JustPaste.it

Hormon wzrostu

Chcąc osiągnąć dobre wyniki sportowe niektórzy sięgają po hormon wzrostu. Mimo, że jego stosowanie jest zabronione, to popyt na niego wzrasta.

Chcąc osiągnąć dobre wyniki sportowe niektórzy sięgają po hormon wzrostu. Mimo, że jego stosowanie jest zabronione, to popyt na niego wzrasta.

 

Nie zrażają również wysokie koszty kuracji, a nawet pewne zagrożenia.  Dowiedzmy się zatem czegoś więcej o hormonie wzrostu.

Kilka słów o hormonie wzrostu

Hormon wzrostu zwany jest także somatotropiną. Jest to hormon przedniego płata przysadki mózgowej. Jego wydzielanie kontrolują neurohormony podwzgórza, a mianowicie somatostatynę oraz somatoliberynę. Jego poziom wydzielania przez organizm człowieka przyjmuje najwyższe wartości w okresie dojrzewania. Później poziom tego hormonu ulega zmniejszeniu, jednakże nadal jest obecny. Somatotropina jest połączeniem 191 różnych aminokwasów. Ten hormon wyselekcjonowali naukowcy do celów terapeutycznych, do leczenia niedoczynności przysadki mózgowej. Jego działanie okazuje się skuteczne w leczeniu karłowatości (pod warunkiem rozpoczęcia leczenia już w okresie dojrzewania). O hormonie wzrostu można więcej dowiedzieć się ze strony www.hormonwzrostu.com.pl.

Pierwsze preparaty

Pierwsze preparaty, które zawierają hormon wzrostu na rynku farmaceutycznym pojawiły się już w  1980 roku. Składały się one z biologicznie naturalnej somatotropiny, pobieranej z przysadki zmarłych.  Jednak pozyskiwanie w taki sposób somatotropiny został wstrzymany. Powodem były często występujące ciężkie przypadki chorób mózgu ( poprzez podawanie somatotropiny ze zwłok).

Obecnie wszystkie preparaty zawierające hormon wzrostu dostępne są w formie syntetycznej pozyskiwanej w laboratoriach inżynierii genetycznej. Współcześnie, na przykład w USA, produkowane są dwa tego typu preparaty. Jeden z nich zawiera 191 aminokwasów,  a drugi 192 aminokwasy. Połączenie 191 aminokwasów wydaję się być bardziej bezpieczne. Bowiem jeden dodatkowy aminokwas może znacznie zwiększać ryzyko wykształcania przez organizm reakcji antyciała na hormon wzrostu.

Skuteczność  i rezultaty

Stopień skuteczności płynący ze stosowania hormonu wzrostu był sporem wielu zawodników. Niektórzy bowiem uważali go za „cudowny środek”, dający wspaniałe rezultaty w postaci szybkiego przyrostu masy mięśniowej przy jednoczesnej znacznej utracie tkanki tłuszczowej. Inni natomiast są zwolennikami tezy, że stosowanie somatotropiny jest nieskuteczne i wcale nie powoduje zmniejszenia tkanki tłuszczowej i przyrostu mięśni. Duże koszty kuracji w połączeniu z niewielką skutecznością nie są zachęcające. Na kurację hormonem wzrostu mogą pozwolić sobie zatem osoby bardzo zamożne i dlatego nie jest to kuracja powszechnie stosowana.

Jednak w ostatnich latach obserwuje się duże zainteresowanie hormonem wzrostu. Wzrost popularności tego hormonu spowodowany jest znaczną ilością pozytywnych rezultatów z jego zastosowania. Somatotropina pobudza proces wzrostu prawie wszystkich tkanek w organizmie, przede wszystkim poprzez ilości komórek a nie ich rozmiaru. Dotyczy to zazwyczaj tkanek mięśni szkieletowych, bez powodowania najmniejszych zmian w gałkach ocznych czy w mózgu  bądź innych organach. Przemieszczanie aminokwasów jest zwiększone podobnie jak synteza białek.

Oprócz tego somatotropina przyczynia się do nasilenia procesów przemiany glukozy w wątrobie, a także skutecznie blokuje działanie insuliny na tkanki docelowe. Z tego też względu w czasie stosowania  hormonu wzrostu to kwasy tłuszczowe są  głównym źródłem pozyskania energii (z tego względu wynika też znaczna utrata podskórnej tkanki tłuszczowej).

Efekty działania hormonu wzrostu dotyczą także tkanek łącznych, ścięgien oraz chrząstek. Stosowanie tego hormonu powoduje zmniejszenie wystąpienia ryzyka kontuzji w czasie treningu siłowego. Tym samym zwiększa jego wydajność. Stosowanie hormonu wzrostu wydaje się więc dobrym rozwiązaniem  głównie dla startujących zawodników, gdyż nie jest on wykrywany w testach moczowych.

W celu osiągnięcia bardzo dobrych rezultatów należy stosować hormon wzrostu razem z innymi środkami farmakologicznymi. W czasie stosowania somatotropiny organizm zgłasza większe zapotrzebowanie na hormony tarczycy, insuliny, a także androgenów. Połączenie środków z hormonem tarczycy spowoduje zwiększenie efektów termogenicznych. Innym chętnie łączonym środkiem jest insulina. Powoduje ona uzupełnienie braków hormonu trzustki, jak również powiększa reakcję receptorów i  znacznie obniża poziom białek. Natomiast androgeny w połączeniu z hormonem wzrostu będą stwarzać lepsze efekty anaboliczne, prowadzące do zwiększenia masy mięśniowej.

Czy są możliwe zagrożenia?

Somatotropina może stwarzać niekiedy pewne zagrożenia. Bardzo często efektem ubocznym płynącym ze stosowania hormonu wzrostu jest akromegalia. To choroba, która wywoływana jest poprzez nadmierne wydzielanie hormonu wzrostu przez przysadkę mózgową u osób dorosłych. Jej objawem jest powiększona żuchwa , nos, uszy, ręce oraz stopy. Mogą powiększyć się też organy wewnętrzne, np. serce czy nerki. Zastosowanie hormonu wzrostu może powodować także hipoglikemię oraz cukrzycę. Jednak hormon wzrostu stosowany okresowo i w odpowiednich dawkach jest środkiem nie powodującym dużego zagrożenia.