Do najbardziej spektakularnych zjawisk zachodzących na niebie z pewnością należy zaliczyć zaćmienia Słońca i Księżyca.
Dopóki nie znano przyczyn powstawania tych niezwykłych zjawisk, dopóty nieoczekiwane zniknięcia Słońca wywoływały zawsze przestrach i obawy.
Dziś na podstawie znajomości przyczyn powstawania zaćmień jesteśmy w stanie wyliczyć pojawienie się tego zjawiska z dokładnością co do sekundy. Zaćmienie Słońca powstaje wtedy, kiedy Księżyc znajdzie się na swoim torze między Słońcem a Ziemią.
Jednak nie jest to wystarczającym warunkiem do zaistnienia tego zjawiska. Księżyc w nowiu zwykle przechodzi powyżej lub poniżej Słońca tak, że jego cień nie pada na Ziemię. Wynika z tego, że dla powstania zaćmienia Słońca Księżyc w nowiu musi dodatkowo znajdować się w pobliżu ekliptyki. Widać wtedy, jak Księżyc stopniowo zasłania Słońce.
Pełne zaćmienie Słońca można zaobserwować na stosunkowo małym obszarze Ziemi o maksymalnej średnicy ok. 270 km, tylko w stożku cienia, i niewiele dłużej niż przez 7 minut. W strefie półcienia tylko fragment Słońca jest zasłonięty i obserwuje się tam zaćmienie częściowe. Jeśli Księżyc w pełni w dalszym ciągu znajduje się w pobliżu ekliptyki, to przechodzi on przez cień rzucany przez Ziemię i obserwujemy zaćmienie Księżyca.
W przypadku zaćmienia pełnego Księżyc może zniknąć w cieniu Ziemi na maksymalnie 100 minut, natomiast przy zaćmieniu częściowym, gdy Księżyc jest zaledwie muskany cieniem rzucanym przez Ziemię, widać tylko część jego powierzchni; często Księżyc nawet w czasie zaćmienia odbija jeszcze ciemnoczerwone światło. Zaćmienie Księżyca jest zawsze możliwe do zaobserwowania na całej półkuli, nad którą jest on w tym momencie widoczny.
Źródło: http://planeta.republika.pl