Żubry w zamku nad Loarą? Wielkopolanie na pewno skojarzą ten skrót myślowy z jedną miejscowością. Gołuchów na trasie Kalisz – Pleszew.
Jedziemy drogą krajową nr 12 w kierunku Poznania, spoglądamy w prawo. Zimą i wczesną wiosną, gdy drzewa w parku zamkowym stoją bezlistne, zarysy malowniczej rezydencji Czartoryskich dostrzegamy już z samochodu. Wczesnorenesansowa obronna budowla z połowy XVI wieku, kilkakrotnie przebudowywana, ozdabiana (na szczęście z coraz większym smakiem) zachwyca przede wszystkim narożnymi basztami, spadzistym dachem i arkadowym dziedzińcem. Zarówno bryła, dziedziniec, jak i manierystyczne, dziewiętnastowieczne detale znane są fanom filmowej trylogii o Ambrożym Kleksie. Nagrywano tu bowiem wiele scen do „Akademii Pana Kleksa”, choćby z nocnej wyprawy księcia, który wyskakuje z okna gołuchowskiego zamku na czekającego rumaka, chwilę później zabija króla wilków, co prowadzi do krwawej rzezi. Na bardzo charakterystycznym zamkowym dziedzińcu Bronisław Pawlik wciela się w rolę króla, tu dwór królewski oczekuje wieści o narodzinach następcy tronu. Gołuchów to także plener seriali „Królowa Bona”, „Rycerze i rabusie” i w sumie ponad 50 filmów.
Komnaty zamkowe tchną autentycznością i wręcz szokują bogactwem wyposażenia. Tu nawet klatka schodowa jest dziełem sztuki, zresztą jednym z najcenniejszych. Zbiory zamkowe obejmują m.in. jeden z ogromnych portretów Stanisława Augusta Poniatowskiego w stroju koronacyjnym pędzla Marcellego Bacciarellego (taki sam jak w równie ciekawym Pałacu w Nieborowie), a przede wszystkim słynną kolekcję starożytnych greckich waz i amfor zakupionych przez hrabiego Jana, ostatniego z rodu Działyńskich, z wykopalisk w Capui, Neapolu i Noli (od lat trwają starania o zwrot części zbioru z Poznania). Działyński, dziedzic m.in. dóbr kórnickich, oddał Gołuchów małżonce - księżniczce Izabelli Czartoryskiej, która po śmierci została pochowana w parkowym mauzoleum. To ona stworzyła koncepcję tutejszego muzeum, którego tradycje kontynuuje Muzeum Narodowe w Poznaniu.
Park zamkowy w stylu angielskim ma aż 156 hektarów i jest największym parkiem krajobrazowym Wielkopolski. To wspaniałe arboretum i dendrarium obejmuje ok. 600 gatunków roślin. Spacerując po parku nierzadko spotykamy sarny, zające, na stawie oczywiście widzimy kaczki i łabędzie. Ewenementem tego miejsca na skalę europejską jest także jedyne w Polsce Muzeum Leśnictwa (mieści się w pałacyku zw. Oficyną i Dybulu – dawnej osadzie młyńskiej), które nie tylko dzieciom daje wiedzę o lesie, jego mieszkańcach, dobrodziejstwach, sposobach eksploatacji i ochrony. Jednak chyba największą atrakcją właśnie dla dzieci jest przylegający do parku, 22-hektarowy ośrodek hodowli żubrów, koni polskich, białych danieli i dzików. Przy odrobinie szczęścia i znajomości żubrzego języka, udaje się nawet dotknąć futra tych majestatycznych, największych ssaków Europy. Spotkanie oko w oko z dorosłym bykiem to niezapomniane przeżycie. Do zagrody można dotrzeć tylko pieszo – od bramy parku ok. 1,6 km. Ulicą Kubaszewskiego idziemy wzdłuż ogrodzenia parku i 400 m za leśniczówką skręcamy w lewo. Inna trasa prowadzi od Dybula przez boczną furtkę parku.
Okolice Gołuchowa obfitują w atrakcje turystyczne o różnym charakterze – Zalew Gołuchowski, największy głaz narzutowy w Wielkopolsce, miejsca pamięci ofiar II wojny światowej, zabytkowe kościoły, folwarki i kaplice. O nich opowiemy przy innej okazji, a niecierpliwym polecamy penetrowanie okolic na własną rękę - najlepiej na rowerze.
więcej foto na: http://gdziebylec.pl/artykul/%C5%BBubry_w_zamku_nad_Loar%C4%85/78
Źródło: http://gdziebylec.pl/artykul/%C5%BBubry_w_zamku_nad_Loar%C4%85/78