Najdłuższą podróż przebyłem przez czas,
a tam dostrzegłem że nie ma już nas.
Ani nadziei ani miłości, a tylko cisza
i chwila nicości.
Obraz ten w sercu zapamiętany,
wykuty, wyryty i skamieniały.
Na zawsze po zawsze, gdzieś w cichej dolinie
tam gdzie już miłość nasza nie płynie.
Smutek tam został i wiele cierpienia.
Ostatnią chwilą jest chwila wspomnienia.
Najdłuższą podróż przebyłem przez czas,
a tam ze łzami… nie ma już nas.
