JustPaste.it

Wariacje na temat …

W Polsce jest ponad 5 mln osób niepełnosprawnych. Jednak nie jest wyliczone ile z tego jest dziennikarzy. Oczywiście tych aktywnych zawodowo.

W Polsce jest ponad 5 mln osób niepełnosprawnych. Jednak nie jest wyliczone ile z tego jest dziennikarzy. Oczywiście tych aktywnych zawodowo.

 

Tak w życiu niestety sie zdarza, że niepełnosprawnosc dopada w samym srodku czynnego zawodowo życia. Choroba nie może determinować zaprzestania tego, co się do tej pory lubiło i robiło z przyjemnością. Praca dla dziennikarza, również dla tego niepełnosprawnego jest ważnym elementem życia. Bowiem pozwala na kontakty z otoczenie, z ludźmi. A tym samym wciąż obcuje się z zawodem.

Należy pamiętać, że dziennikarstwo to nie tylko zawód czy praca. To pasja, która można się zajmować będąc niepełnosprawnym. Dziennikarstwem zajmują się wielcy pasjonaci. A jeśli kocha się to, co się robi to żadna niepełnosprawność nie może być przeszkodą. Przeszkodą, jakże dojmującą sa zawsze krzywdzące uprzedzenia i chora mentalność. To one sprawiają, że ludzi niepelnosprawnych postrzega się tak jak ich drugie określenie sprawnych inaczej.

Zgodnie z tą terminologią postrzega się ich inaczej, nieustannie podkreślając fakt posiadania takiej czy innej niepełnosprawności. To bariery w naszych Glowach należy ciągle znosić.

Teraz od kiedy świat dzięki nowoczesnej, dostępnej technice, w tym Internecie niepełnosprawny dziennikarz ma spore pole do popisu, a raczej sporo niezagospodarowanego jeszcze miejsca. Przecież nie trzeba się przekwalifikować, ukrywać w zakładzie pracy chronionej albo co gorsze zamykać się w czterech ścianach swego domu.

W Polsce niepełnosprawni dziennikarze to jeszcze pewnego rodzaju novum, gdzie w krajach europejskich ten stan rzeczy już nikogo nie dziwi dlatego trzeba korzystać z tego co jest na wyciągniecie reki. To wspaniała alternatywa dla niepełnosprawnego dziennikarza, którego wiedza, umiejętności i doświadczenia są takie same jak jego pełnosprawnego kolegi po fachu.

Nie należy bać się niepełnosprawnego dziennikarza, bowiem jego zatrudnienie może przynieść tylko same korzyści. Bo nikt nie zrozumie środowiska osób niepełnosprawnych jak tylko osoba z niepełnosprawnością. Takie połączenie daje niepowtarzalną możliwość pełnej rehabilitacji zawodowej i społecznej.

Istniejący rynek pracy w Polsce względem osób niepełnosprawnych jest bardzo wąski. Jednotematyczne warsztatowe pisemka wcześniej czy później pokrywa gruby kurz zapomnienia i następuję ich mimowolna lecz naturalna śmierć.

Osoby niepełnosprawne nie chcą tylko czytać o tematach dotyczących niepełnosprawności  różnego typu. Chcą czytać o polityce, sporcie, sprawach społecznych, modzie czy urodzie.

Prasa niepełnosprawnych powinna zawierać wszystkie te tematy co w prasie ludzi sprawnych. Z jedna mała uwagą – wzbogacona bardzo ważnym dodatkiem o sprawach bliskich ludziom niepełnosprawnym.

Wciąż należy przypominać i podkreślać, że niepełnosprawni to taka sama grupa społeczna co ich pełnosprawni koledzy z branży dziennikarskiej, czy każdej innej.