Granica między panowaniem nad swoim życiem, a poddaniem pod panowanie, jest w dzisiejszych czasach bardzo nikła.
Choć szczycimy się, że czasy dawnego niewolnictwa dawno są już za nami, to nie byłbym tego aż taki pewien.
Czy możesz powiedzieć, że jesteś naprawdę wolnym człowiekiem?
Czy nie jesteś na usługach kogoś albo czegoś?
Co jest w Twoim życiu najważniejsze, co sprawia, że jedne sprawy są na pierwszym miejscu a inne spychasz na dalszy plan?
Gdzie w tym wszystkim jesteś Ty?
Czy masz czas tylko dla siebie?
Czy umiesz się cieszyć z bycia ze samym sobą, w ciszy, w chwilowej bezczynności?
Niektórych nosi, jeśli nie mają nic do roboty. Żeby chociaż telewizor coś nadawał, albo radio.
Cały dzisiejszy marketing rozrywkowy nastawiony jest na zapełnienie każdej chwili swoim klientom. Trzeba przecież coś robić. Cisza i zwykłe bycie choćby przez chwilę to strata czasu.
Nie dla mnie. Choć to co piszę, to moje pragnienia, ale marzę o powrocie w góry, do ciszy, która pozwalała usłyszeć kroki zbliżających się turystów, których jeszcze nie było widać na szlaku. Cisza, która daje poczucie prawdziwej wolności.
Cisza jest tam tak głęboka, że aż ją słychać. Tak. Można usłyszeć ciszę. Słychać niemal bicie własnego serca. Aż szkoda się odzywać, bo wydaje się, że zepsuje się misternie utkaną pajęczynę, potłucze niepowtarzalny kryształ.
Wiem, że jeszcze wrócę w góry, może tam postawię mój dom. Kto wie. Miejsce i czas puściłem wolno, pozwalając, by działo się to co dla mnie najlepsze. Ja dziś daje swoje 100% w dążeniu do spełnienia moich marzeń. Wiem, że Świat, Bóg, ludzie i Anioły mi sprzyjają, dając temu wyraz na każdym kroku.
Piotr - odkrywca
http://takchcezyc.pl