Poniższy tekst napisany został pod wpływem natchnienia tfffu wytchnienia (na chwilę) od głównego bohatera tego artykułu.
Zastanawiałem się kiedyś... gdybym miał tyle czasu, by wyjść z łóżka rankiem w piżamie, wciągnąć kapcie, zasiąść do stolika przy kominku i przez cały dzień(będąc odseparowanym od świata) pisać scenariusze... gdybym mógł sobie na to pozwolić, jestem przekonany, że napisałbym coś o Wajdzie.
I to nie dlatego, że jego postać mnie fascynuje, czy też jest dla mnie wzorem, broń Boże autorytetem moralnym (na jakiego kreują go media). Osoba A. Wajdy, jej biografia, styl życia aż po same wypowiedzi pełne są skrajności. Skrajności, która mnie nie tyle zadziwia co smuci, w niektórych przypadkach wprowadza w stan niepokoju.
Wajda jako reżyser jest przeze mnie naprawdę ceniony. Nie powiedziałbym mistrz, ale człowiek, który odniósł przysłowiowy sukces. Ten sam Wajda jako człowiek jest dla mnie hmmm
Wmawiam sobie, że Wajda od filmów, to nie Wajda od polityki, to nie Wajda patron Komorowskiego, to nie Wajda przyjaciel Kutza(jego osoby nie zamierzam szerzej komentować), to nie Wajda plujący na środowiska prawicowe, to nie Wajda "bijący pianę" z powodu pochówku śp. Lecha Kaczyńskiego na Wawelu etc.
Czytając wypowiedź laureata honorowego Oscara nota bene senatora Rzeczpospolitej Polskiej, nie potrafię uwierzyć, że mógł nazwać kogoś (tu cytuję) Głupolem.
http://www.wprost.pl/ar/213106/Wajda-Kaczynski-to-glupol-Powinien-sie-leczyc-Sa-na-to-piguly/
Na szczęście, aż tyle czasu nie mam. Scenariusz o Wajdzie nie powstanie, komedia byłaby z tego marna, dramat naciągany, a film psychologiczny nawet jak na ten gatunek zbyt "pogmatwany".
Ludzie filmu, ludzie kultury - nie mieszajcie się w świat polityki.
PS. Ciekawe czy Andrzej Chyra(członek honorowego komitetu poparcia dla Bronisława Komorowskiego) wie już, że tak naprawdę jego kandydat nie nazywał się Władysław...
[video]http://www.youtube.com/watch?v=aGXiTYp41ZM&feature=fvw[/video]
Stanley Szycki AKA Jędrzej Szynszecki