ŚWIAT I MY
Może się tylko wydawać, że wszystko doskonale wiemy i rozumiemy. Myślimy, że jesteśmy mądrzy kiedy postępujemy samodzielnie. Niczemu nie jesteśmy winni bo w naszym mniemaniu postępujemy dobrze.
Może się tylko wydawać, że wszystko doskonale wiemy i rozumiemy. Myślimy, że jesteśmy mądrzy kiedy postępujemy samodzielnie. Niczemu nie jesteśmy winni bo w naszym mniemaniu postępujemy dobrze.
Jednak każdego dnia, nieświadomie, przyczyniamy się do tego, że ginie przyroda, ktoś choruje, staję się kaleką, cierpi, umiera…
Na taki stan rzeczy ma wpływ wiele czynników. Człowiek ma na nie wpływ choć nie zawsze to sobie uświadamia. Niewłaściwa eksploatacja minerałów i innych zasobów ogranicza pole do popisu przyszłym pokoleniom. Przecież można by wykorzystać je bardziej proekologicznie, aniżeli na hałaśliwy transport spalinowy. W dodatku emisja spalin do atmosfery jest przyczyną wielu chorób cywilizacyjnych – coraz więcej osób cierpi na astmę i choroby serca. Sami sobie to robimy lecz nie zawsze o tym wiemy.
Transport to nie wszystko. Dział przemysłu, odpowiedzialny za przetwarzanie naszych śmieci emituje tony trującego dymu pospalanego do atmosfery. Trujący dlatego, ponieważ wyrzucamy, być może z niewiedzy a być może z lenistwa, rzeczy, które podlegają utylizacji. Są to m.in. leki, baterie, akumulatory, termometry rtęciowe, różnego rodzaju kwasy. Chorobą dzisiejszych czasów jest postępujący z zachodnią modą konsumpcjonizm. Za dużą wagę przywiązuje się do zdobywania. Mało kogo obchodzi fakt, co się dzieję po wyrzuceniu czegoś już niepotrzebnego. Pamiętajmy o tym, że nie jesteśmy sami na tym świecie. Zaśmiecając swój mikroświat, zatruwamy do w całości.
Jeszcze lepszy przykład. Szkodę naturze wyrządza samo bycie człowiekiem. Polacy uznani zostali w 2008 roku za naród, który najbardziej nadużywa lekarstw. Z powodu takiego rodzaju konsumpcjonizmu również zatruwamy ziemię. Zwykły zjadacz chleba, po regularnym zażywaniu określonej ilości „specyfików”, w procesie defekacji wydala substancje nie będące nawozem, a trucizną.
To ludzie ludziom zgotowali ten los… To ludzie ograniczają innym ludziom dostęp do lecznictwa, do zasobów mieszkaniowych czy nawet żywnościowych. Wyzyskuje się ludzi biedniejszych, traktując ich jako tanią siłę roboczą. Taki stan jest odczuwalny np w krajach Trzeciego Świata.
W społeczeństwie, w którym wspiera się osoby pasożytnicze, jednostki pożyteczne tracą cel i chęci do polepszenia swojego statusu. Przyczynia się do degeneracji naszego gatunku. Przybywa nieustannie ludzi niepełnosprawnych fizycznie i umysłowo. Nie dbając o swoje zdrowie, nie dbamy o zdrowie naszych dzieci. Pamiętajmy, że ludzie się kopiują. Zwłaszcza dzieci są bardzo chłonne. Jeśli nie zapewnimy potomstwu rozwoju intelektualnego i etycznego, nie będzie odkryty potencjał w nich drzemiący. Pamiętajmy – każde nowe życie jest cudem, ale cudem jest jeszcze większym, jeśli jest przemyślany i pewny. Dziecko to nie zabawka na chwile. Niech dorośli ludzie przygotują się na taki cud.
Cierpią nie tylko ludzie, cierpią i zwierzęta. To człowiek się do tego przyczynia wspierając masowy chów i ubój. Bydło transportowane jest w przepełnionych przyczepach i wagonach co w rezultacie kończy się trwałym okaleczeniem lub śmiercią zwierzęcia przez stratowanie.
Jak widać każdy z nas jest trybikiem w wielkiej maszynie zła. Najgorsze jest to, że to my jesteśmy jej siłą napędową. To obojętność i lenistwo jest konstruktorem takiej utopii. Wpajamy sobie, że nas to nie dotyczy, że jesteśmy wobec wszystkiego fair, bo nie robimy nic złego. I właśnie nie robienie jest głównym bohaterem. Przechodzi się obojętnie koło konstruktywnej aktywności innych, marnuje się potencjał, który może zmienić historię dziejów ludzkości. Dlatego nie dajmy się zwieść -
TO TYLKO… REALIZACJA UTOPII.