Jak napoleon zdobył władzę?, Czy pokonał moskali? Tego dowiecie się w tym artykule...
Po upadku JAKOBINÓW została uchwalona kolejna konstytucja. Wcześniej jednak Jakobini na czele ROBESPIERRA wprowadziłi terror we Francji lub jak kto woli tyranię. Zyskał on władze w kraju okazując się dobrym mówcą, gdyż z wykształcenia był prawnikiem. Oskarżał on swych współpracowników i skazywał na śmierć tak samo jak z resztą wcześniej skończył król Ludwik XVI podczas rewolucji francuskiej. W wyniku przewrotu politycznego rządy Robespierra zostały obalone. Jak inni członkowie Jakobinów w 1794r. skończył na gilotynie… Lud paryski wówczas cieszył się i tańczył na ulicach stolicy. Podczas życie straciło 100 tys. ludzi. Wracając jednak do konstytucji na jej mocy rządził dyrektoriat, gdzie to władze przejęło pięciu przedstawicieli burżuazji. Wówczas nie wiodło się francuzom dobrze… Kraj opanował kryzys gospodarczy, a wśród ludu szerzyło się niezadowolenie. Wnet w 1799r. Napoleon Bonaparte dokonał zamachu stanu (zamach stanu – gwałtowna zmiana władcy przy pomocy wojska). Razem z rządami Napoleona przybyła nowa Francja. Napoleon Bonaparte pochodził z Korsyki, z małej wyspy położonej niedaleko Francji, gdzie był znany jako przedstawiciel ubogiej szlachty. Wtedy Polska była pod zaborem w duży mierze dokonanym przez carycę Katarzynę, silną władczynie Rosji. W późniejszym czasie powstanie kościuszkowskie kosynierów poniosło klęskę , a sam Tadeusz Kościuszko dostał się do niewoli rosyjskiej. W tych też czasach Napoleon został cesarzem Francji. Koronacja wyglądała tak, że sam włożył na swoją głowę koronę jako że sam do wszystkiego doszedł.
Koronacja Napoleona Bonaparte
W 1812r. Cesarz planował uderzyć „Wielką Armią” na Rosję. Armia ta liczyła ok. 600 tys. Luda z czego 40% wojska stanowili francuzi ,a 15% to byli Polacy mający nadzieje na niepodległą Rzeczpospolitą. O tym wydarzeniu była także mowa w powieści A. Mickiewicza „Pan Tadeusz” (przemarsz wojsk napoleońskich przez Litwę). Reszta procent ludzi to cudzoziemcy z całej Europy. W czasie przemarszu nie obeszło się bez kilku przypadków dezercji co było jednym z czynnikiem, który wpłynął na fiasko kampanii… Wojsk Rosyjskich w sumie było 200 tys. Żołnierzy. Rosjanie unikając większych bitew wycofywali się aż do Azji, lecz jeszcze wcześniej doszło do wielkiej potyczki, która miała miejsce w centrum carstwa, gdzie to nasza strona straciła 30 tys. Żołnierzy, a strona Moskali 50 tys. W Rosji walczył o niepodległość także książę Józef Poniatowski, który wówczas słynął ze zręcznego dowodzenia. Był on bardzo odważnym człowiekiem, zawsze znalazł czas by porozmawiać z żołnierzami w namiotach i ich wysłuchać… Na polu bitwy zwykle wykazywał się niebywałym męstwem, a podczas drugiej potyczki z Moskalami właśnie zginął przez głupotę francuskiego żołdaka, który zobaczył lont koło mostu pod którym była rzeka, a wielka armia właśnie się wycofywała, gdy nagle książę został ranny od postrzału, a most eksplodował, gdyż wcześniej wymieniony francuz odpalił lont. Wojska francuskie były zmuszone do odwrotu ,a towarzyszący im Józef Poniatowski był jeszcze przed przebyciem rzeki. Zginął jak prawdziwy bohater w filmie, gdzie zwykle główna postać ginęła po odniesieniu znacznych ran. Podczas przechodzenia rzeki otrzymał on następne dwie rany postrzałowe i zginął. Pozostałymi czynnikami, które wpłynęły na zwycięstwo strony moskiewskiej to: brak paszy dla koni, kończące się zapasy żywności i choroby, które panoszyły się w oddziale. Z reguły ponad 45% rannych umierało, a średni czas udzielenia pomocy trwał 40 godz. Zostali przy nim rzecz jasna jedynie Polacy i francuzi. Napoleon wycofał się z Rosji zabierając ze sobą niedobitki wielkiej armii (20 tys. Polaków)… Wnet cesarz Francji w 1814r. dostał się do niewoli na wyspę Elbę, gdzie to był władcą „mini państwa” mając u swego boku 300-400 żołnierzy. Podczas dostaw żywności na wyspę ludzie Napoleona zajęli galerę i powrócił do kraju, lecz na tronie zasiadł brat ściętego podczas rewolucji, Ludwik XVIII. Nagłe pojawienie się uciekiniera we Francji nazwano potem „100 dniami napoleońskimi”. Korzystając z niezadowolenia paryżan z rządów obecnego króla cesarz zebrał armię i po początkowych sukcesach w bitwach poniósł klęskę w 1815r. pod Waterloo z wojskami brytyjsko-pruskimi, a po ponownej abdykacji sam zesłany na wyspę św. Heleny. Niektórzy lubią te czy inne czasy, gdy wojska polskie były potęgą i dlatego też wszyscy czytają o tym okresie (o ile ten ktoś interesuje się naszą historią)…
Bitwa pod Waterloo