JustPaste.it

μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι – ``Szczęśliwi żebrzący duchowo``

Czy, człowiek ubogi w duchu może być człowiekiem wierzącym? Nie! Taki człowiek nie jest powołany Przez Zbawiciela, taki człowiek nie otrzymał cudownych duchowych bogactw...

Czy, człowiek ubogi w duchu może być człowiekiem wierzącym? Nie! Taki człowiek nie jest powołany Przez Zbawiciela, taki człowiek nie otrzymał cudownych duchowych bogactw...

 

``Tak bowiem Mówi Wysoki i Wzniosły, którego stolica jest wieczna, a Imię Święty: Zamieszkuję miejsce wzniesione i święte, lecz jestem z człowiekiem skruszonym i pokornym, aby ożywić ducha pokornych i tchnąć życie w serca skruszone.`` - Izajasz 57/15

``Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy Królestwo Niebieskie.``
Ewangelia według Mateusza 5: 3

92e3c0e05b324e5bc56a54560e505e27.jpg

Czy uczeń Pana i Boga, Jezusa Chrystusa, jest duchowo ubogi?

Czy uczeń Pana i Boga, Jezusa Chrystusa, będąc ubogim w duchu, może spodziewać się

nagrody, czy taki człowiek w ogóle jest uczniem Zbawiciela?


Przyzwyczajenie do stereotypowych tłumaczeń sprawiło, że nie chce nam się powracać do korzeni, do prawdziwości Słów Wypowiedzianych Przez Zbawiciela, do etymologii jakiegoś ważnego wyrazu.

Prawda o ważnym, wszak Biblijnym przecież wyrazie, nie za bardzo nas interesuje.
Jednak gdy napisałem ``nie chce nam się powracać do korzeni``, to nie miałem na myśli siebie.

Mi, bardzo zależy na tym,  by nie zastępować jakimiś wymyślonymi wyrazami, Bożego Słowa.

Zacznę, więc od greckiej kopii Nowego Testamentu, Nowego Przymierza.
W tej wersji, owe ``błogosławieństwo`` wypowiedziane przez Pana Jezusa, brzmi:

μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι οτι αυτων εστιν η βασιλεια των ουρανων

Powyższy fragment znajdziesz pod linkami:

http://www.literatura.hg.pl/greek/mt.htm   
http://www.literatura.hg.pl/greek/index_gr.htm  

W moim poszukiwaniu prawdziwego sensu wypowiedzianych, Biblijnych wyrazów, zajmę się dwoma słowami.

Będą to: ``μακαριοι`` (makarioi), oraz `` πτωχοι`` (ptochoi).

Jak podają niektóre encyklopedie, słowniki, oraz różnej maści artykuły, wyraz ``makarioi``, nie może być tłumaczony na ``błogosławiony``, lecz na ``szczęśliwy``. Dlaczego?
Odpowiedź jest bardzo prosta. Ponieważ wyraz ``błogosławiony``, w języku greckim brzmi: ``eulogeo``.

Dla porównania, proponuję w tym miejscu, następujące strony internetowe:

``Greckie słowo "μακαριοι" (makarioi) dosłownie znaczy "szczęśliwi"…``
http://pl.wikipedia.org/wiki/Osiem_b%C5%82ogos%C5%82awie%C5%84stw  

``Szczęśliwi: takie powinno być dosłowne tłumaczenie greckiego wyrazu "makarioi", biorąc pod uwagę, że ten język ma na oznaczenie "błogosławionych" dwa inne terminy``.
http://wyborcza.pl/1,76498,1912844.html  

``Przywykliśmy do tłumaczenia greckiego słowa "makarioi" jako błogosławionych, weszli oni nawet do kanonu polskiej poezji ("Błogosławieni, którzy w czasie gromów nie utracili równowagi ducha" - Kasprowicz), ale w biblijnym oryginale mamy raczej zwyczajnych szczęśliwych.``
http://www.gazetaiii.fx-faq.com/gazetaiii-622.html  

By być bliżej zrozumienia Słów Pana Jezusa Chrystusa, w tym miejscu zmienię cytat, który widnieje na wstępie tego wypracowania.

Zmiana ta, (jak sądzę, dość prosto udowodniłem to powyżej), należy się nie tylko ze względu na uczciwość, ale przede wszystkim ze względu na miłość do Zbawiciela.

Zatem kilkoma uderzeniami w klawisze, zaczynam przywracać szacunek Boskim Słowom:
``SZCZĘŚLIWI ubodzy w duchu, albowiem do nich należy Królestwo Niebieskie.``

Czytając Pismo Święte, od wielu lat, zastanawiałem się na tym, jak można być ``szczęśliwym UBOGIM w DUCHU``?
Przecież Słowo Boże Mówi:

``Bracia, jestem co do was przekonany, że pełni jesteście szlachetnych uczuć, ubogaceni wszelką wiedzą, zdolni do udzielania sobie wzajemnie upomnień.``
List do Rzymian 15:14

Ubogi w duchu, czy ubogacony w duchu wszelką wiedzą?

A może ten fragment:
``Aniołowi Kościoła w Smyrnie napisz: To mówi Pierwszy i Ostatni, który był martwy, a ożył: Znam twój ucisk i ubóstwo ale ty jesteś bogaty.``   

Apokalipsa 2:8,9


I następny cytat:
``18 Radzę ci kupić u mnie złota w ogniu oczyszczonego, abyś się wzbogacił, i białe szaty, abyś się oblókł, a nie ujawniła się haniebna twa nagość, i balsamu do namaszczenia twych oczu, byś widział. ``

Apokalipsa 3:18

Czy, człowiek ubogi w duchu może być człowiekiem wierzącym? Nie!

Taki człowiek nie jest powołany Przez Zbawiciela, taki człowiek nie otrzymał cudownych duchowych bogactw, o których mówią cytaty, które przytoczyłem wyżej.
Człowiek wierzący,  może być ubogim cieleśnie, ale musi  być bogatym wewnętrznie.

Pozostał więc, jeszcze jeden wyraz do rozpatrzenia: ``πτωχοι`` (ptochoi).

Przypomnę jeszcze raz, interesujące nas, greckie słowa:
``μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι οτι αυτων εστιν η βασιλεια των ουρανων``.

μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι – ``szczęśliwi ubodzy w duchu``, czy może…

Biorę do ręki Wielki Słownik Grecko-Polski Nowego Testamentu, księdza Remigiusza Popowskiego. Na stronie 539, pod hasłem `` πτωχοs``, czytam:

``ŻEBRZĄCY, ubogi, nędzny, lichy, marny, mizerny. O ludziach: pierwotnie `ŻEBRZĄCY` , później `ubogi`, `biedny` .``

Stawiam, więc w miejsce wyrazu ``ubogi``, wyraz używany pierwotnie, czyli, ``ŻEBRZĄCY``:

``SZCZĘŚLIWI ŻEBRZĄCY w duchu, albowiem do nich należy Królestwo Niebieskie``.

No cóż, to już wszystko. Słowo Boże zostało obronione, przynajmniej przeze mnie.

Człowiek wierzący, powinien być duchowym żebrakiem przed Obliczem Pana Jezusa Chrystusa.
Powinien czuć się całkowicie zależny od Tego, Którego Bóg Ojciec Ustanowił: Bogiem, Zbawicielem, Królem, Panem, Władcą, czy Księciem Pokoju, a nawet Tatusiem.

Powinien ``na kolanach``, jak ``żebrak``, prosić Pana Jezusa o pomoc, o wiarę, o duchowe Biblijne ubogacenie. Wtedy taki człowiek, będzie naprawdę ``szczęśliwym żebrzącym w duchu``, lub ``szczęśliwym żebrzącym duchowo``, lecz na pewno nie ``błogosławionym ubogim w duchu``.


UBOGIM W DUCHU, W ŻADNYM WYPADKU!