W stanie wojennym było takie zdarzenie - pułkownik LWP zastrzelił w trakcie oglądania dziennika swoja córkę i zięcia. Przez tydzień propaganda Urbana robiła z niego męczennika "patrzcie do czego ta wredna Solidarność doprowadziła, oficer musiał zastrzelić własną córkę". Po tygodniu kampania ucichła, nawet ta władza zrozumiała, że to już zbyt grubymi nićmi szyte, w końcu to on zastrzelił córkę i zięcia a nie odwrotnie.
Po jakimś czasie miałem okazję poznać człowieka, który swego czasu był jednym z najwyższych dowódców wojska (piastował stanowiska przeznaczone dla dwugwiazdkowego generała). Okazało się, że był przełożonym tamtego pułkownika, więc spytałem go o co tam mogło pójść, w końcu zastrzelić własną córkę to nie zdarza się codziennie.
Wyjaśnił mi. Otóż tamten pułkownik w czasie wojny, gdy zobaczył potęgę ZSRR - zaprzedał im duszę. Został gorliwym komunistą. Ożenił się w ZSRR (był tam na studiach wojskowych), miał córkę. Gdy mu kazali wrócić do Polski nie pozwolili zabrać żony ale pozwolili zabrać córkę. Ta córka to była jego jedyna miłość. Niestety - z jego punktu widzenia - wyszła za mąż za człowieka o przeciwnych przekonaniach a jak przyszła Solidarność, to pułkownikowi świat się zawalił i to podwójnie. Z jednej strony okazało się, że przez lata nie był bynajmniej patriotą tylko zdrajcą a do tego przeciw niemu stanęła jedyna miłość - córka i znienawidzony zięć (mieszkali razem). Któregoś wieczora przy dzienniku tak się pokłócili, że wyciągnął broń i chciał zastrzelić zięcia. Córka zasłoniła sobą męża i zastrzelił ją, jak to zobaczył to wpadł w szał i dopadł zięcia już w bramie bloku i tam zastrzelił.
Moim zdaniem podobnie stało się z Jaruzelskim. Wnuk zesłańca po powstaniu styczniowym, syn ojca walczącego z bolszewikami w 1920 r. zamęczonego po 1939 r. w ZSRR, sam w młodości religijny, zesłany razem z ojcem po 1939 r. Zaprzedał duszę ZSRR a że charakterologicznie jest człowiekiem bardzo konsekwentnym, to w tym zaprzedaniu doszedł do najwyższych stanowisk w Polskiej Guberni. I nie ma co liczyć, że na stare lata przyzna się do tej transakcji z diabłem.
Tak czasem bywa.
