nieporozumienia w czasie rozmowy telefonicznej
Mężczyzna – Halo, halo!
Pani – Helo!
M – Czy to frau Gutenek?
P – Ja, Ja!
M – Sadzone czy na miękko?
P – Ja tylko potwierdzam, że Frau Gutenek.
M – Po polsku pani Doberek.
P – Gut.
M – But? Jaki rozmiar?
P – To znaczy dobrze.
M – No, no rozumiem bariera językowa: tu Polska, tam Niemcy. Trudna rozmowa, tłumaczka wzięła dziś wolne.
P – Halo, kto mówi?
M – Ja, tzn. Brzęczyszczykiewicz ze wsi Pumpernikel
P – Brzynczasze, co?
M – Brzęczyszczykiewicz.
P – Zmień pan nazwisko.
M – Ze wsi Pumpernikel
P – Pan Bręczyk z Pumpka Trumpka.
M – Co słychać?
P – Zależy z której strony?
M – No np. z niemieckiej strony.
P – Powiem panu krótko nie owijając w bawełnę lnem obszytym, bez skomplikowanych szczególików, bez machlojek, zupełnie, aczkolwiek, ponieważ, dlatego, żeby, aby, oby, bez obwódek, ramek, prosto jak drutem kolczastym na prawo, bez wywijasów, nawiasów, nawiasem mówiąc, w którym to słowie, pominąwszy i wziąwszy w jednym calu z góry, na dole i na lewo skręcając JEST W DECHĘ!
M – Słucham? Jak?
P – Normalnie... jest las... drzewo... drzewo bez sęku... obkorowane... tartak... maszyny... szopa i decha, no. I właśnie w dechę.
M – Jaka szopa? Pani dom jest z dechy?
P – Nie, mój dom jest z cegieł a decha to decha.
M – Aha, rozumiem. Bariera językowa. Tu Polska, tam Niemcy. Trudna rozmowa...
P – Powtarza się pan. Skleroza?
M – No w tym wieku może pani mieć sklerozę.
P – Nie mogę się dogadać. Jest tam ktoś jeszcze?
M – O jest. Dużo ludzi. Cała sala ludzi. A na zapleczu jest Janek.
P – No to daj pan tego Janka do telefonu.
M – Nie może podejść.
P – Ale dlaczego?
M – Janek, dlaczego nie możesz? Aha, nie może, bo jego tu nie ma. To przecież nie dom. Tu jest scena. A Janek jest w domu na zapleczu i gotuje żurek oraz trzecie podejście do bigosu.
P – Dlaczego trzecie?
M – Bo dwa razy nie wyszło. Próbował to na sąsiadach... przeżyli... tak przeżyli... może za trzecim razem się uda.. na pewno się uda.
P – A żurek które podejście?
M – Żurek wychodzi. Poezja. Niebo w gębie.. po prostu ganc pomada.
P – Czyli zupa pomidorowa.
M – Żurek nie pomidorowa. Na polskich zupach pani się nie znasz?
P – Znam się oczywiście, że się znam. Żurek jadłam. Wiem, że jest dobry. Po prostu miodzio.
M – Nie na miodzie. Znów się nie rozumiemy. Bariera językowa. Tu Polska, tam Niemcy. Trudna rozmowa. Tłumaczka...
P – Znowu to samo. A kto tam w ogóle jest obok?
M – Jak to kto? Ludzie siedzą!
P – Gdzie siedzą?
M – Jak to gdzie? Tu siedzą!
P – Ale za co siedzą?
M – Za nic... Oni po prostu siedzą... na krzesłach siedzą!
P – To im łóżek nie dali do leżenia?
M – Czego nie dali? Łóżek? Mają łóżka. W domu mają łóżka. Oni tu siedzą. Na sali siedzą!
P – Obok pana celi siedzą?
M – Jakiej celi? Tu jest widownia! Ja jestem na scenie a oni siedzą i patrzą jak ja występuje.
P – Na scenie politycznej? To za hazard pan siedzi?
M- Jaki hazard? W ruletkę pani sobie zagrywasz?
P – Ruletkę to nie lubię ale na automacie to bym pograła.?
M – No widzi pani, nie rozumiemy się. Bariera językowa. Tu Polska, tam Niemcy. Trudna rozmowa. Tłumaczka wzięła dziś wolne. Auf wiederzeju. Dobranoc. Daswidania. Paszli na guten żurek.