"Słodko jest nocą patrzeć na niebo, gdy kochasz różę, która znajduje się na jednej z gwiazd. Wówczas wszystkie gwiazdy są ukwiecone."-Antoine de Saint-Exupéry — Mały Książę
Przed snem ściskam mocno dłonie, by uchwycić resztę zachodzącego słońca, każde słowo napisane do mnie wciąż budzi nadzieję. Zamykam oczy i wyobrażam sobie Ciebie parzącego kawę na niewielkim ganku. Ty mnie nie widzisz, jesteś moim mirażem. Jesteś, ale nie mogę Cię dotknąć, uchwycić w kadr błękitnych oczu. Pamiętasz może? Im więcej łez było tym barwa stawała się intensywniejsza. Patrzyłeś w fiołkowe oczy, które szeptały do Ciebie niesłyszalne słowa. Nie poznam Twojego dotyku na nowo a im jesteś dalej tym bardziej jesteś mi bliski. Wiele wierszy powstało dla Ciebie, ale o tym się nigdy nie dowiesz, tak będzie lepiej… Mówiłeś mi, że odejdę. Odeszłam. Bolało. Kiedy jest mi ciężko sięgam po „Małego Księcia”. Tu odnajduję nas oboje, Ty jesteś Małym Księciem a ja Twoją jedyną i najukochańszą różą, o którą się troszczysz.
Brzeg wersalki tnie boleśnie przykurczone od żalu nogi, chronię się w sobie, by nikt nie wiedział, że jesteś całym moim światem, który tkwi w sercu, tylko tam ma prawo istnieć. Zgubiłam podążając za Tobą swoje marzenia, plany, życie. Dla Ciebie…. Zrozpaczona szukałam każdego śladu w moim domu. Siedziałeś na starym fotelu, oparty o kant… myślałeś patrząc na mnie. Odjechałeś a ja gładziłam narzutę fotela, czułam Twoje ciepło i zapach. Każda chwila wydarta z kalendarza była cenna. Cenniejsza niż moje życie. Nigdy się o tym nie dowiesz.