Jedna z najbardziej intrygujących tajemnic, od niepamiętnych czasów towarzysząca ludzkości, związana jest z "życiem po śmierci". Czy w ogóle istnieje coś takiego?
Istnieją setki teorii dotyczących tego, co się dzieje, gdy nasze ciało umiera. Związane są one często z wyznawanym przez nas światopoglądem lub przekonaniami religijnymi. Ateiści są pewni tego, że wszystko ogranicza się do tego, co jest tu i teraz, a wyznawcy różnych religii mówią o rzeczach, które zgodne są z ich doktryną.
Zagadkę tę próbują wyjaśnić także naukowcy, którzy prowadzą badania w różnych miejscach na świecie. W kręgu ich zainteresowań znajdują się osoby, które otarły się o śmierć doświadczając np. śmierci klinicznej. Nauka zna wiele przypadków osób, które znalazły się w takim stanie, a po "powrocie do żywych" umiały z wielką precyzją opowiedzieć o wszystkim, co się z nimi działo. Potrafiły opisać pokój, w którym były reanimowane, choć nigdy w nim nie przebywały w stanie pełnej świadomości oraz czynności, które wykonywali lekarze.
W jednym z ostatnich eksperymentów, lekarze przebadali osoby, które znalazły się w stanie krytycznym z powodu niewydolności nerek. Według danych pochodzących z Uniwersytetu Virginia, wśród osób, u których stwierdzono zatrzymanie się akcji serca, prawie 10 procent badanych opisało doświadczenia związane z opuszczaniem własnego ciała i przechodzeniem przez ciemny tunel. Większość z nich widziała jasne światła, a niektórzy także obrazy z przeszłości.
To co jest najbardziej zaskakujące dla naukowców, to uderzające podobieństwo relacji osób, które otarły się o śmierć. Badania pokazały, że niezależnie od chorób, przynależności, kulturowej, płci czy wieku - doświadczenia ludzi, którzy "pokonali śmierć" nie różnią się od siebie lub odróżniają się w niewielkim stopniu.
Przypadki śmierci klinicznej notowane są nawet wśród dzieci. . Niedawno lekarze ze Szpitala Uniwersyteckiego w Genewie zanotowali przypadek 12-letniego chłopca, który także jej doświadczył.
Nie ma jednak zgodności co do tego, czym tak naprawdę są przeżycia towarzyszące ludziom, którzy bliscy byli śmierci. Niektórzy naukowcy sugerują, że są one podobnym do snu zjawiskiem, który w istocie związany jest z procesem umierania mózgu. Według jednej z teorii - wizje, które się wówczas pojawiają, są tak naprawdę częścią reakcji organizmu wobec silnego stresu, jaki się wówczas pojawia.
Wiele osób nie ma jednak wątpliwości, że relacje takie tylko potwierdzają, że w chwili śmierci, dusza człowieka "odłącza" się od ciała oraz dowodzą tego, że istnieje "życie po śmierci". Teoretycy nazywają doświadczenia towarzyszące śmierci klinicznej, mianem preludium śmierci.
Serwis "The Independent" opisał przypadek kobiety, która przeżyła śmierć kliniczną w trakcie operacji mózgu. Podczas zabiegu usuwania tętniaków, lekarze doprowadzili do ustania akcji serca oraz zatrzymania procesu oddychania, a fale mózgowe pacjentki uległy "spłaszczeniu". Kiedy kobieta znów mogła mówić, stwierdziła, że podczas operacji obudziła się, kiedy lekarze otwierali jej czaszkę za pomocą niewielkiej piły, którą zresztą dokładnie opisała. Pacjentka stwierdziła, że "wyszła" ze swojego ciała i widziała wszystko, co działo się podczas operacji. Kobieta z niebywałą dokładnością zrelacjonowała lekarzom kolejne etapy operacji. Wspomniała m.in. o problemach, na jakie napotkali specjaliści w trakcie zabiegu, gdy okazało się, że jej naczynia krwionośne w prawej pachwinie są zbyt małe, by przeprowadzić jedną z procedur medycznych. Opowiedziała także o chwili, w której zatrzymało się jej serce. Chora powiedziała, że w chwili, gdy jej serce się zatrzymało, a krew została odprowadzona z jej ciała - przeszła przez czarny wir do sfery światła, gdzie spotkała się ze swoimi zmarłymi krewnymi. To właśnie oni pomogli jej powrócić do fizycznego ciała. Kobieta potrafiła też powiedzieć, jakiej muzyki słuchali lekarze na sali operacyjnej, w chwili, gdy powróciła do powłoki cielesnej.
Tekst ten pochodzi ze strony www.niewiarygodne.pl
Serdecznie polecam stronę
Źródło: niewiarygodne.pl