Telewizja, komputer - cud czy przekleństwo?
Często po powrocie z pracy czy ze szkoły siadamy przed poczciwym "pudłem" mając zamiar bezmyślnie pogapić się w telwizor. Zapewne nie jednemu z nas zdarzyło się przez niego zapomnieć o rzeczywistości, o jakiś codziennych sprawach. Czasami też mamy zamiar obejrzeć jednen film, co w ostatecznym rozrachunku okazuje się kilkoma. Niekiedy też siedzimy tylko po to żeby się czymś zająć i oglądamy wszystko po kolei. Czy nie denerwują was te wszystkie bzdurne reklamy, które są tak głośne jak start odrzutowca? Media, kapiące aż od negatywnych informacji? Te same filmy powtarzane setki razy? Bzdurne seriale, gdzie wszędzie jest w nich zazdrość, nienawiść, złość, smutek, żal, zdrada i wiele innych tego typu zachowań? A w szczególności, czy nie jesteście na siebie źli, za to, że straciliście tyle waszego cennego czasu i nic to nie wniosło do waszego życia?
Nie wiem jak spędzało czas społeczeństwo gdy nie było telewizji, ale z opowieści moich rodziców i dziadków wynika, że ludzie byli wtedy bliżej siebie. Postanowiłam zagłębić się w ten wątek i odnoszę wrażenie, że przez telewizor i komputer nasz świat staje się coraz bardziej zamknięty na innych ludzi. Zamiast spotkać się ze znajomymi czy z rodziną spędzamy czas w domu. Co wtedy mamy od życia? Życie innych za szklaną szybką telewizora? Przecież mamy swoje zajęcia, rodzinę, przyjaciół, a jednak coś nas ciagnie do "pudła". Wielu z nas narzeka na brak czasu, jestem pewna, że w większości z tych osób powodem tego jest właśnie telewizor, który zamiast służyć ludziom sprawia, że to oni służą jemu.
Kolejnym złodziejem czasu jest komputer, głównie internet, ale niektórzy też potrafią cały swój czas poświęcać na gry internetowe, zapominając o jedzeniu, picu, spaniu, myciu się i wielu innych sprawach. Czy takie właśnie ma być nasze życie? Ktoś może powiedziec, że przecież kontaktujemy się z innymi przez komunikatory, e-maile.To jednak nie zastąpi nam prawdziwego kontaktu z drugim człowiekiem, a ludzie to istoty społeczne. Po jakimś czasie okazuje się, że odsunęli sie od nas znajomi, rodzina.
We wszystkim trzeba mieć umiar, internet, tak samo jak telewizja może stać się naszym przekleństwem jesli nie będziemy umieli umiejętnie z niego korzystać. Nie zamykajmy się na innych ludzi. Jesli nie mamy jeszcze swojej pasji to spróbujmy ją znaleźć, żeby jako osiemdziesięcioletni człowiek móc powiedzieć: "Jestem szczęśliwy i spełniony! Przezyłem mnóstwo wspaniałych chwil!" Tymczasem telewizja i komputer nie dostarczą nam takich wspaniałych chwil spędzonych z innymi.
Chciałam się z wami podzielić moimi refleksjami na temat wpływu technologii na nasze życie i kontakty z ludźmi ; )