Śmiało kroczyć tam, gdzie nie dotarł jeszcze żaden człowiek (ang. To
boldly go where no man has gone before) . To stwierdzenie usłyszał
każdy, który przynajmniej raz spotkał się z światem Star Trek. Wizje
świata, który odrodził się z popiołów po strasznej III Wojnie Światowej,
świata, w którym Ziemia jest planetą dobrobytu, gdzie wszyscy ludzie są
szczęśliwi, nie ma rasizmu, biedy, głodu i wojen. Świata wykreowanego w
latach sześćdziesiątych przez nieodżałowanej pamięci Gene`a Roddenbery`
ego. Na podstawie, którego powstało sześć fantastycznych seriali oraz 11
filmów kinowych, z których ostatni wszedł do kin, niespełna miesiąc temu
i wciąż okupuje czołówkę najczęściej oglądanych filmów w USA. Wszyscy
słyszeli o kapitanie Kirku, Spocku czy kapitanie Picardzie. O ich
niesamowitych przygodach, z których zawsze wychodzili z tarczą. I w tym
momencie się pojawia pytanie jak się to ma do dzisiejszych czasów i do
nas oczywiście.
Uniwersum Roddenbery` ego napawa optymizmem. Optymizm takowy, może
wydawać się dziś utopią w pędzącym z prędkością, warp społeczeństwie
oraz jego sprawami. Jednak pomyślmy, człowiek wciąż dąży do samorozwoju,
poniekąd leży to w naszej naturze, poszerzać horyzonty i sięgać coraz
dalej i dalej. Star Trek nie jest taką fikcją, jaką może się wydawać.
Niby zmyśleni bohaterowie prezentują wzór dzisiejszego człowieka –
przedsiębiorczego, niekryjącego się wiecznie za plecami innych,
promującego nowe idee a nie konserwatysty, zwycięzcy a nieprzegranego.
Człowiek taki to ktoś, kto nie uznaje porażek, tylko uważa je za lekcje
na przyszłość i nigdy nie popełnia tych samych błędów dwa razy.
(historia lubi się powtarzać tylko dlatego, bo wciąż popełniamy te same
błędy – powiedział mi profesor na pierwszych wykładach). Taki człowiek
nie jest idealistą on przekuwa natychmiast swoje pomysły w czyn. Potrafi
zintegrować wokół siebie ludzi, zarazić ich swoimi pomysłami i dać
możliwość dyskusji. Człowiek taki jest czasami surowy i bardzo
wymagający, wyciągający konsekwencje z błędów innych, ale zawsze dający
drugą szansę i w każdym szukający potencjału, bo przecież każdy taki
potencjał ma, a właśnie ciężką pracą jest to, żeby takowy w sobie
odnaleźć, zmusić się do wysiłku. Ma też szacunek do każdej pracy, bo
każda praca – sprzątaczki czy prezesa wielkiej korporacji zasługuje na
identyczny i ma taką samą wartość. Taki człowiek zna każdego swojego
podwładnego, może nie z imienia i nazwiska, ale wie, jaką pracę, kto
wykonuje i jaka jest jej wartość dodana dla wszystkich. Jest swojego
rodzaju opiekunem i przewodnikiem.
Pomyślicie sobie pewnie, że ja pisze wskazówki jak powinien wyglądać
idealny manager, ale tak nie jest. To są tylko moje obserwacje, które
wynikają z długoletniej fascynacji światem Star Treka. Autorzy serialu
wychodzą naprzeciw przekonaniu, że sci-fi jest historyjką i to tylko
bajka. A to nie są bajki, tylko przekute w film uniwersalne zasady,
które są niezmienne i dotyczą każdego z nas w każdym czasie i miejscu.
Wszyscy jesteśmy managerami własnego JA.
Więc weźmy się wszyscy w garść i kroczmy tam, gdzie nie dotarł jeszcze
żaden człowiek.
(Prawnym właścicielem nazwy STAR TREK oraz postaci jest wytwórnia filmowa
Paramount Pictures.)
Źródło: http://hardwork.pl/blog