JustPaste.it

Jedwab

Ojczyzną jedwabiu są Chiny.To tam prawdopodobnie przed około 5000 lat zaobserwowano oprzedzajacą się gąsiennicę jedwabnika.

Ojczyzną jedwabiu są Chiny.To tam prawdopodobnie przed około 5000 lat zaobserwowano oprzedzajacą się gąsiennicę jedwabnika.

 

Za czasów rzymskich, Rzymianie wymieniali jeden funt chińskiego jedwabiu na funt złota.To z Chin przemycono jajeczka jedwabników do Europy, poczatkując jednoczesnie produkcje jedwabiu na obszrach śródziemnomorskich. 

Kraje - producenci jedwabiu

Obecnie najważniejszymi krajami produkującym jedwab są: Japonia, Chiny, Indie, Kraje b. ZSRR, Korea, oraz w Europie:Włochy, Francji, Polsce.

Hodowla jedwabnika

Jedwabnikiem hodowlanym jest jedwabnik morwowy.Gąsiennica owada odżywia się liśćmi drzewa morwowego. Po około 30 dniach zaczyna się przekształcać tworząc oprząt, który może mieć długośc około 3000 m. Oprzęd nazywa się kokon. Po około 14 dniach gąsiennica przeobraża się w motyla. Przy hodowli nie dopuszcza się do przeobrażenia poczwarki w motyla i przedziurawieniu kokonu. Zebrane kokony poddaje się zamarzaniu traktując gorącą parą lub gorącym powietrzem.

gąsiennica formuje oprzęd     kokony

Uwolniony z kokonu motyl     Kokony na jedwabnej tkaninie

 

Budowa włókna

Nić jedwabna zbudowana jest z białka zwanego fibroiną, które polaczone są substancją klejaca zwaną serycyną. Serycyna rozpuszcza sie w wodzie, nadaje ona kokonowi naturalna barwę.

 

model nitki jedwabiu

Pozyskiwanie włókna

W celu rozpuszczenia serycyny kokony wrzuca się do gorącej wody, odnajduje się końce włokien a następnie rozwija się kokony. Ze względu na to, że pojedyńcze nitki są zbyt cieńkie rozwinięte nitki z 7 - 10 kokonów łączy się tworząc greżę. 
Greża - jest to jedwab ze środkowej części kokonu o długości około 1000 metrów.
Jedwab szapowy - są to dłuższe włókna z tej części kokonu, która nie da się rozwinąć.
Bureta - są to krótkie włókna odpadowe pozostałe po tworzeniu przędzy szapowej.
Fryzon - cienka splątana warstwa włókien zdjęta z początku i końca kokonu.

 

odwijanie oprzędów

Właściwości jedwabiu 

Właściwości fizyko - mechaniczne

 

Właściwości użytkowe
Izolacyjność  Jedwab jest chłodny w dotyku, a zarazem zatrzymuje ciepło.
Higroskopijność

Podobnie jak wełna może przyjąć ilość pary odpowiadającą 1/3 własnej masy, nie sprawiając wrażenia wilgotnego.

Wrażenia dotykowe - grubość i chwyt

Jedwab jest bardzo przyjemny w dotyku ze względu na jego cienkość i miękkość.Najważniejszymi cechami jedwabiu pozbawionego substancji kleistych są: jedwabny połysk, cienkość włókien i przyjemne wrażenie w dotyku.

Barwa i połysk

Ładny połysk, tzw. "jedwabisty".Barwa zależy od rasy jedwabnika, przeważnie bywa biała, kremowa lub żółta.

 

Inne ważne właściwości
Wytrzymałość Wytrzymałość, bardzo duża.
Sprężystość

Jedwab jest bardzo sprężysty, dzięki temu wyroby wykonane z jedwabiu nie gniotą się.

Właściwosci elektrostatyczne

Jedwab prawie się nie elektryzuje, ponieważ jest ciągle jest wilgotny.

Kształt włókna Rozmiar: 47800 bajtówwidok wzdłużny 

przekrój poprzeczny, zbliżony do trójkąta - patrz czerwone kółko.
Spalanie

Jedwab pali się powoli, małym, gasnącym płomieniem. Wydziela zapach palonych włosów (rogów).

 

Właściwości chemiczne

Ponieważ włókno jedwabiu jest zbudowane z białka, więc ich właściwości chemiczne są podobne do właściwości innych włókien białkowych. 

 

Zastosowanie

 tkaniny sukienkowe  tkaniny ubraniowe  tkaniny wizytowe  bielizna osobista  koszule nocne  bielizna pościelowa  krawaty  apaszki parasole sztuczne kwiaty  tkaniny dekoracyjne tapety dywany nici

 

Źródło: Marek Mończyk