Naiwna, oderwana od realiów wiara w szczęście czy przekonanie o zdolności pokonywania trudności?
Optymizm często staje się obiektem krytyki. Wielu myli go z naiwnością, uważając, że optymista to taki człowiek, który łudzi się, że nierealne stanie się prawdziwym, człowiek żyjący w totalnym oderwaniu od rzeczywistości. Tymczasem optymizm nie oznacza wiary, że zawsze będzie dobrze – to jest idiotyzm. Optymista wierzy, że cokolwiek by się nie wydarzyło, on będzie w stanie sprostać trudnościom, nie że problemy go ominą – to duża różnica.
„Hope for the best, prepare for the worst” – ta sentencja stanowi istotę mądrego optymizmu. Przekonanie o możliwości rozwiązania problemu jest konieczne do osiągnięcia sukcesu, gdyż bez niego nawet nie podejmiemy sensownej próby. Powiedziałbym nawet, że wielu zadeklarowanych pesymistów, to w głębi duszy optymiści, którzy realistycznie oceniając rzeczywistość przygotowują się do pokonania przeciwności i wierzą, że te przygotowania przyniosą pozytywny efekt.
Załóżmy, że jesteś trenerem reprezentacji Polski w piłce nożnej.
Jeśli nie wierzysz, że drużyna jest w stanie coś osiągnąć, jesteś pesymistą.
Jeśli jesteś przekonany, że polscy piłkarze są najlepsi na świecie i wygrają z każdym, jesteś naiwny.
Jeżeli jednak mając świadomość słabych punktów wierzysz, że drużyna może pokonać każdego, nawet jeśli będzie to bardzo trudne, podejmujesz działania w kierunku dobrania bardziej efektywnej taktyki i poświęcasz się swojej pracy z wiarą w powodzenie, jesteś prawdziwym optymistą.
W którym przypadku masz największe szanse na odniesienie sukcesu?
Tekst pochodzi z serwisu www.forumsukcesu.pl i może być dowolnie wykorzystywany pod warunkiem podania odnośnika do źródła.