Historia Krzyża z Lorraine jest historią wielu wydarzeń i zjawisk występujących przez wieki. Ten prosty symbol został zaanektowany przez wiele stowarzyszeń, grup i ruchów nie tylko religijnych, ale co najważniejsze to że zgłębiając historię tego krzyża, jego użycie, znaczenie i symbolikę, poznajemy również różne kultury i tradycje w których to znalazł on swoje miejsce. Krzyż z Lorraine ma zabarwienie i chrześcijańskie i satanistyczne jak twierdza niektórzy . Jego obecność w przeciągu tak wielu wieków oraz wieloznaczność tego symbolu fascynuje i pozwala nie tylko poznać krzyż sam w sobie ale tez ciekawe filozofie i ludzi z którymi był związany.
Krzyż , łacińskie crux , przedmiot zawierający w sobie dwie linie przecinające się pod kątem prostym. Krzyż to symbol błędnie uznany tylko i wyłącznie za „ własność” chrześcijan.
Już o wiele wcześniej był on symbolem boga słońca, w Grecji Dionizosa a w Babilonii Bela. Z krzyża korzystały cywilizacje Majów i Azteków a w Indiach symbolizował on ogień i przybierał często formę swastyki. W starożytnym Egipcie znany jako krzyż ankh, symbol życia i odrodzenia, dziś również jest określany jako krzyż z kokardką, który ponoć ma się kojarzyć z wolnością wyboru partnera seksualnego i kultem pogan. .Nawet bóg przyrody Bachus na głowie miał opaskę bogato zdobioną krzyżami. Dalsze dzieje krzyża to już czasy zalegalizowania chrześcijaństwa przez Konstantyna Wielkiego którzy w swej pieczęci używał krzyża chiro tj. w kształcie litery X z litera P w środku. Obecnie krzyż jest elementem dnia codziennego chrześcijan, pojawia się w sztuce, ornamentach i malowidłach nie tylko sakralnych , a odmian jego jest tyle ile zawiłych historii ludzi i ich wyznań. Mamy więc krzyż celtycki, maltański, hugenocki ,papieski, prawosławny, tau , Nerona i oczywiście krzyż z Lorraine znany potocznie jako krzyż lotaryński.
Croix de Lorraine lub Croix d’Anjou , to właśnie krzyż z Lorraine , znany jako lotaryński, andegaweński a nawet Jagielloński. Historia tego krzyża rozpoczyna się w sumeryjskich ideogramach a następnie w klasztorze w Bauge , gdzie przechowywano fragmenty krzyża na którym zmarł śmiercią męczeńską Jezus. Z tego oto krzyża wydobyto 27 centymetrowy fragment ,a następnie nadano mu kształt krzyża z Lorraine tj. pionowej belki przeciętej dwiema mniejszymi, równymi i równo rozłożonymi belkami poziomymi. W takiej oto postaci relikwia została przywieziona z Krety przez templariusza , rycerza Jeana d’ Alluye’a. Książę Lotaryngii umieszczał wizerunek krzyża z Lorraine na tarczy , a idąc do boju wierzył iż jest chroniony przez jego moc. Książe umieszczał go wiec na monetach i proporcach , a po kolejnej wygranej bitwie oficjalnie nazwał go krzyżem lotaryńskim. Krzyż ten był herbem Władysława Jagiełły. Stal się również znakiem rozpoznawczym organizacji walczących z gruźlicą od czasów gdy to wierzono , że chroni on przed wszelkimi plagami jakie nawiedzały Europę. W hiszpańskim mieście Caravaca stał się one wręcz amuletem przynoszącym ukojenie w chorobie i przed nią chroniącym , stad tez często można usłyszeć nazwę krzyż karawaka.
Krzyż z Lorraine ma też zabarwienie nieco tajemnicze i mistyczne. Jest to krzyż andegaweński o znaczeniu heraldycznym . Był to emblemat Rene d’ Anjou a ten z kolei w okresie renesansu kierował ideą hermetyzmu i to za jego sprawa przetłumaczono wiele tekstów starożytnych np. corpus hermeticum tj teksty dotyczące magii, okultyzmu , alchemii gnostycyzmu, które staną się swoistą bazą dla alchemików. Co ciekawsze nawet te tłumaczenia zostały dedykowane Marii Lotaryńskiej , której przodkiem był sam Rene i od którego przyjęła ona symbol krzyża. Andegawenowie byli orędownikami Regia czyli nauki zwanej Sztuka Królewską lub hermetyzmem. Tradycja hermetyczna sięga Egiptu i Grecji i ma się wywodzić od Hermesa bądź biblijnego Henocha. Wiedza ta , określona filozofia hermetyzmu stanowiła podstawę wiedzy alchemicznej .To właśnie alchemicy używali symbolu krzyża z Lorraine do oznaczania substancji trujących, przy czym pojecie trujący oznaczało substancje na tyle potężna ze mogła ona łączyć przeciwieństwa. Przykładem takiej substancji była rtęć mająca naturę metalu , ale będąc w stanie ciekłym. Tak więc krzyż z Lorraine to również symbol wiedzy tajemniej, dualizmu rzeczy , dualizmu natury i możliwości łączenia ze sobą przeciwnych pojęć. Jak mówi hermetyzm „To co znajduje się na dole jest analogiczne do tego co znajduje się na górze. I to co na górze, jest analogiczne do tego co znajduje się na dole.”
Krzyż lotaryński przywieziony do Europy i niejako zaprezentowany Europejczykom przez templariusza nabrał od tej pory wielu znaczeń mistycznych i odegrał ważną rolę w heraldyce. Był to główny symbol templariuszy, choć utożsamia się ich głównie z czerwonym krzyżem równoramiennym ale to właśnie krzyż lotaryński znalazł się na ścianach cel templariuszy. W lożach masońskich również istnieje stopień templariusza a jego symbolem jest oczywiście kryz z Lorraine. Krzyż równoboczny charakterystyczny dla rycerzy templum ma dokładnie to samo znaczenia co ich pierwotny znak. Równoboczność i piękna symetria obu krzyży to unia przeciwieństw, tworzenia i destrukcji, wiary i wiedzy, pierwiastka męskiego i żeńskiego, tego co na dole i na górze ( jak głosi hermetyzm).Górna sztaba jest lustrzanym odbiciem dolnej co zapewnia balans, equilibrum. Na krzyż składają się w sumie 3 sztaby, dwie to dobra i zło a ta trzecia to element łączący je obie i trzymający w ryzach, można go nazwać Bogiem. Równowaga to przecież sekret wiedzy królewskiej czyli hermetyzmu, która przeznaczona była dla nielicznych wybranych. Krzyż z Lorraine to emblemat królewskiego sekretu, ogromnej wiedzy.
Alister Crowley, brytyjski okultysta i mistyk stwierdza ze właśnie krzyż z Lorraine i słynny bafomet templariuszy to jedno i to samo. Bafomet to nic innego jak wiedza i równowaga we wszystkim co istnieje. Konsekwentnie utrata tej równowagi grozi tragedią i zniszczeniem , a jej utrzymanie sukcesem. Bafomet może być przedstawiany jako krzyż bądź jako posażek z głową kozła, który jednak jedna rękę kieruje ku górze a druga w dół dla zachowania świętej równowagi , jak twierdzi słynny XIX wieczny okultysta Eliphas Levi.
Słowo bafomet pochodzić może od starofrancuskich słów bapheus mete co oznacza farbiarza księżyca a tak nazywano alchemików i ich tajemna wiedza oznaczana krzyżem z Lorraine.
Podsumowując, krzyż z Lorraine to element relikwii. Przywieziony przez templariusza stał się ich pierwotnym symbolem , który kreślili nawet tuż przed śmiercią. Jest to też symbol wiedzy królewskiej hermetyzmu i alchemików , a podaje się że właśnie on tez jest bafometem lub jego symbolem czyli niczym innym jak wiedzą o tym jak zachować w czynach i dziełach ludzi równowagę dająca dobrobyt, zdrowie i sukces. Symbol ten występuje u templariuszy, masonów, w mistyce , heraldyce i okultyzmie , ale niezmiennie ma jedno przesłanie. Templariusze jako jego europejskie źródło być może to właśnie przesłanie rozumieli i z niego czerpali siłę i to ono było ich skarbem. Skarb ten to wiedza, alchemia , mądrość życiowa ale też to co krzyż równoboczny czy krzyż z Lorraine mówi nam wprost – równowaga to sekret sukcesu.
Autor : Onyx