Młodym ludziom – absolwentom wyższych uczelni brakuje umiejętności praktycznych do założenia własnej firmy. Z pomocą przychodzą stowarzyszenia zwane inkubatorami przedsiębiorczości.
Po wejściu Polski do UE w 2004 r. przed naszym krajem otworzyły się szerokie możliwości dla przedsiębiorców związane m. in. z wprowadzeniem czterech swobód gospodarczych w ramach Jednolitego Rynku Europejskiego. Za ich sprawą miało dojść do usprawnienia działania polskiej gospodarki i przyspieszenia harmonizacji przepisów dotyczących m.in. zakładania własnej działalności gospodarczej. Niestety, procedura zakładania własnego przedsiębiorstwa nadal istotnie różni się w wielu krajach Unii Europejskiej, wpływając tym samym na motywację młodych ludzi, pragnących rozwinąć własny biznes.
W polskim prawodawstwie, mimo przyjęcia w 2007 r. tzw. Pakietu Kluski, zapewniającego przewidziane skrócenie czasu zakładania działalności gospodarczej do 3 dni, rejestracja firmy nadal nie należy do prostych zadań. Według corocznego rankingu przygotowywanego przez specjalistów Banku Światowego (www.doingbusiness.org), Polska w 2009 r. uplasowała się dopiero na 72 miejscu wśród krajów, w których można w łatwy i prosty sposób założyć działalność gospodarczą.
Te wszystkie fakty, paradoksalnie doprowadziły jednak do wzrostu w ostatnim czasie w Polsce, zainteresowania przedsiębiorczością akademicką na uczelniach, w środowisku gospodarczym oraz wśród władz publicznych. Działające przy uczelniach tzw. inkubatory przedsiębiorczości są bowiem traktowane jako dobry impuls do walki z bezrobociem wśród absolwentów szkół wyższych, sposobem dostosowywania się do współczesnych trendów rozwojowych czy instrumentem współpracy nauki i gospodarki. Pierwszym tego typu polskim ośrodkiem było założone w 1990 r. Wielkopolskie Centrum Innowacji i Przedsiębiorczości w Poznaniu, które powstało dzięki zaangażowaniu Politechniki Poznańskiej i Akademii Ekonomicznej.
Inkubatory przedsiębiorczości to wyodrębnione organizacyjnie i oparte na nieruchomości ośrodki łączące ofertę lokalową z usługami wspierającymi rozwój małych firm – a w szczególności firm dopiero powstających z inicjatywy absolwentów szkół wyższych. Usługi świadczone przez inkubatory przedsiębiorczości zawierają się w dwóch kategoriach:
- tzw. preinkubacji, czyli objęcia młodego przedsiębiorcy „okresem ochronnym”, podczas którego preinkubowany koncentruje się na prowadzeniu interesów, natomiast kwestie księgowości i rachunkowości tj. faktury, umowy, rachunki wystawiane są przez Preinkubator na podstawie umowy zawartej między tymi dwoma podmiotami. Dzięki temu młody przedsiębiorca dysponuje własną nazwą usługi/projektu/działalności, a na fakturach widnieje ich wystawca - Preinkubator -z dopiskiem w postaci nazwy usługi/ działalności/projektu preinkubowanego,
- usług wspierających biznes, tj. doradztwa finansowego, marketingowego, prawnego, organizacyjnego i technologicznego, w tym również pomoc w pozyskiwaniu środków z funduszy unijnych.
Popularyzacja przedsiębiorczości akademickiej w Europie staje się rentowną inwestycją w przyszłość gospodarki, jednak skala tego zjawiska jest nadal niewystarczająca w obliczu problemów jakie napotykają przedsiębiorczy i młodzi ludzie na swojej drodze do osiągnięcia sukcesu w biznesie. Wynika to między innymi z braku świadomości znaczenia współpracy uczelni wyższych z innymi podmiotami gospodarczymi oraz niedookreślenia zasad takiej współpracy. Jak jednak widać, powstaje coraz więcej inicjatyw mających na celu ułatwić dostęp młodych ludzi do rynku pracy.