JustPaste.it

Trądzik różowaty

Trądzik różowaty to przewlekła choroba skóry, która dotyka aż 20% populacji. Trzy razy częściej są to kobiety w wieku 30 – 50 lat, chociaż zdarzają się wcześniejsze zachorowania.

Trądzik różowaty to przewlekła choroba skóry, która dotyka aż 20% populacji. Trzy razy częściej są to kobiety w wieku 30 – 50 lat, chociaż zdarzają się wcześniejsze zachorowania.

 

Choroba trwa latami, przy czym występują naprzemiennie okresy łagodzenia i zaostrzenia objawów.

Jak przebiega trądzik różowaty?

Pierwsze objawy dolegliwości bywają zwykle lekceważone i nie kojarzone z chorobą. Otóż w pewnych sytuacjach, np. podczas picia gorących napojów,  przejścia z zimnego powietrza do ciepłego pomieszczenia, zdenerwowania pojawiają się na twarzy rumieńce. Czasami mogą obejmować kark i mostek. Bywają przyjmowane za objaw nieśmiałości. Z czasem pojawiają się na twarzy rozszerzone naczyńka krwionośne, tzw. pajączki. Skóra staje się sucha i piekąca.

 Kolejny etap choroby, podczas którego zaniepokojeni pacjenci zgłaszają się do dermatologa po raz pierwszy, to występowanie rumienia, który nie znika po ustąpieniu czynników go wywołujących.  Wtedy też na twarzy na policzkach w okolicach nosa pojawiają się krostki i grudki. U niektórych pacjentów występuje także postać oczna choroby: łzawienie, suchość oka, pieczenie, co doprowadza do zapalenia spojówek.

Najcięższym etapem jest postać przerosła. Pojawiają się na twarzy guzy i guzki, u mężczyzn – przerost guzowaty nosa - kalafiorowaty nos. Więcej informacji na temat trądziku różowatego można zdobyć ze strony www.tradzikrozowaty.pl.

Jakie są przyczyny trądziku różowatego?

Choroba prawdopodobnie jest uwarunkowana genetycznie, gdyż obserwuje się zachorowania w obrębie rodziny. Często jest spowodowana zaburzeniami hormonalnymi – zapadają na nie panie przyjmujące pigułki antykoncepcyjne lub w okresie menopauzy. Trądzik różowaty może też współwystępować z nadciśnieniem czy z niektórymi chorobami układu pokarmowego. Bardziej podatne są osoby znerwicowane i nadpobudliwe. Czasami choroba bywa wywołana zakażeniami, np. roztoczami, drożdżakami, lamblią.

Profilaktyka trądziku różowatego

Osoby, które zaobserwowały u siebie pierwsze objawy – skłonność do występowania nagłych rumieńców oraz rozszerzanie i pękanie naczynek krwionośnych, mogą przeciwdziałać rozwojowi choroby poprzez unikanie czynników jej sprzyjających. Nie zawsze jest to możliwe, ale poprzez zmianę przyzwyczajeń i samodyscyplinę można szkodliwe czynniki zminimalizować.

Należy więc:

-zrezygnować z opalania, a twarz chronić przed szkodliwym promieniowaniem słonecznym kremem z wysokim filtrem ( powyżej 30), zdecydowanie niewskazane jest też solarium;

-unikać picia i jedzenia napojów i potraw o wysokiej temperaturze, gdyż gorąco wywołuje rumień, także niewskazane są dania bardzo zimne, np. lody czy mrożone napoje ( wszystkie potrawy i napoje powinny mieć letnią temperaturę);

-zrezygnować z potraw ostro przyprawionych i ciężkostrawnych;

-zapomnieć o alkoholu;

-nie korzystać z sauny, wysoka temperatura jest zabójcza dla cery naczynkowej;

-unikać intensywnych ćwiczeń fizycznych;

-próbować panować nad stresem, wskazane są leki uspokajające;

-unikać światła jarzeniowego.

Jak dbać o cerę?

Skórę pokrytą trądzikiem różowatym należy traktować jak cerę nadwrażliwą i stosować tylko dermokosmetyki przeznaczone dla tego typu skóry. Powinny to być kremy hipoalergiczne o działaniu kojącym, łagodzącym i nawilżającym. Zakazane jest używanie kosmetyków z zawartością alkoholu. Trzeba zrezygnować z mydła, a twarz przemywać specjalnym łagodnym żelem do mycia. Do mycia twarzy wolno używać tylko przegotowanej wody, można dodać odrobinę mleka. Skóra powinna być stale chroniona kremami z wysokim filtrem. Nie wolno stosować peelingów. Do makijażu można używać kosmetyków przeznaczonych do nadwrażliwej skóry.

Jak leczyć trądzik różowaty?

Leczenie jest długotrwałe. Podczas terapii występują okresy ustępowania objawów, ale także zaostrzania. Dlatego tak ważne są działania profilaktyczne, by nie prowokować choroby. Leczenie należy przeprowadzać pod kierunkiem dermatologa. Zaleca się smarowanie skóry maścią lub żelem z zawartością metronizadolu, w stężeniu 0,5 – 2%.

W stanach zapalnych stosuje się miejscowo retinoidy, np. izotretinoinę. Dobre skutki daje terapia antybiotykowa tetracykliną, erytromycyną lub klindamycyną.

Ze strony www.vitalab.pl/blog/2009/08/leczenie-tradziku-rozowatego.html można uzyskać nieco więcej informacji na temat leczenia trądziku.