poszczególnych jego członach wg wzoru:                                                     

 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .A – B – C = D występują poniższe liczby:

Nasuwa się pytanie dlaczego na 47 bramkarzy liczba 1 i 2 w członie A występuje u 20.  zawodników. Czemu zawodnicy z przewagą liczby 1 wybrali pozycję bramkarza – 28.  osób. I to jest pytanie do psychologów – czemu ludzie z jakimiś predyspozycjami z dominującą jakąś liczbą wybierają taki, a nie inny zawód, czemu przy analizie np. morderców jest dominująca dana liczba. Czy to moje wołanie w puszczy kiedyś się zrealizuje w jakichś opracowaniach psychologów? Ile by zostało uratowanych osób przed patologami.

 Teraz siatkarki mistrzynie świata.

Nasze „złotka” w pewnym momencie rozgrywają spotkanie wyśmienicie, a w następnym meczu mimo zapowiadanej oczywistej wygranej, mecz przegrywają. Podobnie jest ze szczypiornistami, piłką nożną czy innymi grami zespołowymi.

Poddałem analizie nasze „Złotka”- dane na dzień 12.02.2008 r.

 Okazuje się, że na jedenaście siatkarek brakuje w członie A liczb: 1 (szefowskiej), 5 (wszędobylskiej) i 6 (analitycznej), w członie B brakuje liczb 3 (wykonawca), 4 (rewolucyjność), 5 (wszędobylskość). Za dużo w członie A jest liczb 3, bo są aż cztery.

Z uwagi na silne uzewnętrznianie cech charakteru przyporządkowanych w kolejności członom A i B powinno tak się dobierać zawodników do zespołów, aby w członach A ewentualnie członie B tych osób występowały liczby od 1 do 9. Dlaczego przegrywają? Otóż zbiór tych samych liczb w danym członie np. A to prezentacja tych samych cech charakteru, jak waleczność czy zadziorność. To również wspólne okazywanie znużenia czy zmęczenia. Brak którejś z liczb powoduje brak innych emocji prezentowanych, jako pierwsze w ferworze walki. Ponieważ człon A charakteryzuje nasze zachowania podświadome, niekontrolowane, prezentowane ad hoc, to w tym członie muszą u zawodników dominować w danej drużynie liczby od 1 do 9. Dla osiągnięcia określonego celu przez grupę, można też mieć zespół z tymi samymi liczbami w członie A. Najlepsze wyniki zachowań zawodników można przeprowadzić wśród studentów AWF-ów i to w różnych dziedzinach sportu.

 Dobór zawodników powinien być taki, aby jedne i te same emocje w członie A ewentualnie B były uzupełniane przez inne liczby. Należy pamiętać, że są liczby, które są we wzajemnej korelacji negatywnej czy pozytywnej. Zawodnicy o negatywnych oddziaływaniach liczby do liczby nie powinni przebywać razem w danym momencie gry na boisku, względnie powinni grać na pozycjach wzajemnie nieuzależnionych. Takie zachowania w okazywaniu niechęci wielokrotnie można zauważyć w czasie rozgrywanych meczów. Analiza KDU pojedynczego zawodnika określi możliwości i predyspozycje do osiągania jakichś wyników w danej konkurencji np. Justyna Kowalczyk o KDU 1 – 1 – 3 = 5.

Kadra szczypiornistek na MŚ 2007 pojechała w bojowym nastroju i ze wspaniale wykonaną pieśnią woli walki, ale bez liczb 5 (wszędobylskość) i 6 (strażnik) w członach A i B. A więc były siłowe zrywy do wygrania jakiegoś meczu, a jednocześnie duże zużycie energii i szybkie zmęczenie. Wówczas jest tzw. gra bez polotu.

Powyższe przedstawiam pod rozwagę działaczom sportowym i AWF-om jak i instytutom i ich psychologom.

 W celu zrozumienia, czym jest KDU, proszę przeczytać moje wcześniejsze artykuły na ten temat.