JustPaste.it

Un monde parfait

Un monde parfait

Jako rodzic dwójki małych dzieci, małych dzieci, mam stosunkowo częsty kontakt z produktami kulturowymi przeznaczonymi dla małoletnich odbiorców. A tak się składa, że wiele tych utworów jest konstruowanych tak, aby mogły zaspokoić gusta nie tylko dzieci, ale także i rodziców. O ile w przypadku filmów animowanych zjawisko to jest dogłębnie zbadane i szeroko opisane, to jeśli chodzi o piosenki dla dzieci, to jak dotąd umyka ono uwadze badaczy i komentatorów. Przyczyny tego faktu są przynajmniej dwie. Po pierwsze obiektywne rozpowszechnienie zjawiska. O ile bowiem przynajmniej połowa pełnometrażowych filmów dla dzieci jest skierowana również do dorosłych, o tyle spośród dziecięcych piosenek można tak powiedzieć najwyżej o kilku procentach. Po drugie subiektywna postrzegalność zjawiska. O ile bowiem do kina z dziećmi prawie zawsze chodzą dorośli, to dziecięcych piosenek dzieci słuchają albo same, albo w towarzystwie innych dzieci. Tak więc ogółowi dorosłych, w tym także badaczom i komentatorom słabo znane są dziecięce piosenki, nawet te, które potencjalnie mogłyby ich zainteresować.

 

Do tych ostatnich należą niewątpliwie utwory francuskiej piosenkarki dziecięcej Ilony Mitrecey, zawarte na płycie Un monde parfait . Polska wikipedia opisuje jej piosenki w sposób następujący:

To ona śpiewa Un monde parfait, piosenkę z repertuaru dla dzieci i młodzieży w rytmach techno oraz momentami modyfikowanym elektronicznie głosem. Jest to prawda, ale daleko nie cała. Głównym wyróżnikiem tych utworów są bowiem silne wpływy muzyki etnicznej z różnych stron świata, tak w sferze melodyki, jak i instrumentarium. Można tu znaleźć melodie francuskie i latynoskie, a także elementy muzyki klezmerskiej i reggae. Dominują brzmienia elektroniczne, ale mocno obecne są tu też gitary, instrumenty dęte i akordeony. Piosenki są śpiewane nie tylko po francusku, ale także po portugalsku, co dodatkowo uwypukla etniczne klimaty, chociaż, oczywiście, fado to to nie jest, a także po angielsku, co z kolei dla odmiany w ogóle poziomu etniczności nie podnosi. Ciekawym rozwiązaniem jest też użycie w jednym z utworów śmiechu zamiast śpiewu.

 

Ogólnie, jak na muzykę dziecięcą, płyta ta jest bogata i interesująca. Ilona Mitrecey ma dobry głos i styl. Jestem przekonany, że za kilka lat wróci na ekrany telewizorów już nie w roli gwiazdy Mini Mini, a MTV.