JustPaste.it

Antoni Gaudi – największy architekt wszechczasów

Życie Antoniego Gaudiego - architekta o niepowtarzalnym stylu, który stworzył niezapomnianą katedrę Sagrada Familia.

Życie Antoniego Gaudiego - architekta o niepowtarzalnym stylu, który stworzył niezapomnianą katedrę Sagrada Familia.

 

Antoni Plàcid Guillem Gaudí i Cornet urodził się 25 czerwca 1852 w Reus w Katalonii (Hiszpania). Zapisał się jako jeden z największych architektów na świecie. Tworzącym niezapomniane i rozpoznawalne na pierwszy rzut oka budowle.

W dzieciństwie był bardzo chorowity, cierpiał na reumatyzm, choroba, sprawiła, że rzadko wychodził z domu. Często ból był tak silny, że aby móc się poruszać, musiał korzystać z laski. Jednak pasja młodego Gaudiego sprawiała, że mimo kłopotów, gdy tylko zdrowie mu pozwalało chodził na piesze wędrówki po okolicy, gdzie znajdował się między innymi starożytny akwedukt „Els Capellans”. Te wspomnienia z dzieciństwa pozostaną z nim na do końca życia, dwie podstawowe inspiracje widoczne w budynkach Gaudiego to przyroda i starożytne budowle.

Naukę rozpoczął w szkolę pijarskiej. Nie był zbyt dobrym uczniem, wyróżniał się głównie jako twórca rysunków do gazetki szkolnej i scenografii. Jednak szkoła zapoznała go z prawdziwymi wartościami nauki chrześcijańskiej.

Gaudi jako młody człowiek brał udział w próbach odnowy klasztoru w Poblet.

Naukę kontynuuje w szkole architektonicznej w Barcelonie, gdzie przenosi się w 1876 roku wraz z ojcem i siostrzenicą.

Tematy wykładanych przedmiotów nie odpowiadały młodemu Gaudiemu, dlatego przeprowadzał własne badanie. Najbardziej interesowały go metody konstrukcyjne starożytnych budowli. Mimo tak ciężkiej pracy dostawał słabe oceny, wynikało to z różnicy w stylu pracy, Gaudi nie mógł projektować budowli zanim nie zobaczył tereniu, więc najpierw rysował, miasto, las, pola. Wykładowcom nie uznawał takiej techniki, zabierał, więc kartkę Antoniemu i wstawiał ocenę niedostateczną.

Gdy biblioteka wzbogaciła się o książki historii architektury, wtedy Gaudi stał się najpilniejszym studentem, spędzając więcej czasu w bibliotece niż w domu. Gaudi wspomina, że gdy jako student zobaczył pierwsze zdjęcia zabytków greckich i rzymski, poczuł się jak w niebie.

Budynek zaprojektowany przez GaudiegoGaudi dorabiał w czasie studiów jako pomocnik murarza. Dzięki temu zasady budowy budynków poznawał „własnymi rękami”. Pozwoliło mu to zdobyć praktyczną wiedzę, o którą tak trudno na uczelni.

Na początku kariery nie narzeka na brak zleceń, głównie dzięki przyjaźni z: Francisco Villar, Josepa Fontser i Joan Martorell – katalońskimi architektami. Pracuje nad kioskami, bramami, płotami i murami. Jego projekt gabloty dla sklepu fabrykanta rękawiczek, Esteve Comelli, doczekał się premiery na Wystawie Światowej w Paryżu w 1878 roku.

Pierwszym dużym projektem, była praca nad rezydencją dla przedsiębiorcy Manuela Vicensego. Casa Vicens łączyła w nowatorski sposób wpływy mauretańskiej architektury z neogotykiem.

Ważnym momentem w życiu Gaudiego było spotkanie z Eusebiego Güellego, katalońskiego przedsiębiorcy, który zafascynowany sztuką młodego architekta zaczął finansować jego pracę.

Antonio inspirował się gotykiem, stylem, który był odkrywany na nowo, głównie dzięki pracom francuskiego architekta Eugène Viollet-le-Duc, który rozpoczął na szeroką skalę odnawiania i rekonstrukcję budynków i katedr z tamtego okresu.

Drugim rozpoznawalnym znakiem Gaudiego, jest użycie łuków, płynnych zawiłych deseni i pseudo-organicznych form. Architekt wykorzystywał łuki, parabole i krzywą łańcuchową, do tworzenia budynków, które przypominały kształty, które można znaleźć w przyrodzie i podwodnym świecie. Testował różne materiały. Korzystał przy projektowaniu z pomocy luster i zwierciadeł. Badała inne niż typową euklidesową geometrię. Wszystko po to, aby stworzyć takie dzieła jak:

  • Casa de los botines w León,
  • Bodegas Güell,
  • Casa Calvet,
  • Villa Qiujano,
  • Finca Güell
  • Colegio teresiano (część zakonu św. Teresy),
  • krypta w Colonia Güell,
  • Park Güell,
  • Casa Batlló,
  • Casa Milà (La Pedrera)

Sagrada FamiliaJednak do największych osiągnięć Gaudiego należy Sagrada Familia(język hiszpański - Świątynia Pokutna Świętej Rodziny), katedra w Barcelonie. Jedna z najwspanialszych i najpiękniejszych świątyń w Hiszpanii.. W 1883 Gaudí przejął zlecenie - miał skończyć projekt Francisco Villara. Jednak po 1914 roku poświęca się całkowicie pracy nad nią, do tego stopnia, że zamieszkał w krypcie kościoła. Ciągle ulepsza i zmienia projekt budowli. Niestety w 1926 roku architekt ginie, wpadając pod tramwaj. Jego obszarpany wygląd i brak pieniędzy sprawił, że po wypadku trafił do szpitala do biednych. Nikt nie rozpoznał sławnego architekta aż do następnego dnia. Gdy jego przyjaciele chcieli go przenieść do lepszego szpitala, Gaudi odmówił mówiąć: „Tu jest moje miejsce, wśród biednych”. Śmierć architekta przerywa konstrukcję budowli. Jednym z problemów, przed którym muszą stanąć kontynuatorzy pracy Gaduidego jest brak zapisów i projektów. Jego notatki zostały zniszczone w czasie wojny domowej przez katalońskich anarchistów. Z powodów finansowych Sagrada Familia nie zostanie ukończona wcześniej niż w 2026 roku.