Być może coś drgnie w regulaminie piłki nożnej, która jest postrzegana jako masowy sport, jednak o skostniałych regułach.
Jedno z dwóch ustawień piłki do wykonania rzutu narożnego (pokazano lewy narożnik pola karnego; możliwy także prawy narożnik)
Czy kiedykolwiek byliśmy zirytowani podyktowaniem rzutu wolnego pośredniego z niewielkiej odległości od bramki, czyli z pola karnego? Taka sytuacja kojarzy się raczej z podwórkowym futbolem, niż z mundialami…
Bywa, że sędzia nie odgwizduje faulu, bowiem uznaje, że przewinienie wprawdzie było (poza polem karnym zareagowałby niezwłocznie), ale podyktowanie jedenastki uważałby za zbyt dużą karę dla broniącej się drużyny. Wówczas udaje, że nie widział przewinienia, bo przecież nie przyzna się do dojrzenia faulu i do braku reakcji. Czasami jednak przyzna, że widział zdarzenie z bliska, ale nie uznał go za przewinienie, choć na powtórce widzimy, że nie miał racji... Ponieważ napastnicy od wielu lat uczą się udawania, że zostali sfaulowani (i jest to prawdziwie niesportowa plaga), sędziowie mają poważny dylemat, czy uznać faul, czy raczej wyrzucić napastnika za pozorowanie bycia sfaulowanym. Znane są przypadki błędnej oceny sędziego, podwójnie wówczas niesprawiedliwej dla drużyny atakującej – zamiast zasądzenia rzutu karnego, tracą wykluczonego z gry zawodnika. Tu arbitrzy szczególnie powinni być wyczuleni na takie sytuacje i odpowiednio szkoleni.
Aby ułatwić sędziom podejmowanie decyzji, proponowane jest rozwiązanie pośrednie – rzut narożny (kara mniejsza, niż rzut karny, ale większa, niż bezsankcyjne chowanie głowy w piasek). Propozycja zwiększy paletę potencjalnych zdarzeń podczas gry piłkę nożną, co podniesie jej atrakcyjność. Rzut narożny byłby stosowany np. po pochwyceniu przez bramkarza piłki kopniętej przez partnera lub po "koszulkowej szarpaninie", tak rozplenionej na polu karnym, co widać dokładnie na wideopowtórkach, a co jest, niestety, powszechnie tolerowane przez sędziów.
Zatem jeśli przewinienie popełnione w polu karnym nie będzie ukarane przyznaniem rzutu karnego, to (zamiast rzutu wolnego pośredniego) będzie przyznany rzut narożny.
A co to jest ten rzut narożny? Otóż - rzut narożny byłby wykonywany z narożnika (jednego z dwóch) pola karnego (od strony środka boiska).
Ponadto można rozważyć dodatkowe propozycje, na przykład:
a) każdy trzeci rzut rożny może być zastąpiony rzutem narożnym,
b) każdy rzut rożny w ostatnim kwadransie gry może być zastąpiony rzutem narożnym,
c) przetrzymywanie piłki przez bramkarza (dłuższe niż 10 sekund) będzie zagrożone przyznaniem rzutu narożnego.
A co z ustawieniem zawodników podczas wykonywania rzutu narożnego?
Tutaj należałoby rozważyć kilka propozycji. Jedna byłaby podobna do rzutu karnego – w rzucie narożnym uczestniczy tylko bramkarz i egzekutor.
Można także rozpatrzyć inny wariant - zawodnicy atakujący nie będą mogli przebywać w polu karnym drużyny broniącej oraz poza jej linią bramkową, natomiast zawodnicy broniący będą mogli przebywać w swoim polu karnym oraz będą mogli przebywać poza swą linią bramkową. Należy także zastanowić się, czy drużyna broniąca mogłaby ustawić mur, czy kara powinna być dotkliwsza i nie miałaby ona takiego prawa. Podczas egzekwowania rzutu narożnego byłby zawieszony obecny przepis o pozycji spalonej (podobnie jak podczas wykonywania rzutu karnego albo rzutu autowego).
Bez nowych, atrakcyjnych rozwiązań w stosunku do gry w piłkę nożną, ta dyscyplina relatywnie będzie coraz mniej fascynująca! Jeśli mamy jakieś propozycje, to zamieszczajmy je na portalach, dyskutujmy i wysyłajmy do piłkarskich działaczy i organizacji!
PS Rzut karny wykonywany jest z punktu zwanego potocznie jedenastką, bowiem jest on oddalony o 11 metrów od środka linii bramkowej. Odległość do obu słupków z tego punktu jest o 593 mm większa. Rzut narożny byłby wykonywany z punktu odległego od bliższego słupka o 23 335 mm, od środka linii bramkowej o 26 051 mm oraz od dalszego słupka o 28 977 mm. Rzuty narożne wykonywane z omawianego punktu byłyby bardziej finezyjne i widowiskowe, niż rzuty karne...