JustPaste.it

Topoizomerazy, czyli jak powstaje superhelikalna struktura DNA

Topoizomerazy to enzymy, dzięki którym w komórce może zmieścić się bardzo długa cząsteczka DNA...

Topoizomerazy to enzymy, dzięki którym w komórce może zmieścić się bardzo długa cząsteczka DNA...

 

Ogólnie

(ogólne informacje zaczerpnąłem z Wikipedia.pl i uzupełniłem je - również na portalu Wikipedia.pl edytowałem to hasło)

Topoizomerazy – grupa enzymów konwertujących energię chemiczną pochodzącą od ATP w energię torsyjnego napięcia cząsteczki o superhelikalnej strukturze. In vivo topoizomerazy rozplatają podwójną helisę DNA, udostępniając w ten sposób matrycę dla enzymów replikacyjnych lub transkrypcyjnych. W zależności od ilości rozrywanych jednorazowo wiązań fosfodiestrowych wyróżniamy:

  • topoizomerazy I – hydroliza jednego wiązania – nacięcie jednej nici, odpowiada za usuwanie (relaksacja) z cząsteczki DNA superskrętów.
  • topoizomerazy II – hydroliza dwóch wiązań – nacięcie obu nici, odpowiada za dodanie do cząsteczki DNA superskrętów.

 

Reakcje usunięcia i dodania superskrętów do cząsteczki DNA.

1. Relaksacja:

  • Cząsteczka DNA wiąże się z centrum aktywnym topoizomerazy I; grupa hydroksylowa -OH tyrozyny 723 wchodzi w reakcję z grupą fosforanową jednej z nici DNA, tworzy się wiązanie fosfodiestrowe między enzymem i DNA – następuje rozerwanie (rozcięcie) jednej z nici helisy.
  • Cząsteczka DNA odwraca się wokół nieprzeciętej nici. Taka rotacja usuwa superhelikalne skręty w cząsteczce.
  • Wolna grupa hydroksylowa -OH cząsteczki DNA wchodzi w reakcję z grupą fosfotyrozynową w skutek czego przerwana nić DNA zostaje połączona.
  • Topoizomeraza I odłącza się od cząsteczki DNA.

07154a2e27575ae4b2f8aab376127909.jpg

źródło: http://www.mun.ca/biochem/courses/3107/images/ARB70_topoI_mechanism.jpg

 

2. Dodanie superskrętu:

  • Cząsteczka DNA wiąże się z centrum aktywnym topoizomerazy II, tworząc kompleks.
  • Kompleks topoizomeraza II / cząsteczka DNA (segment G) wiąże się słabo z innym fragmentem DNA (segment T) za pomocą domen.
  • Po dostarczeniu energii w postaci ATP następuje rozerwanie obu nici segmentu G.
  • Segment T zostaje przemieszczony za pomocą domen (białek składowych cząsteczki) topoizomerazy II przez pęknięcie segmentu G.
  • Pęknięte nici segmentu G zostają na nowo połączone.
  • Topoizomeraza II otwiera domeny (segment G pozostaje związany z enzymem) i jest gotowa do związania kolejnego segmentu T.

a26abe652e8e61e343f0082200a60e5c.jpg

Źródło: http://www.mun.ca/biochem/courses/3107/images/VVP/Ch23/23-14.jpg

 

Bibliografia:

Berg, Tymoczko, Stryer: Biochemia; wyd. 4.; Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa, 2009